Λυκοφιλίες

Πατριωτικές εξάρσεις χαρακτηρίζονται τα μηνύματα που στέλνει κατά καιρούς ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, Ο οποίος, ενώ στήριζε τον Κυρ. Μητσοτάκη στην αρχηγία, μετεκλογικά άρχισε να το κατακρίνει για την στροφή του στο Μακεδονικό, την επιλογή προσώπων στο αξίωμα και Π.τ.Δ., του Ευρωπαίου επιτρόπου και το πάγωμα της εξόρυξης υδρογονανθράκων, διεκδικώντας δικό του χώρο στα δεξιά της Ν.Δ.
Έχει κλιμακώσει τις επιθέσεις του, προειδοποιώντας τον πρωθυπουργό, να τηρήσει άκαμπτη πολιτική έναντι της Τουρκίας και να μην διανοηθεί, να προχωρήσει σε “Πρέσπες του Αιγαίου”. Κατά τον κύριο Σαμαρά το κόμμα του δεν μπορεί να εξελιχθεί σε νεφελώδες σχήμα και να χωρέσει ακροδεξιούς, δεξιούς, κεντρώους και κεντροαριστερούς. Θεωρεί ότι η εφαρμοζόμενη πολιτική του κυρίου Μητσοτάκη έχει το πνεύμα του κατευνασμού, ανοίγοντας την όρεξη του αναθεωρητισμών των Τούρκων, Πράγμα που προκάλεσε χειροκροτήματα στο ακροατήριο του συνεδρίου, τουλάχιστον όχι από οπαδούς νεαράς ηλικίας.
Ο κύριος Μητσοτάκης, όποιος τον κράτησε στην πολιτική ζωή, δεν παρέλειψε πατώντας στις αιτιάσεις αυτές, να του υπενθυμίσει, πώς έγινε αρχηγός της ΝΔ και πρ/ργός, ότι διέγραψε από το κόμμα την Ντόρα Μπακογιάννη, αναγκάζοντάς την να ιδρύσει δικό της θνησιγεννές κόμμα, και ένα κατέβασει το ποσοστό της ΝΔ στο 18%, το χαμηλότερο στην ιστορία της.
Εν σχέσει με την εξωτερική πολιτική, ο κύριος Σαμαράς εστράφη εναντίον του υπ. Εξωτερικών, ότι «η παράταξή μας υιοθετεί σήμερα απόψεις, που ίδια έχει πολεμήσει, όπως οι Πρέσπες και το σχέδιο Ανάν, ή επιβραβεύει πρόσωπα, που έχουν αντίθετη πολιτική άποψη». Δύο ημέρες μετά το συνέδριο απάντησε ο κ. Δένδιας. Του υπενθύμισε τα διατρέξαντα της ανατροπής της κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη το 1993 λέγοντας, ότι ο πατριωτισμός του κάλυψε ιδιοτελείς προσωπικές ατζέντες. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος τον εμφάνισε ως «περιθωριακό στέλεχος μέσα στην πολυσυλλεκτική ΝΔ και ότι ο πρώην πρωθυπουργός κύριος Σαμαράς επανέλαβε γνωστές θέσεις του».
Παρατηρούμε ότι ενώ η ανοιχτή σύγκρουση Μητσοτάκη – Σαμαρά παίρνει διαστάσεις, η πτέρυγα του Κώστα Καραμανλή δεν ανακατεύεται, προσπαθώντας έτσι να ελαχιστοποιήσει τις πολιτικές παρεμβάσεις, οι οποίες εκφράζονται από το καραμανλικό μπλοκ.
Το “δυσοίωνο” παρελθόν του κύριου Σαμαρά και η τάση του να διαφωνεί, δυσκολεύουν τον κύριο Μητσοτάκη να κοντραριστεί μαζί του, παρά το μήνυμα, που πήρε, ότι δεν θα ψηφίσει τους νόμους συνεργασίας που επιβάλλονται από τη “συμφωνία των Πρεσπών”. Σημειώνεται, ότι η ΝΔ Δεν υπέγραψε την εν λόγω συμφωνία του ΣΥΡΙΖΑ, όχι διότι διαφωνούσε για εθνικούς λόγους και αυτό το έδειξε τώρα, που είναι κυβέρνηση, αλλά διότι ήσαν προεόρτια εκλογών και το έκαναν για ψηφοθηρικούς λόγους.
Ο τέως πρ/ργός μιλώντας στο Συνέδριο ξεκαθάρισε ότι «Ακροδεξιά χωρίς δεξιά δεν υπάρχει», ανέπτυξε δε πρόγραμμα της βαθειάς δεξιάς την οποίαν εκπροσωπεί και καταφέρθηκε κατά «του λόμπι του κατευνασμού, που δεν διεκδικεί τα απαράγραπτα δικαιώματα της χώρας».
Πάντως από πλευράς του κ. Μητσοτάκης προτιμάται να μην έρθει ευθέως αντιμέτωπος με τις ακροδεξιές ιδεοληψίες του πρώην πρ/ργού, φοβούμενος μην έχει την τύχη του πατέρα του, γιατί ως φαίνεται, οι λυκοφιλίες και ο αδίστακτος πόλεμος καλά κρατούν.