Και σήμερα η αναφορά μας στη Μάχη της Κρήτης με στοιχεία από το περιοδικό “Τhe London News Illustrated” της 31ης Μαΐου 1941).
Ο Ιρλανδός στρατιωτικός και ιστορικός Cyrill Falls, ανέλυε την κατάσταση που διαμορφωνόταν στον πόλεμο εναντίον της Ναζιστικής Γερμανίας, σε ένα δισέλιδο με τίτλο: “Ο πόλεμος με τη Ναζιστική Γερμανία: η Μάχη για την Κρήτη”. Χαρακτηριστικότατος ο τίτλος “η Μάχη για την Κρήτη” καταδεικνύει, κάτι που γίνεται φανερό και μέσα στο κείμενο· ότι όπως σε μια παρτίδα σκάκι οι παίκτες ενδιαφέρονται για τις θέσεις τους πάνω στην σκακιέρα, έτσι και στον πόλεμο, η κατάκτηση των στρατηγικών θέσεων είναι σημαντική. Η στρατηγική όμως κάποιες φορές επιτάσσει να παραχωρούνται αυτές, όταν δεν ευνοούν οι συγκυρίες ενώ οι απώλειες σε έμψυχο δυναμικό, μοιραία περνούν σε δεύτερη θέση…
Ο Falls αναφέρεται στην πολύ σημαντική στρατηγική θέση της Κρήτης και στις συνέπειες από την απώλειά της ενώ για την επόμενη κίνηση των Γερμανών, μετά την κατάληψη της Κρήτης, σημειώνει: «Αυτός (σ.σ. ο εχθρός) ίσως επιχειρήσει τώρα μια παρόμοια επίθεση στην Κύπρο, ένα κάπως σκληρότερο καρύδι για να σπάσει[…]. Από την Κρήτη θα μπορούσε να αρχίσει μια έντονη επίθεση στην Αλεξάνδρεια[…] με μια καλή προοπτική να την καταστήσει σχεδόν άχρηστη ως την κύρια βρετανική ναυτική βάση στη Μεσόγειο[…].
Ομως αυτή τη στιγμή (ο εχθρός) είναι αντιμέτωπος με πολλές δυσκολίες στο Ιράκ, και γι’ αυτό θα περίμενα από αυτόν να στραφεί πια προς τα εκεί. Σημειώστε πως οι μεγάλοι στρατηγικοί στόχοι του τελευταίου πολέμου (σ.σ. 1ος παγκ. πόλεμος), επανεμφανίζονται ένας-ένας σε αυτόν (τον πόλεμο),[…]. Τα λιμάνια […] της Μάγχης, οι θαλάσσιες οδοί του Ατλαντικού, η διώρυγα του Σουέζ, η περιοχή της κοιλάδας του Βαρδάρη (σ.σ. περιοχή των Σκοπίων), τα πετρέλαια του Ιράκ, είναι για μια ακόμη φορά στην επικαιρότητα, και κανένας δεν γνωρίζει πόσο σύντομα θα ακολουθήσει και η Ουκρανία».
Επειτα, ακολουθεί μια λεπτομερέστατη ανάλυση για τη Μ. Ανατολή και τα… πετρέλαια του Ιράκ, όπου δικαιολογείται η… παρουσία της Μ. Βρετανίας στην περιοχή, «ενώ οι Γερμανοί δεν έχουν καμία θέση εκεί».
Σε ένα… “ξέσπασμά” του ο Falls σημειώνει «Τώρα η Γερμανία, μετά την κατάκτηση των Βαλκανίων, την κατοχή των ελληνικών νησιών, την επιτυχημένη πίεση στο Βισύ επιχειρεί με το μακρύ της χέρι της Luftwaffe να φτάσει προς το Ιράκ. Επιζητά τα πετρέλαια για πάρτη της, θέλει να τα στερήσει από εμάς».
Στον επίλογό του επανέρχεται στα της Κρήτης, αναφέροντας ότι οι Αγγλοι γνώριζαν ότι η Κρήτη θα χανόταν αφού δεν υπήρχε η δυνατότητα να διαθέσουν αεροπορική δύναμη για την υπεράσπισή της. Διαφορετικά, σημειώνει ο ίδιος, ότι το νησί θα παρέμενε στα χέρια τους.
Τέλος, γράφει: «Ολων οι καρδιές[…] θα βρίσκονται με τους γενναίους υπερασπιστές της Κρήτης οι οποίοι αμύνονται εξαιρετικά σε μια από τις πιο δύσκολες συνθήκες μάχης που είναι δυνατόν να χαρακτηρισθεί ως μία από τις πιο ζωτικής σημασίας μάχη για τούτον τον πόλεμο. Είθε η ηρωική τους αυτοθυσία και αντοχή να ανταμειφθεί».
