Λογική ή συναίσθημα

Οφείλουμε να συγχαρούμε τον αρθρογράφο για το παραπάνω πόνημά του που -ακροθιγώς- θίγει το δυσκολότατο εγχείρημα – κοινωνικό πρόβλημα της θεμιτής ή καλής κοινωνίας – οικονομίας. Βασισμένος, προφανώς, ο αρθρογράφος στις εμπειρικές του γνώσεις [βιώματα κοινωνικής ζωής και ανθρώπινης συμπεριφοράς], ενθαρρύνει ή προτρέπει: ” Ερεύνα τι σε συμφέρει, τι λέει το μυαλό και όχι η καρδιά..]: ΩΣΤΟΣΟ, ο εκλεκτός συνεργάτης των “Χ.Ν.” , ακριβώς στην τελευταία σειρά του άρθρου του συμπληρώνει τις απόψεις του για το δίλημμα “Λογική ή συναίσθημα” προτείνει -πολύ σωστά- τη συμμετρία ή το κλείσμο της ψαλίδας ανάμεσα στη νόηση και την καρδιά. Με όλο το σεβασμό στο ελεύθερο, το μοναδικό και διαφορετικό πρόσωπο του αξιόλογου αρθρογράφου, ας μού επιτραπεί να εκφράσω μερικές απόψεις μου πάνω στο σπουδαίο ζήτημα του άρθρου. Είναι, πράγματι αυτή η αλήθεια και η κοινωνική πραγματικότητ;, Χρόνια και χρόνια έρευνες, αναλύσεις, κοινωνικά και οικονομικά συστήματα και φιλοσοφικές θεωρίες, που στόχευαν κι επιδίωκαν μίαν καλή και θεμιτή κοινωνία – οικονομία, αποδείχτηκαν Ο Υ Τ Ο Π Ι Ε Σ ή απόμακρες θολούρες Ιδεολογημάτων. Και, βέβαια, ο χώρος και ο χρόνος δεν επιτρέπει την περαιτέρω ανάλυση και τους κοινωνικούς – επιστημονικούς λόγους του παραπάνω δυσκολότατου εγχειρήματος.
-Ως γνωστό, δύο είναι τα βασικά δομικά στοιχεία του ανθρώπου: Ο νους, δηλαδή η γνώση και η λογική και η ψυχή που πάει να πει το σ υ ν α ί σ θ η μ α αι την η θ ι κ ή του ανθρώπου: Και το παράδοξο είναι, ότι ο νους του ανθρώπου ενηλικιώθηκε -γιγαντώθηκε θα έλεγα- με τις επιστήμες και την υψηλή Τεχνολογία, ενώ η ψυχική – πνευματική του ωρίμαση κ ι ν ε ί τ α ι με σχετική βραδύτητα: Αυτό το αποτέλεσμα οι ειδικοί επιστήμονες το ονομάζουν ” Έλλειμμα ψυχικής ωριμότητας” κι έχει τρομακτικές για τις ανθρώπινες κοινωνίες συνέπειες. Συνέπεια [sequence] αυτής της α σ υ μ μ ε τ ρ ί α ς ή αναντιστοιχίας ανάμεσα στον νου και την ψυχή, είναι ότι ο άνθρωπος ΕΓΚΛΩΒΙΖΕΤΑΙ και ΚΑΘΗΛΩΝΕΤΑΙ από τις ανασφάλειές του, τα άγχη και τους φόβους του και παντελώς αδύναμος δεν μπορεί να προβεί στις δέουσες κοινωνικές συνθέσεις και δραστηριότητες. ΣΥΝΑΚΟΛΟΥΘΑ, το ζητούμενο είναι η συμμετρία [όπως προτείνει και ο αγαπητός αρθρογράφος] ή το κλείσμο της ψαλίδας ανάμεσα στον νου και την ψυχή. Ασφαλώς και είναι εφικτό αυτό, αν ο άνθρωπος αποκτήσει το ψυχολογικό προφίλ του συναισθηματικά ή πνευματικά ώριμου ανθρώπου, πραγματώνοντας ή εφοδιαζόμενος τα εξής βασικά στοιχεία: 1.- Την Προσαρμοστικότητα, 2.- την αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση, 3.- την Οριοθέτηση προς τα μέσα και προς τα έξω, 4.- την Υπευθυνότητα, 5.- την Αποδοχή του εαυτού μας όπως είναι και 6.- την Αποδοχή της πραγματικότητας. Να μην ξεχνάμε, ότι όλοι οι άνθρωποι του πλανήτη μας έχουμε τις ίδιες βασικές ψυχολογικές και φυσικές ανάγκες. Με εκτίμηση και φιλική αγάπη Γιώργος Καραγεωργίου, συντ/χος νομικός, κοινωνιολόγος, οικονομολόγος ΧΑΝΙΑ.