“Λυτρωτικά Βαδίσματα”

Ο σεβαστός πατήρ Ιγνάτιος, συνεχίζει τον αγώνα κατά του κακού, απού τον εξεκίνησε από τα νιάτα ντου. Και με τσ’ ίδιους ενθουσιώδης ρυθμούς τονε συνεχίζει ακόμη, κι ας παρήλθαν οι χρόνοι. Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα από τα συχνά άρθρα ντου στον τοπικό Τύπο και σε άλλα έντυπα που τυχαία συναντούμε και διαβάζομε, όπως άλλωστε κι ο ίδιος ο σεβαστός πατήρ μας λέει στον πρόλογο του βιβλίου του πως “καταγράφει τους στοχασμούς του Χάριτι Θεού” και σε άλλα έντυπα, και φυσικά από τσοι συχνές εκδόσεις νέων βιβλίων του.
Επομένως κάθε καινούριο βιβλίο του πατρός Ιγνατίου, δεν είναι μια έκπληξη, αλλά μια συνέχεια του ακάματου σεβαστού πατρός και τσ’ ανύσταχτης εργασίας του. Αναστορούμαι αρχαίων ημερών, κάθε φορά που διαβάζω άρθρα ντου γη καινούρια βιβλία ντου κι αντιγαέρνω κάμποσες δεκαετίες τα ίσια πίσω, για να βρεθώ σε κείνανα τα ευλογημένα χρόνια που απ’ ούλη τη Κρήτη είμαστονε πρεμαζωμένοι μαθητές στην Εκκλησιαστική Σχολή Κρήτης, στο επιβλητικό και ιστορικό Μοναστήρι τσ’ Αγίας Τριάδας. Γιατί εκείνο εφιλοξενούσε τσοι κτιριακές εγκαταστάσεις της Εκκλησιαστικής Σχολής Κρήτης τοτεσάς. Εκειά τονε γνώρισα το Μανώλη Χατζηνικολάου, ταπεινό και σεμνό μαθητή της Εκκλησιαστικής Σχολής. Είναι αλήθεια βέβαια πως εμπαινοβγαίναμε σε διαφορετικές αίθουσες διδασκαλίας. Αλλά ούλες τσ’ άλλες ώρες εκυκλοφορούσαμε στσ’ ευλογημένους χώρους του Μοναστηριού.
Ήμαστονε μια οικογένεια, με εκατοντάδες αδέρφια. Απόκεια ο Μανώλης Χατζηνικολάου επέταξε για ανώτερες σπουδές. Εξεπέρασε τα εμπόδια αποις φυτρώνανε ομπρός του και τσοι πολλές δυσκολίες, κι άντεξε στσοι στερήσεις με την υπομονή και την επιμονή, απου ήτανε τα όπλα απου είχε στη διάθεσή ντου. Κι από σιγά σιγά επέτυχε το σκοπό ντου, να γεμίσει τη δεξαμενή των γνώσεών του. Κάποια στιγμή, μια υποτροφία τον οδήγησε στη Γαλλία για μεταπτυχιακές σπουδές. Κι ύστερα, απ’ ούλα τα παραπάνω, απου είναι αλήθεια πως δε κατέω τη σειρά απου υλοποιηθήκανε. Κατέω όμως πως ο Μανώλης Χατζηνικολάου κάποια στιγμή ούλα όσα απόκτησε με μεγάλη φτώχεια, πολλές θυσίες, κόπους και στερήσεις, μαζί και με τον ίδιο ντου τον εαυτό τα ‘καμε δώρο στην Εκκλησία του Χριστού. Κι απόκεια κι ύστερα συναντούμε τον Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη πατήρ Ιγνάτιο Χατζηνικολάου να ξεκινά τον αγώνα ντου κατά του κακού, με την πανοπλία των γνώσεώ ντου, απ’ ούλα τα μετερίζια απου έχει στη διάθεσή ντου, του ακάματου εκπαιδευτικού, του φλογερού ιεροκήρυκα, του ανύσταχτου αρθρογράφου και του πολυγραφότατου συγγραφέα. Από τούτουσάς τσοι τόπους ο πατήρ Ιγνάτιος κατατροπώνει το κακό και παράλληλα νουθετεί και δασκαλεύει τον περιούσιο λαό του Θεού, για να μπορεί ν’ αντιστέκεται στους πειρασμούς και ν’ απομένει στέρεος και δυνατός στσοι προκλήσεις τωνε.
Ένα πρόσφατό ντου βιβλίο με τίτλο “Λυτρωτικά Βαδίσματα”, που μου έκαμε την τιμή και μου έστειλε με την όπως πάντα, ως μαθημένος, ευγενική ντου αφιέρωση. Γι’ αυτό και του εκφράζω με πολλή συγκίνηση τσοι πολλές πολλές μου ευχαριστίες και το μεγάλο μου Σεβασμό και του εύχομαι από καρδιάς να έχει υγεία να μακροημερεύει κι αντοχή να συνεχίζει τον καλό αγώνα απου εξεκίνησε από τα νιάτα ντου. Είναι αλήθεια πως και τούτονε το βιβλίο ντου, μοιάζει με τ’ άλλα, γιατί τον ίδιο σκοπό υπηρετεί κι εκείνο και τον ίδιο αγώνα συνεχίζει. Όπως και καθένα από τα προηγούμενά ντου είναι κι εκείνο μια συνέχεια με διαφορετικές προσεγγίσεις, γη είναι ένα καλλίτερα καινούριο σκαλοπάτι, όπως έχω γράψει σε προηγούμενο σημείωμά μου για κάποιο άλλο ντου βιβλίο, στη σκάλα απου χτίζει με τα βιβλία που έχει συγγράψει για να οδηγήσει στο ξέφωτο τση λύτρωσης και του εξαγνισμού τσ’ αναγνώστες του.
Έτσα και σε τούτονε το βιβλίο ντου ο σεβαστός πατήρ, παίρνει σκέψεις και συμπεράσματα από το καταπράσινο λιβάδι των πνευματικώ ντου δραστηριοτήτω για να οδηγήσει πάνοπλους τσ’ αναγνώστες του στα Λυτρωτικά βαδίσματα. Κι όπως μας ενημερώνει ο ίδιος στσοι σελίδες του βιβλίο ντου, ένα μεγάλο όπλο για τούτηνα τη πορεία είναι η χρισιανική πίστις. Γιατί η χρισιανική ορθόδοξη πίστις μας, είναι πηγή δύναμης κι ελπίδας. Ενώ η γι απιστία θερίζει τσοι συνειδήσεις, παγώνει τσοι καρδιές και κάνει το βίο μας παράλογο και αναρχούμενο. Κι είναι πολλά και μεγάλα τα παραδείγματα από την Αγία Γραφή απου η πίστις οδήγησε σε καλά αποτελέσματα. Γιατί «Πίστει Μωυσής μέγας γενόμενος» (Εβρ. 11,24), όπως επίσης «Οι Άγιοι δια πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας…» (Εβρ. 11, 33, 34). Κι ο ποιητής λέει: «Μη φοβηθείς αυτόν που στήριξε στην πίστη πάνω την ελπίδα. Τον είδα στη ζωή να μάχεται μα πάντ’ ανίκητο τον είδα». Ακολουθεί στη συνέχεια η θεία λατρεία, γιατί με την προσευχή η ψυχή συναντά τον Πλάστη της και συνομιλεί μαζί του. Κι έτσα, καλοπροαίρετα, και με στολίδια τσοι μεγάλες αρετές την Αγάπη και την Ταπείνωση, ξεκινά τα λυτρωτικά βαδίσματα ο κάθε πιστός στα μεγάλα μονοπάτια της Μ. Τεσσαρακοστής. Όπως επίσης και το αξιόλογο μονοπάτι προς το μυστήριο της Φάτνης. Από τσοι διαδρομές αυτές προκύπτουν πολλά λυτρωτικά μηνύματα και δασκαλέματα απου ο χαρισματικός πατήρ με τη λογοτεχνική του αξιοσύνη τα επισημαίνει και τα εκλαϊκεύει για να είναι εύληπτα και κατανοητά απ’ ούλους τσ’ αναγνώστες του. Είναι άλλο ένα βιβλίο και τα “Λυτρωτικά Βαδίσματα” που έχει τηνσφραγίδα του καταξιωμένου συγγραφέα, αρθρογράφου, Ιεροκήρυκα και εκπαιδευτικού, του Αρχιανδρίτη Σεβαστού πατρός Ιγνάτιου Χατζηνικολάου.
Σεβαστέ πάτερ, Ιγνάτιε, επίτρεψέ μου για άλλη μια φορά να σου ευχηθώ υγεία και να μακροημερεύεις για να συνεχίζεις τον καλό αγώνα απου εξεκίνησες από τότεσας με ταπείνωση και αθόρυβα όπως πάντα, γιατί ποτέ δεν ηχούσες ως χαλκός ή κύμβαλον αλαλάζον, γι’ αυτό και πιθανόν οι εκ του κόσμου τούτου σε αγνοήσανε. Και να μπορείς ακόμη να σηκώνεις το βαρύ φορτίο του γήρατος με τα συνοδευτικά δώρα ντου και ν’ αντέχεις στσ’ ανημποριές απου φιλοξενεί το κορμί σου και με Ιώβεια υπομονή να προχωρεί την πορεία τουτηνά απου διάλεξες και ο Θεός να συνεχίζει να κινεί το νου και τα χέρια σου για να προσφέρεις με τα άρθρα σου και βιβλία σου τα πνευματικά αγαθά απου εμπνέεσαι για να συνεχίσει κιόλας να γροικάται ο λόγος του Θεού στσοι σημερινές κοινωνίες, που τα ρεύματα τσ’ απιστίας και τσ’ αδιαφορίας τωνε χτυπούνε αλύπητα. Εύχομαι πάντα άξιος.