«Λογοτεχνικές Διαδρομές», ονόμασε η «Λογοτεχνική Παρέα Χανίων» τη δεύτερη παρουσία της, που με το τέλος της χρονιάς ήρθε να πλουτίσει την πνευματική παραγωγή της πόλης μας. Πρόκειται για ένα καλοτυπωμένο βιβλίο 254 σελίδων με πεζά και ποιητικά κείμενα 10 συμπολιτών μας που επιβεβαιώνουν ότι τα Χανιά διαθέτουν αξιόλογο πνευματικό δυναμικό που επιζητεί τρόπο να εκφραστεί.
Τα κείμενα δημοσιεύονται με την αλφαβητική σειρά των επωνύμων των δημιουρ-γών τους, για τους οποίους προτάσσεται σύντομο εισαγωγικό βιοεργογραφικό ση-μείωμα και σχετική φωτογραφία.
Αναφέρω τα ονοματά τους: Βογιατζάκη-Ντούζα Μαρία, Γαβριλάκης Γιάννης, Γαττάς Ηλίας, Γρυφάκη Μαρία, Κατσιφαράκη Ελευθερία, Μαλαξιανάκης Γιάννης (Εννιαχωριανός), παπά- Αποστόλης Διαμαντούδης, Πολυράκης Γιάννης, Τυραϊδής Δημήτρης και Χιωτάκης Σήφης του Εμμανουήλ.
Την επιμέλεια της ύλης είχε το μέλος της «Παρέας» Δρ Γιάννης Πολυράκης.
Οι περισσότεροι από τους συμμετέχοντες στον τόμο, δημοσιεύουν πεζά και ποιητικά κείμενα, τα οποία είναι και τα περισσότερα.
Τα διαβάζω με ξεχωριστό ενδιαφέρον, όπως έκαμα και με την πρώτη έκδοση της «Παρέας», τις «Ανταύγειες Φωτός» και ομολογώ ότι με εντυπωσιάζουν.
Δυστυχώς, είναι αδύνατον να γράψω έστω και δυο λόγια (λόγω χώρου) για τα κείμενα κάθε δημιουργού. Το καταλαβαίνω ότι τους αδικώ. Γιατί σίγουρα αδικείται η Μαρία Βογιατζάκη που δεν αναφέρω τίποτα για τα γεμάτα ευαισθησία ποιήματά της, όπως και ο Γιάννης Γαβριλάκης για τους καίριους κοινωνικούς προβληματισμούς του, καθώς και ο Ηλίας Γαττάς για τα γεμάτα ανθρωπιά πεζά και ποιητικά κείμενα που δημοσιεύει. Το ίδιο νομίζω ότι αδικούνται τα διηγήματα και τα δημοτικότροπα ποιήματα τής Μαρίας Γρυφάκη μαζί με τα γεμάτα προβληματισμούς διηγήματα και τις μαντινάδες της Ελευθερίας Κατσιφαράκη. Στενοχωριέμαι που δεν λέω το παραμικρό για τις ρίμες του Εννιαχωριανού για γεγονότα και πρόσωπα, όπως και για τις μαντινάδες του παπά-Αποστόλη, που μας κρατούν στην Κρητική ποιητική μας παράδοση. Αισθάνομαι επίσης άβολα που δε σχολιάζω τα διηγήματα και τα ποιήματα του Γιάννη Πολυράκη, που παρουσιάζουν τις αξίες του κόσμου που οραματίζεται και του Δημήτρη Τυραϊδή ο οποίος με τα δικά του πεζά και ποιητικά κείμενα εκφράζει γόνιμους προβληματισμούς και πολλές ανθρώπινες ευαισθησίες.
Τέλος σίγουρα αδικούνται τα κείμενα του Σήφη Χιωτάκη που μας φέρνουν στον αληθινό κόσμο του Θεού, με το συγκλονιστικό διάλογο με τη φύση καθώς και με τους επίκαιρους προβληματισμούς από τα ιστορικά διηγήματά του στην πανέμορφη λαλιά της Κρήτης.
Οπως είχα γράψει στην πρώτη εμφάνιση της Παρέας (ως απλός αναγνώστης που εί- μαι και όχι ως κριτικός) «Εχω μια ιδιαίτερη εκτίμηση στις συλλογικές προσπάθειες.
Στην εποχή μας μάλιστα που όλοι μας έχομε γίνει ατομιστές, το να ενώνουν κάποιοι τις δυνάμεις τους και να δίδουν το περίσσευμα της καρδιάς τους σε όλους εμάς είναι ιδιαίτερα επαινετό. Γι’ αυτό και αξίζουν όλοι τους πολλά και θερμά συγχαρητήρια.»
Συγχαρητήρια επίσης αξίζουν και για την απόφασή τους να στηρίξουν την ΕΛΕΠΑΠ Χανίων,διαθέτοντας σ’ αυτήν τα χρήματα που θα εισπραχθούν από την πώληση του βιβλίου.
Τα κείμενα, λογικό είναι, δεν παρουσιάζουν ομοιομορφία, αλλά δεν στερούνται ποιότητας.
Το αντίθετο μάλιστα. Καθένα, παρά τη διαφορετικότητα και του τρόπου γραφής αλλά και του ύφους του δημιουργού του παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον και διαβάζεται πολύ ευχάριστα.
Ελπίζω ότι οι «Λογοτεχνικές Διαδρομές» της χανιώτικης Λογοτεχνικής Παρέας θα στηριχτούν από τους συμπολίτες μας και επειδή το αξίζουν αλλά και επειδή ο σκοπός που υπηρετούν είναι γνήσια ανθρωπιστικός, δηλαδή καθαρά αγαπητικός και θα αποτελέσουν ένα πολύ ωραίο δώρο για τις γιορτινές ημέρες που μας έρχονται.