Ελευθερία είπες πως σε λένε; Μα ναι! Είσαι θηλυκια, είσαι γυναίκα! Είσαι εσύ που γοητεύεις και τρομάζεις.
Είσαι μια κυρία μα είσαι και αλήτισσα. Σε ξέρω καλά. Σε ξέρω; Δεν ξέρω. Είσαι γνωστή.
Μιλούν πολύ για σένα. Σε γνωρίζουν όλοι. Σε γνωρίζουν; Μα κι εσύ δεν εμφανίζεσαι με μια συγκεκριμένη μορφή. Κι επόμενο είναι, ο καθένας να σε βλέπει με τα δικά του μάτια, με της καρδιάς, με της ψυχής με του μυαλού.
Σε βλέπουν να στέκεις ψηλά και να εκπορνεύεσαι.
Ποια είσαι κυρία μου; Σε πειράζει να σου πω τι λένε για σένα; Αφουγκράστηκα πολλούς, έχω κι εγώ την άποψή μου.
Είσαι στόχος, είσαι ιδανικό. Σφάζονται για σένα. Θυσιάζονται. Είσαι το όνειρο ολόκληρων λαών. Από καταβολής κόσμου, οι λαοί πολεμούν, για να σε κατακτήσουν. Στον βωμό σου, θυσιάζονται παλικάρια, ακόμα και παιδιά και γυναίκες, οι άμαχοι όπως τους λένε, για να αποτινάξουν το ζυγό που λέγεται κατακτητής ή εισβολέας. Το κατορθώνουν! Είναι ελεύθεροι! Είναι; Νομίζουν, αφού ο κατακτητής, ο εισβολέας και ο δυνάστης έχουν χίλια πρόσωπα.
Δυνάστης μπορεί να είναι κυβερνήτης.
Εισβολέας είναι η τεχνολογία.
Κατακτητής είναι ο καταναλωτισμός. Μα δεν τους νοιάζει πλέον αυτό τους άλλους. Οι άνθρωποι νοιάζονται μόνο για την ατομική τους ελευθερία.
Κι έρχεσαι πάλι εσύ κυρία ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, προκλητική και αιθέρια. Είσαι τόσο κοντά και τόσο μακριά. Ορατή και άπιαστη. Και μόλις σ’ αγγίζουν, γίνεσαι δίκοπο μαχαίρι. Όποιος ξέρει να σε χειριστεί, εξυπηρετεί τις ανάγκες του και τις επιθυμίες του. Όποιος δεν υποψιάζεται την κόψη σου πληγώνεται καμιά φορά τραυματίζεται θανάσιμα.
Έτσι στα κρυφά ή στα φανερά με τους συνεργάτες σου, το νου και την καρδιά. Τους συνεργάτες σου τους κατέχουμε εμείς, αλλά δεν τους ελέγχουμε πάντα, γιατί τους παρασέρνεις και τους εξουσιάζεις εσύ.
Μου εξομολογήθηκε πέρυσι μια φίλη μου και ήταν περιχαρής. Επιτέλους λευτερώθηκα από το σύζυγό μου που δεν τον αγαπώ πια.
Πήρα το διαζύγιο και θα ακολουθήσω το δρόμο της καρδιάς μου. Κι εσύ κυρία ελευθερία πήρες το μέρος της καρδιάς της, είπα κι εγώ συγκινημένη, μπράβο της. Είναι επιτέλους λεύτερη, θα κάνει αυτό που της αρέσει.
Μα ήρθε πάλι φέτος η φίλη μου, θλιμμένη και μου εμπιστεύτηκε πως δεν νοιώθει πια λεύτερη, και πως δίνει άλλη μάχη πάλι για την ελευθερία της. Ο καλός της έγινε βάναυσος.
Ο έρωτας του και το πάθος του γι΄ αυτήν χάθηκαν κι αθέτησε όλα όσα της υποσχέθηκε και το τραγικότερο την έχει περιορίσει στο σπίτι και παίζει το ρόλο της νοικοκυρούλας χωρίς προσωπικότητα, χωρίς ανάγκες, χωρίς επιθυμίες και λαχτάρισε τόσο να δει μια φίλη να μιλήσει να πιει ένα καφέ. Κι εσύ ελευθερία που είσαι; Πότε ήσουν; Πότε θα είσαι;
Άκου κι άλλη μια ιστορία… κι έχω πολλές να σου πω μήπως και συγκινηθείς αλλά μπα, τι να καταλάβεις εσύ; Εσύ είσαι αυτή που είσαι, δεν αλλάζεις. Εσύ λες πως φταίνε οι άνθρωποι, που αλλάζουν τη μορφή σου. Σε πλάθουν κατά τη βόλεψη τους. Σε οραματίζονται, σε ονειρεύονται, μάχονται για σένα και μόλις σε αποκτήσουν δεν σε εκτιμούν πια. Μπορεί να έχεις και δίκιο.
Τι έχεις να πεις για εκείνο το 17χρονο παλικάρι που έφυγε από το σπίτι του, το έσκασε, γιατί δεν άντεχε την καταπίεση των γονιών του; Ωραία! Τα κατάφερε λευτερώθηκε! Τώρα κάνει ότι θέλει, ζει μόνος, εργάζεται, έχει τα δικά του λεφτά, διασκεδάζει χαίρεται τη ζωή. Ωραία να είσαι λεύτερος. Έτσι έλεγε, έτσι νόμιζε, μέχρι τη στιγμή που ήρθαν οι φίλοι και του πρόσφεραν ένα παράδεισο. Κυρία ελευθερία εσύ πάλι παρούσα απούσα. Τη θέση σου πήρε μια άλλη κυρία άκρως καταστροφική. Η εξάρτηση.
Μ’ αρέσει που παριστάνεις και την ευγενική. Όταν σ΄ εγκαταλείπουν οι άνθρωποι ή δεν σε εκτιμούν όπως λες παραχωρείς τη θέση σου σε άλλες κυρίες. Στη μοναξιά, στη θλίψη, στην ανεργία, στην πείνα, πολλές φορές και στην αυτοκτονία. Πάλι σε επικαλούνται. Είμαι ελεύθερος να επιλέξω αν θα ζήσω ή θα πεθάνω, ελεύθερες επιλογές, είμαστε ελεύθερα άτομα.
Ας μη σε κουράζω με άλλες ιστορίες, άλλωστε είναι χιλιοειπωμένες.
Ελευθερία!!! Κι εγώ σ΄ αναζητώ κι εγώ σε ψάχνω. Δεν ξέρω αν είναι καλύτερα νάμαι μαζί σου να κάνω ότι μ΄ αρέσει. Μήπως είναι καλύτερα να είμαι λίγο, έστω λίγο εξαρτημένη, λίγο είπα, από μια αγκαλιά από τη φροντίδα κάποιου; Μπορώ να είμαι λίγο εξαρτημένη και λίγο ελεύθερη; Μπορώ; Αυτό θάταν το τέλειο να το μπορούσα. Μα πως; Είναι βλέπεις και ζητήματα καρδιάς, είναι και ζήτημα αξιοπρέπειας και περηφάνιας. Είναι βλέπεις και ζητήματα ατομικής ελευθερίας. Ποιας ατομικής; Μόνοι μας είμαστε; Μόνος του ζει ο καθένας;
Ελευθερία! Αγαπημένη, σε αναζητώ σε θέλω μα σε φοβάμαι. Κι εσύ δεν είναι η καλύτερη.
Όταν είσαι υπερβολική και προκλητική καταστρέφεις. Εγώ πάντως σου το είπα, έχω τουλάχιστον την ελευθερία του λόγου.
Όχι κυρία μου. Δεν θα κυριαρχείς εσύ ολότελα και αποκλειστικά τη ζωή μου. Υπάρχουν κι άλλες κυρίες που μου είναι αρκετά συμπαθείς, που δεν είναι δίκοπα μαχαίρια είναι ποτηράκια γεμάτα γεύσεις. Γεύσεις που ή σε χαλαρώνουν ή σε τονώνουν ή σε μεθούν. Και τι νομίζεις πως είναι η μέθη ε; Αίσθηση ελευθερίας είναι! Νάσαι πάλι εσύ παρούσα. Όχι δεν σε αποκλείω δεν σε βγάζω από τη ζωή μου χαμήλωσε κι εσύ τους τόνους σου, κι έλα να συνυπάρξεις αρμονικά με τις άλλες κυρίες. Αν δεν τις γνωρίζεις να σου τις συστήσω. Είναι η κυρία λογική. Μην ακούς που άλλοι τη λένε στείρα και καταστροφική κι άλλοι πάλι κυρία και βασίλισσα των πραγμάτων. Μου είναι απαραίτητη η παρέμβασή της. Είναι η κυρία αγάπη, η κατανόηση, η συμφιλίωση και η συνύπαρξη είναι και η κουβεντούλα γλυκύτατη δεσποινίδα.
Κάνε μου τη χάρη και κατοικήστε όλες αρμονικά μέσα στο μυαλό μου και στην καρδιά μου.
Διαπεράστε το είναι μου και θα νοιώσω ευτυχής.
Σας μιλάω, τα είπα όλα και ξεγύμνωσα την ψυχή μου είναι κι αυτό μια ελευθερία….
