“Λυτρωτικά βαδίσματα”

«Ἔστι δή τάγμα τι καί τό Μοναχικόν, καί οὐ τὀ τυχόν, ἀλλά θεῖον, τῷ ὄντι στρατός ἱερός, θεοῦ παρεμβολή, ἐκλεκτοί Κυρίῳ, ἔνδοξοι τοῦ οὐρανοῦ, τῷ παντί ἀφεστηκότες τῶν ἐνδόξων τῆς γῆς, οἷς κακά προστίθενται».
(Είναι λοιπόν και οι Μοναχοί μια κοινωνική Ομάδα και μάλιστα όχι τυχαία, αλλά θεϊκή, είναι πράγματι ένας στρατός ιερός και φρουρά του θεού, επίλεκτοι που ανήκουν στον Κύριο, περίφημοι στον ουρανό, μακριά από κάθε τιμή και δόξα κοσμική, μία δόξα που ασφαλώς θα σήμαινε συνάφεια με την αμαρτία).
ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης (12ος αιώνας μ.Χ.) στο Μνημειώδες έργο του «ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ ΒΙΟΥ ΜΟΝΑΧΙΚΟΥ» Εδάφιο 10ο.
– Την εβδομάδα των Αγίων Παθών έλαβα το, ως ανωτέρω επιγράφεται, εκλεκτό βιβλίο, που μου έστειλε ο παλαιός «ἐν ὅπλοις» συνάδελφος, στα Σχολεία Μέσης Εκπαιδεύσεως Κισάμου, ο ξακουστός και κοσμαγάπητος Ιερομόναχος – Αρχιμανδρίτης και Καθηγητής Θεολογίας, ο Πανοσιολογιώτατος Πατήρ ΙΓΝΑΤΙΟΣ ΘΕΜ. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ και μάλιστα με ιδιόχειρη και λίαν τιμητική αφιέρωση.
Αυτό το μικρού σχήματος και 176 σελίδων εξαιρετικό βιβλίον είναι το 22ο, που γράφει και με δικά του έξοδα εκδίδει αυτός ο ακάματος και ακοίμητος Βιγλάτορας του Ελληνοχριστιανικού Κάλλους, που τώρα Κοσμοκαλόγερος και φτωχοπρόδρομος ζει στα Χανιά!!
– Τον π. ΙΓΝΑΤΙΟ γνωρίζω όχι μόνον ως άριστον και εκλεκτόν παιδαγωγόν στην Μέση Εκπαίδευση, αλλά και ως ευφραδέστατον Ιεροκήρυκα σε κηδείες και μνημόσυνα, στα ψηλά χωριά Κισάμου και Σελίνου. Εκεί εκείνος  θεολογικά φωτισμένος και ψυχολογικά φορτισμένος, με γλυκύτατη φωνή και συγκροτημένη λογική σκέψη, ορθοτομώντας το Λόγο της Θείας αλήθειας και του ανθρώπινου συναισθηματισμού, στάλαζε γιατρευτικό βάλσαμο στις πληγωμένες καρδιές και τα πικραμένα χείλη των τεθλιμμένων!
(«Απού κατέχει να μιλεί με γνώση και με τρόπο,
κάνει να κλαίσι και γελούν τα μάθια των ανθρώπων»)
– Όμως και τώρα ο Π. ΙΓΝΑΤΙΟΣ με τη σοφή γραφίδα του τι άραγε κάνει; Μας φέρει, προσφέρει και αναφέρει τα Λυτρωτικά βαδίσματα, ως ιαματικό φάρμακο των ψυχικών πληγών μας! Και από ποιους και γιατί ο π. ΙΓΝΑΤΙΟΣ θέλει να μας λυτρώσει; Ο π. ΙΓΝΑΤΙΟΣ θέλει να μας σώσει από την ηθική και κοινωνική ΚΡΙΣΗ, που μας πλακώνει, ισοπεδώνει και φυλακώνει, όπως την περιγράφει λακωνικά ο Καθηγητής Φιλοσοφίας Χρ. Γιανναράς (στην εφημερίδα «Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ», σελ. 19, Κυριακή του Πάσχα, 28-04-2019), που γνωστικά και αληθινά γράφει και λέει: «Έχουμε επιτρέψει με την ψήφο μας να κυβερνούν την πατρίδα μας (να διαχειρίζονται εξουσιαστικά τη γλώσσα, την ιστορική συνείδηση, τις συλλογικές στοχεύσεις) συμπολίτες μας που αρνούνται, παρακάμπτουν ή απροκάλυπτα χλευάζουν κάθε μεταφυσική πίστη – εμπιστοσύνη – προσδοκία ελευθερίας από την αναγκαιότητα. Άνθρωποι αναλφάβητοι στα ουσιώδη  του πολιτισμού δεν υποψιάσθηκαν ποτέ ποια μεταφυσική εγέννησε τον Παρθενώνα, την τραγωδία, τη Δημοκρατία, την Αγιά Σοφιά, την Ευχαριστιακή δραματουργία, την αυτοδιαχειριζόμενη κοινότητα».
Αυτοί λοιπόν «Μας καταστρέφουνε τις Ρίζες
με μόδες εξωφρενικές,
μας ξελογιάζουνε με μίζες
ξεχνούμε γνώμες πατρικές!!
Ήθη και Έθιμα νοθεύουν
Γλώσσα, Θρησκεία τις φονεύουν».
Αυτή δυστυχώς  είν’ η κατάντια μας και άυλη, πλην ως Γόρδιος Δεσμός, φυλακή μας! Όμως «τα δεσμά, αν δεν λύονται, κόπτονται». Κι αυτό ακριβώς έπραξε και είπεν Ο Μέγας Αλέξανδρος κόβοντας με το σπαθί του τον άλυτο Γόρδιο Δεσμό!
– Έτσι λοιπόν και ο π. ΙΓΝΑΤΙΟΣ μας προσφέρει τα Λυτρωτικά του βαδίσματα, πάνω στα οποία βαδίζοντας θ’ απαλλαγούμε από τα σύγχρονα Γόρδια Δεσμά, με τα οποία μας έχουν δεμένους οι Κουρσάροι της κονόμας και της αρπαχτής….. Και ιδού κάποιες από τις λυτρωτικές θέσεις του: «Η Χριστιανική πίστη», «Η θεία λατρεία», «Η αγωνία της εποχής μας», «Λυτρωτικά μονοπάτια της Μεγάλης Σαρακοστής», «Αγάπη και Ευθύνη», «Ταπείνωση Ανύψωση» κ.α.π. Ας παραθέσουμε όμως εδώ μόνο μία («Ἐξ ὄνυχος τόν λέοντα») από τις σωτήριες προτροπές του:
«Τι να σου κάνει ο γιατρός. Τι να σου κάνει ο Νόμος. Τι να σου κάνει ο Αστυνόμος. Όταν δεν κρατηθείς από το ραβδί της πίστεως, δεν παραδέχεσαι καμμία αντοχή και δεν αποδέχεσαι καμμία Ηθική Αρχή, δεν αναπαύεσαι ποτέ. Τότε μόνο θ’ αναπαυθείς, όταν για να θυμηθούμε τον Γκαίτε, ακουμπήσεις στο μαλακό προσκεφάλι της πίστης» (σελίδα 18).
–    Γλώσσα ζωοποιός, πλούσιο λεξιλόγιο, ύφος σαφές, ποικίλο και ανώτερο, σημαντικές ρήσεις Επιφανών, Κληρικών και Λαϊκών, που με το κύρος της αυθεντίας των τεκμηριώνουν τα Λυτρωτικά βαδίσματα, κάνουν το βιβλίο αυτό Ταμείον αδαπάνητον Ηθικής και Γαλήνιας Ζωής!
– Ο Ιερομόναχος, Αρχιμανδρίτης, Ιεροκήρυκας, θεολόγος και Κοσμοκαλόγερος Π. ΙΓΝΑΤΙΟΣ δεν είναι ολίγιστος, αλλά μέγιστος γνώστης της Αγίας Γραφής. Δεν είν’ εγωκεντρικός, εγωπαθής, οιηματίας, και υποκριτής. Πράος είναι, μειλίχιος, ταπεινός και αγαθός, φιλόχριστος, φιλάνθρωπος και φιλάδελφος! Δεν ξερνά και μάλιστα από τον άμβωνα χολή, μίσος και δηλητήριο εναντίον όλων των εναντίων. Αγάπη Χριστιανική προσφέρει εγκάρδια και ανιδιοτελώς! Δεν είναι ανθρωπόμορφο φίδι κολοβό και ιοβόλο. Δεν βλέπει και δε στήνει ομπρός του Κύκλωπες ανθρωποφάγους  και Λαιστρυγόνες, διότι δεν τους κουβαλεί μες στην ψυχή του και η ψυχή του δεν τους στήνει εμπρός του. Τον Κύριο και Θεό μας προσκυνά, υμνεί και δοξάζει, τηρώντας τις εντολές του, «ἐκλεκτός γάρ Κυρίῳ, ἀφεστηκῶς τῷ παντί τῶν ἐνδόξων τῆς γῆς»! Αλλά να επιστρέψω στη σιωπή μου…
– Οὗτος ὁ παρ’ἐμοῦ λόγος, Πάτερ ΙΓΝΑΤΙΕ, περί τῶν Σῶν Λυτρωτικῶν βαδισμάτων, καθ’ὅσον δύναμαι.
(Αυτός είναι εκ μέρους μου ο θετικός λογος, πάτερ ΙΓΝΑΤΙΕ, για τα Λυτρωτικά Σας βαδίσματα, όσον φθάνουν οι δυνάμεις μου).
Ἔρρωσθε
Υ.Γ.  Μη από χρέος κινούμενος υλικόν,
αλλ’ από υπέρτερον ελκόμενος
πνευματικό, συνιστώ  στους φιλομαθείς
ακόμη δύο (2) εξαιρετικά και χρήσιμα
βιβλία: α) «Ακαθιστος Ύμνος» (Χαρετισμοί)
και β) «ΥΜΝΟΙ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ»
του φιλόλογου κ. Εμμανουήλ Δ. Μαλαθράκη
(Καστέλλι Κισάμου).