Το 1911 η φωτισμένη γυναίκα της Κρήτης Καλιρρόη Σιγανού-Παρρέν κάνει την αρχή, ξεκινά ένα πρωτοποριακό έργο και αγωνίζεται αδιάκοπα για τη θέση και τα δικαιώματα της γυναίκας. Ιδρύει σχολείο το 1890, για την καταπολέμηση του γυναικείου αναλφαβητισμού, εκδίδει την Εφημερίδα των Κυριών, που αποτελεί τον προμαχώνα της υποστήριξης των γυναικείων θεμάτων.
Αλλά η μεγάλη επιτυχία της είναι η ιδέα της Ίδρυσης του Λυκείου των Ελληνίδων, «κέντρου αποτελούντος την βάσιν της μορφώσεως της γυναικός εν τη κοινωνία ,ώστε η γυνή εισερχόμενη εις τον οικογενειακόν βίον να έχει επαρκή όλα τα εφόδια». Γράφει: το Λύκειο των Ελληνίδων « ανοίγει νέους δρόμους και σταθμούς στην πρόοδο του φύλου μας» και «σκοπεί να μας συνδέσει με τους δεσμούς της αλληλεγγύης, της εκτιμήσεως και της αγάπης», «σκοπεί να εργασθεί υπέρ της γυναικός, υπέρ της οικογένειας, της φυλής και του έθνους».
Το 1915 η ιδέα της σύστασης του παραρτήματος στα Χανιά από την Καλιρρόη Σιγανού Παρρέν , με μεσάζων την καλλιτέχνη Φλωρεντίνη Σκουλούδη Καλούτση και πρώτη πρόεδρο την μητέρα της Κλεοπάτρα Σκουλούδη είναι γεγονός.
Σήμερα εκατό επτά χρόνια μετά, με αφορμή την επέτειο του εορτασμού της 28ης Οκτωβρίου και την παρέλαση των παραδοσιακών τμημάτων της πόλης μας, το Λύκειο των Ελληνίδων Χανίων ηγήθηκε όπως πάντα της παρέλασης και για πρώτη φορά μια λυγερόκορμη Κρητικοπούλα κράτησε περήφανα ψηλά την σημαία του, σε μια ιδέα του χοροδιδάσκαλου Γιάννη Αγιασμενάκη.
Σε μια κοινωνία που μαστίζονται και βάλλονται καθημερινά τα δικαιώματα της γυναίκας, με τα φαινόμενα της έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας να αυξάνονται δραματικά, η σημαιοφόρος του Λυκείου κατάφερε να μεταφέρει το δικό της ηχηρό μήνυμα, να ορθώσει το ανάστημα της απέναντι σε κάθε μορφή καταπάτησης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και ελευθερίας.
