Λόγια – λόγια

Όπου ακούς πολλά κεράσια κράτα και μικρό καλάθι.
Τα τελευταία χρόνια ακούμε από τους κυβερνώντες για «κεράσια», για επενδύσεις, για φως στο τούνελ, για ανάπτυξη και διαπιστώνουμε ταυτόχρονα ότι το καλάθι μας όλο και περισσότερο μένει άδειο, διότι τα μέτρα που λαμβάνονται από τους ίδιους είναι ακριβώς τα αντίθετα από αυτά που λένε.
Τραγούδι μας λέει, «άλλα λέω κι άλλα κάνω» και θεωρώ ότι ή το έγραψε πολιτικός ή είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα τους. Θα μου πείτε ότι όλα αυτά τα ξέρουμε και τα έχουμε εμπεδώσει τα τελευταία χρόνια. Ναι, η αλήθεια είναι ότι χορτάσαμε από λόγια του στιλ, άλλα λέω κι άλλα κάνω, αλλά αυτό μας δίνει την ευκαιρία να αντιληφθούμε ότι κάτι πρέπει να κάνουμε και εμείς. Έχουμε υποχρέωση, το έχουμε ανάγκη.
Λόγια λένε οι πολιτικοί, λόγια οι παρακάτω τους, λόγια και ο λαός όλος. Μόνο που ο καθένας ζει σε άλλο κόσμο. Οι πολιτικοί ζουν μακριά από τον πραγματικό κόσμο που ζει ο λαός. Οι παρακάτω των πολιτικών παλεύουν μεταξύ των δύο κόσμων και κάνουν ότι καταλαβαίνουν τους από κάτω τους, τον λαό, αλλά προτιμούν να ζουν πιο κοντά στον κόσμο των από πάνω τους πολιτικών. Αυτή η κατηγορία συνήθως ονομάζονται και «φελλοί» επειδή επιπλέουν σε κάθε κατάσταση.
Και ο λαός, κι αυτός όλο λόγια – λόγια και παραμένει στα λόγια. Όταν μάλιστα του δίδεται η ευκαιρία για έργα νοιώθει τόσο αδύναμος που αφήνεται στη μοίρα του που ταυτίζονται με τα λόγια της κατηγορίας των πολιτικών.
Και η ζωή συνεχίζεται.
Μόνο που πέρα από τα κενά λόγια υπάρχουν και τα λόγια κελαηδίσματα. Και είναι αυτά που φέρνουν κάποια ικανοποίηση στον λαό. Μόλις ήρθε η σύλληψη για μαύρο χρήμα 1-2 ατόμων, άρχισαν τα λόγια – λόγια να τρέχουν και να κελαηδούν σαν τα γάργαρα νερά. Ο ένας καρφώνει τον άλλον και μάλλον οδηγούμαστε στο να καθαρίσει ο τόπος χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία. Ο ένας θα βγάζει το μάτι του άλλου και το θέμα πάει λέγοντας μέχρι να φτάσουμε στην όποια κορυφή.
Δεν θα χρειαστεί μάλλον να κάνει ο λαός τίποτε αφού τελικά «κόρακας κοράκου μάτι βγάζει» παρά τα προς το αντίθετο λεγόμενα. Όποιος πνίγεται πιάνεται από τα μαλλιά του άλλου για να μην πάει μόνος του και κάποιοι περισσότερο υπεύθυνοι τη βγάλουν καθαρή. Έτσι θα πρέπει να περιμένουμε απολαυστικές εξελίξεις.
Όμως τον λαό τον ενδιαφέρει μεν να τιμωρηθεί ο καθένας που «άρπαξε» χρήμα του λαού, χρήμα που δεν του ανήκε, αλλά περισσότερο τον ενδιαφέρει και νοιάζεται στο να γυρίσουν τα κλεμμένα στη θέση τους, στα ταμεία του κράτους όπου ανήκουν.
Όποιος λοιπόν, μιλά πολύ του ξεφεύγουν και αλήθειες. Αυτό θέλει και ο λαός, αυτό θέλουμε όλοι μας. Να αρχίσουν να μιλάνε από μετάνοια, από τον φόβο της φυλακής, από συμπαράσταση προς τους μεγαλύτερους κλέφτες, εμάς δεν μας νοιάζει, αρκεί να μιλάνε και να βγάζουν στη φόρα όλες τις ατασθαλίες τους.
Ήδη άρχισαν τα κατηγορώ εντός των ίδιων των κομμάτων μεταξύ των μελών τους. Και που είμαστε ακόμη. Όσο πλησιάζουμε προς την ημερομηνία εκλογών, γενικά εκλογών, τόσο θα διαπιστώνουμε την άλογη λειτουργία των περισσότερων πολιτικών και των συν αυτώ. Ας κάνουμε υπομονή και τα πράγματα παίρνουν τον δρόμο τους. Αρκεί οι εισαγγελείς να φερθούν πατριωτικά, ηθικά και δίκαια, κάνοντας την δουλειά τους όπως καλά γνωρίζουν. Ως λαός ας τους συμπαραστεκόμαστε σε κάθε τους βήμα, σε κάθε δύσκολη στιγμή τους, σε κάθε πίεση που πιθανώς δεχθούν.
Όποιος πολύ μιλά πρέπει να γνωρίζει ότι φεύγουν και ανεξέλεγκτες φράσεις, να τους ξεφεύγουν και αλήθειες τις οποίες μετά προσπαθούν να μαζέψουν.
Για τον λόγο αυτό και ένας σοφός δεν μιλά παρά μόνον όταν πρέπει και όσο πρέπει.
Μιλάτε, μιλάτε παιδιά μα σκάβεται τον λάκκο σας και αυτό είναι καλό για τον λαό που μαθαίνει την αλήθεια. Εκεί έρχεται η ανάγκη της συμμετοχής του στο να απαιτήσει την επιστροφή των κλεμμένων μέχρι δεκάρας όπου υπάρχουν και φυσικά στο να βάλει στο περιθώριο τον όποιον λειτουργεί για συμφέροντα αντίθετα με αυτά του λαού, της χώρας και του έθνους.
Μιλάτε, μιλάτε, μας κάνει καλό.