Λογοτεχνική Παρέα Χανίων

«Το παρόν βιβλίο αφιερώνεται στον πάσχοντα
Συνάνθρωπο με την ευχή να μην του λείψει
το χαμόγελο και η ελπίδα για τη ζωή!»
Από την έκδοση “Ανταύγειες Φωτός”

Γεννητούρια της παρέας Ιούλιος 2013. Σήμερα, δύο χρόνια μετά, το “παιδί” γιορτάζει πανηγυρικά την ύπαρξή του. “Πανηγυρικά”, επειδή είναι πραγματικός άθλος να μπορέσει μια παρέα να συναντηθεί, να αλληλογνωριστεί, να αναγνωρίσει κοινούς τόπους, να προβληματιστεί πάνω σε πνευματικά, ηθικά, κοινωνικά και πολιτικά θέματα και να προχωρήσει στη ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ενός δικού της πλέον πνευματικού “παιδιού”: Ενός δικού της βιβλίου. Το οποίο πλέον αποτελεί το πρώτο δοκίμιο του πνευματικού της στίγματος και την πρώτη “επίσημη” επικοινωνία της με την Κρητική, Χανιώτικη και όχι μόνο, κοινωνία.

• Ταυτόχρονα με την προσφορά των όποιων εσόδων από την έκδοσής της (για την οποία έκδοση συνέβαλαν οικονομικά όλοι τους) στους Γιατρούς του Κόσμου, αναδεικνύουν την ανθρωπιστική τους προσήλωση στον πάσχοντα συνάνθρωπο.
• Εχετε απορίες; Σωστά. Καθώς, από ενθουσιασμό, βιάστηκα να πω κάποια πρώτα χαρακτηριστικά της “Παρέας” χωρίς προηγουμένως να κάνω τις απαραίτητες ρεπορταζιακά “συστάσεις”.

Λογοτεχνική Παρέα Χανίων
• Πρόκειται, λοιπόν, για τη “ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΗ ΠΑΡΕΑ ΧΑΝΙΩΝ”. Μια παρέα που, όπως αυτοσυστήνεται στο προλογικό σημείωμα του βιβλίου, «δεν αποτελεί Σύλλογο, Ενωση ή Σωματείο και η οποία ξεκίνησε την πορεία της τον Ιούλιο του 2013».
• Τι είναι, λοιπόν; Το “φωτίζει” αρχικά με το προλογικό του σημείωμα το μέλος της, γνωστός επιστήμων και δόκιμος ποιητής, αρθρογράφος και πεζογράφος, δρ Γιάννης Πολυράκης, ο οποίος επιμελήθηκε και όλη την ύλη του βιβλίου τους: «Συνιστά, γράφει, μια Παρέα πνευματική, φιλική, ανθρώπινη, που σκοπό έχει την πνευματική προαγωγή των μελών που την απαρτίζουν». Η συνάντηση των μελών της γίνεται απαρέγκλιτα μια φορά την εβδομάδα κατά την οποία, πέρα από τη μεταξύ τους διανομή βιβλίων τους, αναγιγνώσκονται κείμενά τους (σε ποίηση ή σε πεζό λόγο) και ακολουθεί η ανταλλαγή απόψεων και η διεξαγωγή συζητήσεων εποικοδομητικών σε θέματα που αναφύονται. Στη “Λογοτεχνική Παρέα Χανίων” δεν υπάρχει Προεδρείο, τα μέλη είναι όλα ισότιμα.
• Τα ονόματά τους κατ’ απόλυτη αλφαβητική σειρά:
• 1. Βογιατζάκη – Ντούζα Μαρία, 2. Γαβριλάκης Γιάννης, 3. Γκίκα Μαρία, 4. Γρυφάκη Μαρία, 5. Κατσιφαράκη Ελευθερία, 6. Κουμή Ροδάνθη, 7. Κουτρούλη – Σκαμνάκη Μαίρη, 8. Μαλαξιανάκης Γιάννης (Εννιαχωριανός), 9. Μόρφη Φιλιώ, 10. Παπά-Αποστόλης Διαμαντούδης, 11. Πολυράκης Γιάννης, 12. Πολυράκη Ηλέκτρα, 13. Τριποδάκης Νίκος, 14. Τυραϊδής Δημήτρης, 15. Χαραλάμπους Φρόσω, 16. Χιωτάκης Σήφης.

Το βιβλίο
• Είναι προφανές ότι στην παρούσα αναφορά δεν επιχειρείται η παρουσίαση της συλλογικής έκδοσης της “Λογοτεχνικής Παρέας Χανίων”, η οποία άλλωστε θα γίνει κατά τα ειωθότα κάποια στιγμή από τον Σεπτέμβριο. Εκεί θα πωλούνται και τα περισσότερα αντίτυπα της έκδοσης καθώς, όπως γράφεται και στο προλογικό σημείωμα «δεν έχει στόχο την κερδοφορία επ’ ωφελεία των μελών της. Στόχο έχει, την παρουσίαση του πονήματος εντός της πόλεως των Χανίων (και ίσως και αλλού), το δε ποσό που θα συγκεντρωθεί, θα διατεθεί για τις ανάγκες του Συλλόγου “Γιατροί του Κόσμου Χανίων”».
• Την “αίσθηση” και το συναίσθημα μιας πρώτης ανάγνωσης επιχειρεί αυτή η αναφορά να δημοσιοποιήσει. Προκειμένου να επικοινωνηθεί τόσο η ποικιλοτρόπως δημιουργική παρουσία της δίχρονης παρουσίας της Λογοτεχνικής Παρέας στα Χανιά, όσο και οι ανθρωπιστικοί στόχοι που -παράλληλα με τον πνευματικό διάλογο και τη λογοτεχνική τους αναζήτηση- θέτει.
• Αλλωστε ,όλα σχεδόν τα μέλη της Παρέας έχουν λάβει αρκετές διακρίσεις για το ατομικό πνευματικό τους έργο, όπως συνάγεται και από το βιογραφικό γνωριμίας του καθενός τους πριν από τα κείμενά τους.
• Πολύ σύντομα, λοιπόν: Τα κείμενα αφορούν σε πολλά είδη λόγου. Ποίηση (στο μεγαλύτερο μέρος) τους, μαντινάδες, νεοριζίτικα, πεζογραφήματα, αληθινές ιστορίες, με αισώπεια μηνύματα, αλλά και παντεπίκαιρο κοινωνικοπολιτικό περιεχόμενο.
• Χωρίς ονοματολογία, καθώς δεν θα φτάσουν οι πολιτιστικές σελίδες των φιλόξενων “Χανιώτικων νέων”, η Λογοτεχνική Παρέα Χανίων καταθέτει μέσα από τα κείμενα του βιβλίου της τον προβληματισμό, τις ευαισθησίες και τις αγωνίες της.
• Το συναίσθημα και η προσωπική αναζήτηση με πολλές λυρικές εξάρσεις κυριαρχεί θα λέγαμε. Υπάρχουν λαογραφικές αναφορές. Μέσα σε πολλούς στίχους και κείμενα αναδεικνύεται ο προβληματισμός για την κοινωνική κρίση, επιχειρείται η περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση και η πρόληψη για τη μάστιγα των τροχαίων ατυχημάτων. Η Κρητική ντοπιολαλιά χρησιμοποιείται από πολλούς τόσο στον στίχο –μαντινάδες όσο και σε πεζά κείμενα. Η παράδοσή μας, λογοτεχνικές και… λυρικές τοπιογραφίες για το χωριό συγκινούν και μας γνωρίζουν τον τόπο μας μέσα από αναμνήσεις και περιγραφές εποχών ώστε να μη χαθούν από τη συλλογική μνήμη. Μικρά διηγήματα.
• Μεγάλη είναι η γκάμα των θεμάτων που καταθέτουν οι ποιητές –πεζογράφοι της Λογοτεχνικής Παρέας. Οντας «διανοούμενοι, στοχαστές σκεπτικιστές, οραματιστές ενός ιδανικού κόσμου» (για να “κλέψω” εν μέρει τους χαρακτηρισμούς ενός ποιήματος) προσφέρουν απλά και άπλετα ΑΓΑΠΗ για τη ΖΩΗ, τον συνάνθρωπο, την κοινωνία, τον Τόπο μας.

Ιστορία οι Παρέες
• Και φυσικά παραδειγματίζουν μέσω της πρακτικής της συλλογικής παρουσίας τους. Πράγμα πολύ, μα πολύ δύσκολο. Είναι αλήθεια ότι στα Χανιά, στην Κρήτη και στην Ελλάδα γενικότερα είχαμε πολλές τέτοιες “παρέες” που έγραψαν ιστορία.
• Πολύ γνωστές στους λογοτεχνικούς κύκλους, αλλά και ευρύτερα ήταν οι παρέες που ξεκίνησαν από το Ηράκλειο. Της Γαλάτειας, Ελλης και Λευτέρη Αλεξίου, του Νίκου Καζαντζάκη, του Κώστα Βάρναλη, του Μάρκου Αυγέρη.
• Πολύ γνωστές και οι Παρέες της εποχής του Σικελιανού, του Σεφέρη, του Ελύτη, Χατζηδάκη κ.λπ.
• Στα Χανιά επίσης “άνθιζαν” μαζί με τα Λουλούδια της πόλης των Λουλουδιών και γιασεμιών πολλές Λογοτεχνικές παρέες με επίκεντρο συνήθως το Ιστορικό καφέ “Κήπος” όπου χειμώνα – καλοκαίρι είχαν τα μεροκάνταλά τους.
• “Παρέες”, λοιπόν, μέσα στην κρίση φαίνεται ότι έχουν δημιουργηθεί πολλές. Ενα πρώτο… γκουγκλάρισμα στο διαδίκτυο θα δείξει ότι, είτε με τη μορφή “παρέας”, είτε με τη μορφή “Λέσχης” ανάγνωσης (και στα Χανιά υπάρχουν τέτοιες λέσχες όπως στη Δημοτική και Παιδική Δημοτική μας Βιβλιοθήκη) υπάρχουν και πολλές δημιουργήθηκαν μέσα στην τωρινή ηθική και κοινωνικοπολιτική κρίση της χώρας.
• Αυτό είναι ένα σημαντικό στοιχείο ελπίδας. Καθώς μέσα από απ’ αυτές τις “Παρέες” και ανάλογα με τη δυναμική που αναπτύσσουν προάγεται γενικότερα ο πολιτισμός μας.
• Ο οιωνός της έκδοσης ενός βιβλίου από τη “Λογοτεχνική Παρέα Χανίων” δεν μπορεί παρά να είναι καλός. Η προσφορά, επίσης, των εσόδων της έκδοσης αποτελεί (όπως σημειώνεται και στο προλογικό σημείωμα) «την καλύτερη απόδειξη ότι δεν χάθηκε η ανθρωπιά στην υλιστική εποχή μας». Ελπίδα τους η απήχηση στο αναγνωστικό κοινό. Ευχή τους να μην διαψευστούν οι προσδοκίες τους.
• Προσθέτουμε και τη δική μας ευχή να συμβεί. Ωστε και αυτή η “Παρέα” να γράψει ένα ξεχωριστό παρόν στα Χανιά μας. Και να γίνει παράδειγμα και άλλων τέτοιων συλλογικών παρουσιών και ποικίλων πρωτοβουλιών.
• Υπάρχει η δυνατότητα. Καθώς όπως τραγουδά ο Σαββόπουλος εδώ και χρόνια: «Mέχρι τα ουράνια σώματα/ με πομπούς και με κεραίες/ φτιάχνουν οι Ελληνες κυκλώματα κι ιστορία οι παρέες».