Κύριε διευθυντά,
μία πρόσφατη επίσκεψη στην περιοχή της λίμνης της Αγυιάς με έκανε να διαπιστώσω ότι η περιοχή αυτή έχει κτισθεί τόσο πολύ, που σε λίγο καιρό η λίμνη θα έχει καταντήσει ένα είδος λίμνης πάρκου!
Η λέξη υγρότοπος, δεν υπήρχε στην γλώσσα μας έως πριν λίγες δεκαετίες. Ως όρος επιστημονικός, υποδηλώνει κάθε τοποθεσία, η οποία καλύπτεται εποχικά ή μόνιμα από ρηχά νερά ή που δεν καλύπτεται ποτέ από νερά αλλά έχει υπόστρωμα (έδαφος, άμμο, χαλίκι, κ.λπ.) υγρό για μεγάλο διάστημα του έτους. Ρηχές λίμνες και ρηχά ποτάμια, έλη, λιμνοθάλασσες, πηγές, τυρφώνες με νερό γλυκό, αλμυρό ή υφάλμυρο, είναι υγρότοποι.
Μέχρι σήμερα, έχουν καταγραφεί στη χώρα μας περίπου 450 διαφορετικά είδη πτηνών. Από αυτά, περισσότερα από 200, δηλαδή 50+ % φωλιάζουν στην Κρήτη. Στον υδροβιότοπο της Αγυιάς, συναντά κανείς και πολλά μεταναστευτικά πτηνά, τα οποία περνάνε ή σταθμεύουν για περιορισμένο χρονικό διάστημα. Αλλα έρχονται για να ξεχειμωνιάσουν, ενώ άλλα πάλι ζουν σε πολύ μακρινές περιοχές και εμφανίζονται τυχαία ή ακανόνιστα.
Για τον κουρασμένο ιπτάμενο ταξιδιώτη, η λίμνη φαντάζει από ψηλά σαν υδάτινη όαση μέσα στην πρασινάδα του τοπίου. Ενός τοπίου, που από πράσινο όλο και γκριζάρει από το τσιμέντο. Τα κτίσματα γύρω από τη λίμνη, την έχουν μετατρέψει, όπως ειπώθηκε από γνωστό μου ορνιθολόγο, σε τόπο ταβερνών!
Μόνο ορισμένα είδη πτηνών, τα οποία δεν φοβούνται τις ταβέρνες και τα φώτα πηγαίνουν εκεί!
Ψάχνοντας εις το αρχείο μου, εύρον δύο αεροφωτογραφίες της λίμνης της Αγυιάς, οι οποίες “τραβήχθησαν” το 1998! Πάνω σ’ αυτές αποτυπώνεται η οικιστική δραστηριότης της περιοχής τότε. Σήμερα, 20 έτη μετά, η κατάσταση είναι τραγική!
Ευχαριστώ την κα Αγγελική Ψαράκη και τον κ. Ευάγγελο Γεωρβασάκη, οι οποίοι για να με ευχαριστήσουν “τράβηξαν” τότε τις φωτογραφίες αυτές από αέρος.
