Σε θεωρητική βάση πάντα επιθυμούν όλοι να τυγχάνουν της καλύτερης αντιμετώπισης από τις Αρχές του τόπου.
Να μην υφίστανται για παράδειγμα εξαντλητική φορολογία, να μην τους παίρνουν από το υστέρημά τους, να ωφελούνται από νομοθετήματα και τροπολογίες που κατατίθενται στην Βουλή από τις κυβερνήσεις και τους αρμόδιους υπουργούς. Να έχουν με λίγα λόγια προνομιακή μεταχείρηση.
Θεωρητικά μιλώντας, αναφέρονται πάντα στα καλά αυτής της κοινωνίας που μπορεί, λένε, να μην προσφέρει ίσες ευκαιρίες, όμως δίνει την δυνατότητα ενίοτε για ευγενή άμιλλα και ανταγωνισμό, κάθε φορά και σύμφωνα με την πολιτική της εκάστοτε κυβέρνησης λόγω της υποτιθέμενης διάγειας, στην κυριολεξία και μεταφορικά. Αυτό θέλουν να πιστεύουν κάποιοι πολίτες λίγο πριν από τη διενέργεια των κάθε λογής εκλογών.
Και επειδή και πάλι εκλογές πλησιάζουν, επειδή εκ νέου κυβέρνηση και αντιπολίτευση διασταυρώνουν τα ξίφη τους για να διεκδικήσουν τους ψήφους των πολιτών, καλό θα είναι να θυμάται κανείς πως η επιθυμία για διαφορετική μεταχείριση επί του πρακτέου έχει την τιμητική της μόνο λίγο πριν από τις κάλπες. Τον υπόλοιπο καιρό, στην ουσία όλοι ματαιοπονούν.