Θεατρικές παραστάσεις, βραδιές ποίησης, προβολές ταινιών, βιβλιοθήκη, έκθεση φωτογραφιών και ζωγραφικής, καλλιτεχνικά εργαστήρια, ομάδες γονέων, κουκλοθέατρο, ρεμπέτικα γλέντια, παιδαγωγικές δράσεις, συναυλίες, χαριστικά παζάρια…
Δεν αναφερόμαστε σε κάποιο φεστιβάλ του Δήμου ή της Περιφέρειας ή κάποιου άλλου φορέα. Όλα τα παραπάνω, είναι μερικές από τις δράσεις που αναπτύσσονται εδώ και 20 χρόνια στην κατάληψη “Rosa Nera” στον λόφο Καστέλι.
Μια κατάληψη που έγινε σε ένα ιστορικό κτήριο, ετοιμόρροπο, το οποίο στάθηκε όρθιο με προσωπική εργασία ανθρώπων του μόχθου, συμπολιτών μας, μεταναστών και φοιτητών, ανάμεσά τους και επιστήμονες μηχανικοί κι άλλοι.
Ένας ζωντανός “οργανισμός” μέσα στην καρδιά της πόλης, ο οποίος χρόνο με τον χρόνο ερχόταν πιο κοντά στην τοπική κοινωνία. Κι ως ζωντανός οργανισμός έχει κι αυτός -όπως όλοι μας- τις εμμονές και τα καταγεγραμμένα λάθη του.
Σήμερα λοιπόν, παρουσιάζεται ξανά στην κοινή γνώμη των Χανίων, το ψευτοδίλημμα “Κατάληψη ή Ξενοδοχείο”, με όσους το προωθούν να επιχειρούν να παρουσιάσουν τη “Rosa Nera” λίγο – πολύ ώς άνδρο παραβατικότητας και βίας, πατώντας πάνω σε προκαταλήψεις τις οποίες έχει σπάσει η ίδια η “Rosa Nera” με τις δράσεις που έχει παρουσιάσει όλα αυτά τα χρόνια στον λόφο Καστέλι.
Αν λοιπόν επιθυμεί κάποιος να “αξιοποιήσει” αυτά τα κτήρια, η σημασία και η ιστορικότητα των οποίων έχει πολλάκις επισημανθεί, οφείλει να παρουσιάσει ένα σχέδιο εντελώς διαφορετικό από μια ταμειακή μηχανή που θα κόβει αποδείξεις για διανυκτέρευση, ποτό και φαγητό. Οφείλει να παρουσιάσει μια πρόταση που θα σέβεται τον χώρο, την ιστορία και την τοπική κοινωνία.
Κι όσο δύσκολο κι αν είναι να το παραδεχθεί κανείς (ιδιαίτερα οι δημοσιογράφοι που κι αν έχουμε… τσουβαλιαστεί από τον ιδεολογικό χώρο που κρατούσε την κατάληψη) η “Rosa Nera” έχει βάλει ψηλά τον πήχη για έναν λόφο ανοιχτό, κύτταρο σκέψης και δημιουργίας.
Αν επίμονα ζητείται λοιπόν απάντηση στο ψευτοδίλημμα “κατάληψη ή ξενοδοχείο” τότε αυτή είναι προφανής. Κι έχει δοθεί από τους εκατοντάδες ανθρώπους όλων των ηλικιών κι όλων των πολιτικών “αποχρώσεων” που έχουν παρακολουθήσει αυτά τα 20 χρόνια τις δράσεις της συγκεκριμένης κατάληψης.
