Ιδού η απορία!
Εμείς ως άτομα που ακόμα πατάμε με το ένα πόδι στον περασμένο αιώνα και διστακτικά και δύσπιστα ακουμπάμε με το άλλο τον τρέχοντα, ανοίξαμε πρώτα μια κοινή εγκυκλοπαίδεια και τον αναζητήσαμε!
Ανακαλύψαμε τρεις αυτοκράτορες Βαλεντινιανούς Φλαβίους, των οποίων η ζωή κύλησε μέσα σε συνεχείς αντιπαλότητες και ίντριγκες, που δεν θα κατάφερναν να γίνουν άγιοι -και μάλιστα της αγάπης- ακόμα κι αν το επιθυμούσαν διακαώς! Ούτε βέβαια και ο Ιταλός Ροδόλφος, ο άριστος χορευτής και Λατίνος εραστής, θα μπορούσε ν’ αγιάσει με τους τόσους γάμους που έκανε και μ’ όλα αυτά που τον κατέτρεχαν! Σειρά έχει ένας δημοφιλής αρχαίος φιλόσοφος, αλλά ούτε αυτός μας ταιριάζει, τουλάχιστον στην εικόνα που έχουμε σχηματίσει στο μυαλό μας. Ανακαλύψαμε στη συνέχεια έναν συνονόματο επίσκοπο, έναν τοπικό ηγεμόνα, έναν βραχύβιο Πάπα, έναν Βυζαντινό στρατηγό κι έναν Γερμανό αλχημιστή που στην αγωνιώδη προσπάθειά του να κατασκευάσει την “Φιλοσοφική λίθο” έκαμε μερικές άσχετες, λαμπρές ανακαλύψεις και χρίστηκε και πατέρας της Χημείας!
Όλοι τους να φέρουν επάξια το βάρος του ονόματος του ατόμου, την ταυτότητα του οποίου αναζητούμε.
Και να που επιτέλους τον εντοπίσαμε!
Πρόκειται -όπως ήταν αναμενόμενο- για Χριστιανό μάρτυρα, που έδρασε εκεί γύρω στον 3ο αιώνα μ.Χ. Διαφωτιστήκαμε αρκετά, μας άνοιξε η όρεξη κι έφθασε η ώρα να ξεπεράσουμε τους ενδοιασμούς μας, να ξεχάσουμε τους αφορεσμούς μας και να τον ψάξουμε εκτενώς στο χάος του διαδικτύου! Πατάμε τα κουμπιά της «αναζήτησης», πληκτρολογούμε τα στοιχεία για να βρεθούμε στο λεπτό μπρος σ’ έναν κυκεώνα αντικρουόμενων θεωριών κι απόψεων και σε τρεις διαφορετικούς ανθρώπους με το ίδιο όνομα που έζησαν βεβαίως σ’ άλλη εποχή ο καθένας!
Ποιος είναι τελικά ο εκπρόσωπος του έρωτα που διεκδικεί η μισή υφήλιος;
Μήπως το αγγελάκι των αρχαίων μας προγόνων με τη φαρέτρα και τα «δηλητηριώδη» βέλη του -που άμα σε πετύχουν δεν γλυτώνεις με τίποτα!- που γέμισε τις οθόνες μας; Ή εκείνος ο ιερέας που πάντρευε ζευγάρια σε μια εποχή που λόγω πολεμικών υποχρεώσεων οι λεγεωνάριοι απαγορευόταν ν’ αρραβωνιάζονται και να παντρεύονται και βρήκε τον μπελά του; Να ήταν ο ίδιος άνθρωπος που όταν φυλακίστηκε, αγάπησε την κόρη του δεσμοφύλακα, της έστειλε το ερωτικό ποίημα, του κόλλησε η γνωστή ετικέτα και καθιερώθηκε να τιμάται την ίδια εποχή με τα περίφημα «Λουπερκάλια» των Ρωμαίων, της ειδωλολατρικής εορτής που ήταν αφιερωμένη στην έρωτα και στη γονιμότητα;
Άκρη δεν βγάζεις μ’ όλη αυτή τη γνώση και τον καταιγισμό αντίθετων πληροφοριών!
Πολύ μπερδευτήκαμε αλήθεια…
Όποιος και να ’ταν όμως, ο Άγιός μας, πρεσβεύει την αγάπη, έχει την αμέριστη αγάπη μας κι ας τον τιμήσουμε όπως του αξίζει!Ας μην ξεχάσουμε αυτές τις μέρες ν’ ανάψουμε κι ένα κεράκι σ’ ένα αγαπημένο ζευγάρι -στους δικούς μας απόστολους της αγάπης Ακύλα και Πρίσκιλλα- που μαζί αγωνίστηκαν για τον Χριστιανισμό και μαζί θυσιάστηκαν γι’ αυτόν…