Λος Κχανίος Ντι Κρέτα

Mουτσάτσος και µουτσάτσας µου, µπουένος ντίας!
Καληµέρα λέω, αγόρια και κορίτσια!
Τι Χανιά, τι Μέχικο!
Τέτοιο τοπίο… σκονισµένο -όπως το χθεσινό- είχα δει µια φορά σε ένα σπαγγέτι γουέστερν, και απορούσα πώς είναι δυνατόν να κάθεται η σκόνη πάνω στις σταλαγµατιές ιδρώτα του προσώπου του πρωταγωνιστή και να δηµιουργεί λοφάκια πάνω στα χείλη του τα ξεραµένα!
Καθώς οδηγούσα σε δρόµους της πόλης µας, σε δρόµους ενός απόκοσµου τοπίου που έµοιαζε να βρίσκεται κάπου στο Μεξικό ή σε κάποια γωνιά της Αφρικανικής Ηπείρου, µου ‘ρθε να φωνάξω «arribaaaa», αλλά αµέσως κόµπιασα!
∆εν είναι ώρα για αστεία…!
Εξάλλου, χθες, η… “συγκυρία” της πυρκαγιάς στη Σούδα και η σκέψη της λειψυδρίας στον τόπο µας, σε συνδυασµό µε τις ασυνήθιστα υψηλές για την εποχή θερµοκρασίες, ήταν κι αυτές µέρος ενός πραγµατικού και όχι φανταστικού σεναρίου ενός σπαγγέτι γουέστερν!
Ήταν σαν από ταινία θρίλερ!
Ερωτήµατα: Είναι αυτές οι εικόνες βγαλµένες από το µέλλον αυτού του τόπου;
Υπάρχουν µέτρα αντιµετώπισης και αυτών των ακραίων καιρικών φαινοµένων;
Υπάρχει λόγος ανησυχίας;