Λουστράρισμα

Το ερώτημα, που προκύπτει σήμερα στην πολιτική σκηνή είναι αν αληθεύει, ότι η μεγάλη παράταξη που κυβερνά τον τόπο με τις επιλογές που κάνει ο κ. Μητσοτάκης θα αυξήσει τη δύναμή της ή θα περιορισθεί στη γωνία. Ο πρωθυπουργός δέχεται αρνητική κριτική απ’ το εσωτερικό του κόμματος ότι έχει ξεπεράσει την κομματική δεοντολογία και πάει να φτιάξει ένα πυρήνα, “ημετέρων” δίπλα του, επικίνδυνο για τη Ν.Δ.
Η μουρμούρα δεν σταματάει, τα παράπονα συνεχίζονται, αλλά εκφράζουν “εκφράζονται” ψιθυριστά με την κα Μπακογιάννη να προσπαθεί να σώσει τα προσχήματα εμποδίζοντας τις επιδράσεις των εκδηλώσεων. Τόνισε δε, ότι «η Ν.Δ. δεν μπατάρει ούτε δεξιά, ούτε αριστερά».
Μετά τον ανασχηματισμό, που προκάλεσε εσωτερικό εκνευρισμό στην κοινοβουλευτική ομάδα, εμφανίστηκε ο κ. Σαμαράς, με συνέντευξή του στα “ΝΕΑ”, κλιμακώνοντας την επίθεσή του στον κ. Μητσοτάκη. Αμφισβητεί δημοσίως και υποκριτικά τις επιλογές του για τη στελέχωση της κυβέρνησης, ότι αλλοιώνει τον ιδεοπολιτικό χαρακτήρα της Ν.Δ. Λέγει, ότι «στέλνει αντιφατικά μηνύματα», ότι επιλέγει άτομα με «αντίθετες θέσεις» και με την δικαιολογία της «διεύρυνσης» μετατοπίζει τη Ν.Δ. προς άλλο ιδεολογικό χαρακτήρα.
Τη σκυτάλη παίρνει ο εξ’ Ηλίας βουλευτής κ. Τζαβάρας ακολουθώντας τον Σαμαρικό διαβρωτισμό. Τον ενοχλεί η διεύρυνση με «κηπουρούς» πρόσωπα που «εκφράζουν ιδεολογίες άλλων χωρών». Αλλά και ο ευρωβουλευτής, ο κ. Κύρτσος διαφοροποιήθηκε για τον ανασχηματισμό και την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, λέγοντας ότι «σε συνθήκες της μεγάλης αύξησης του ενεργητικού κόστους, έπρεπε να αποφευχθεί».
Οι αδεξιότητες των επιλογών του πρωθυπουργικού επιτελείου φέρνουν τη συνέχιση της αλλοίωσης του χαρακτήρα της κυβέρνησης. Έχουμε τους ανάλγητους και αντεργατικούς νόμους που πέρασαν μέσα στον τρόμο της πανδημίας, τις ύποπτες απ’ ευθείας αναθέσεις έργων, την απαξίωση του συστήματος υγείας με την αλλοπρόσαλλη αντιμετώπιση του Covid-19 και το κύμα της ακρίβειας.
Το 1990 πουλήθηκε η προσοδοφόρος ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ για «ένα κομμάτι ψωμί». Σήμερα έχουμε την ίδια παράταξη στην απεμπόληση της πλειοψηφίας του Δημοσίου στη ΔΕΗ, που παραδόθηκε σε ξένα συμφέροντα με τα αυτά έωλα επιχειρήματα. Η πώληση του 16% των μετοχών του Ο.Λ.Π στη COSCO, χωρίς να έχει ολοκληρώσει τις επενδύσεις από την αρχική σύμβαση και την απαλλαγή της από τις ρήτρες που υποχρεούτο συμβατικώς, ενδέχεται να επιφέρει άσχημες οικονομικές και πολιτικές συνέπειες.
Η επιδίωξη του κ. Μητσοτάκη είναι να διαμορφώσει μια πολιτική παράταξη με οπαδούς από τη δεξιά της δεξιάς μέχρι τις παρυφές της αριστεράς. Θεωρεί ως εξευτελιστικό επακόλουθο το «λουστράρισμα» της Ν.Δ. μ’ αυτό τον τρόπο. Ο Ανδρέας Παπανδρέου από την Ένωση Κέντρου του “Γέρου της Δημοκρατίας” έκανε το δικό του ΠΑΣΟΚ. Αργότερα η Ν.Δ. είχε διαφορετικές αποχρώσεις με τον κ. Κώστα Καραμανλή και τον κ. Αντώνη Σαμαρά. Τώρα ο υιός κ. Μητσοτάκης μαζεύοντας πρώην Πασόκους και παλαιούς Δεξιούς το ίδιο κάνει, όπως και οι προηγούμενοι.
Το πρόβλημα του κ. Μητσοτάκη είναι αν θα μπορέσει να ομογενοποιήσει τα ετερόκλητα στοιχεία και να εξασφαλίσει ευρεία συνοχή στην πολυσυλλεκτικότητα υπό το βλέμμα του Σαμαρά, Καραμανλή και των άλλων παραγκωνισμένων πολιτικών της Ν.Δ.