Η ελίτ των πλουσίων αναστοχάστηκε τον περασµένο µήνα που γιορτάστηκε η “∆ιεθνής Ηµέρα για την Εξάλειψη της φτώχειας”, η οποία λαµβάνει χώρα απ’ το 1992 µια φορά τον χρόνο. Η διεθνής κοινότητα ξαναπροβληµατίστηκε βαθύτατα (!), έβγαλε δε και ανακοίνωση ότι «τηρούνται οι διακηρύξεις του ΟΗΕ» όσον αφορά στην αρωγή στον φτωχόκοσµο της γειτονιάς.
Η διαχείριση της κρίσης του ρεύµατος, του κατ’ εξοχήν στρατηγικού αγαθού για κάθε κράτος, προκαλεί παραλήρηµα σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις. Η εφαρµογή της ληστρικής “ρήτρας αναπροσαρµογής” που η κυβέρνηση αναγκάστηκε να παγώσει, κόστισε ως κρατική επιδότηση στον ∆ηµόσιο Π/Υ πάνω από 10 δισ.€. Ωστόσο αποφασίστηκε να επιβληθεί ένα νέο µέτρο ελέγχου στα τιµολόγια της τιµής του ρεύµατος, που το ονοµάζουν “µηχανισµό διακύµανσης”, πιο αδιαφανές, πιο ακατάληπτο και πολύ χειρότερο απ’ τη “ρήτρα αναπροσαρµογής”. Τα ουρανοκατέβατα χρέη των παρόχων φορολογούνται;
Μια αποτελεσµατική καταπολέµηση του πληθωρισµού για ένα κράτος είναι η λιτότητα, δηλαδή η καθήλωση των µισθών και οι απανωτές περικοπές των κρατικών δαπανών. Ο υπερπληθωρισµός, τουτέστιν η ραγδαία και ανεξέλεγκτη αύξηση των τιµών καταναλωτή συντελεί στην απώλεια της αξίας του κυκλοφορούντος νοµίσµατος µε αποτέλεσµα την αποθάρρυνση των επενδύσεων και τη συρρίκνωση της αγοραστικής δύναµης του καταναλωτικού κοινού.
Οι µεσάζοντες και οι ολιγοπωλιακές πρακτικές υπήρχαν και θα υπάρχουν. Έχουµε επιχειρηµατίες που δηλώνουν µηδενικό εισόδηµα, ενώ υπάλληλοί τους µισθοδοτούνται από τους ίδιους µε πάνω από 30.000 τον χρόνο. Το βέβαιο είναι ότι κερδοσκοπούν και καταφέρνουν ν’ αποφεύγουν τη φορολόγηση. Απ’ αυτούς εξαρτήθηκε η αλλαγή της διατροφικής συνήθειας στο τραπέζι των νοικοκυριών που άλλαξε, όχι λόγω της εισοδηµατικής τους µείωσης και της ακρίβειας, αλλά ένεκα βαθύτερων αλλαγών στις επισιτιστικές τάσεις.
Οι δαπάνες για τη σίτιση σε ένα µέσο οικογενειακό προϋπολογισµό αποδεικνύονται οι πλέον πάγιες, που δεν επιδέχονται περιθώρια εξαιρέσεων. Η αύξηση εξόδων για διατροφή αποτυπώνεται δυσανάλογα µε τον πληθωρισµό στα φτωχότερα στρώµατα. Μετατοπίστηκαν οι δαπάνες στις συνήθειές τους, όπως η µείωση για κρεατικά, για ελαιόλαδο, λαχανικά και γαλακτοκοµικά, ενώ αυξήθηκε η κατανάλωση ειδών αρτοποιίας, οσπρίων, αυγών και τυποποιηµένων βουτυροειδών.
Το µέγα διακύβευµα παρατηρείται στο ελαιόλαδο, που η χονδρική τιµή του διπλασιάστηκε σε σχέση µε πέρυσι, από δε το Υπ. Ανάπτυξης ξεκαθαρίστηκε ότι αν επιβληθεί πλαφόν στις τιµές παραγωγού, θα αποτελέσει αιτία έλλειψης στην αγορά σε φαινόµενα µαυραγοριτισµού, θα ’φερνε πανικό και “θα ’ριχνε λάδι στη φωτιά”!
