Υψηλή την εκτιμούν οι αγοραστές, χαμηλή την βλέπουν οι ελαιοπαραγωγοί αλλα τον λόγο έχουν και ….. οι καύσωνες!
Σε πεδίο αντιπαράθεσης έχουν εξελιχθεί τελευταία οι εκτιμήσεις για την ερχόμενη ελαιοπαραγωγή σε διεθνές και εθνικό επίπεδο και οι προβλέψεις για το ποιο θα είναι το ύψος της δίδουν και παίρνουν, συσκοτίζοντας, μάλλον, παρά φωτίζοντας, τους ενδιαφερομένους!
Έτσι ως πύραυλοι εκτοξεύονται τελευταία αβασάνιστες και ατεκμηρίωτες εκτιμήσεις από πάσης φύσεως «ειδικούς» που άλλες στοχεύουν σε απλό εντυπωσιασμό και άλλες στην δημιουργία κλίματος επηρεασμού των τιμών παραγωγού!.
Ωστόσο, όλες αυτές οι εκτιμήσεις τελικά ευρίσκονται κάτω από τον αποφασιστικό ρόλο των πρωτόγνωρων φετινών καυσώνων, των οποίων η ένταση και η διάρκεια δεν μπορεί να προβλεφτεί.
Αντιφατικές και αβασάνιστες εκτιμήσεις
Οπωσδήποτε, πρώτος στόχος όλων των εκτιμήσεων φαίνεται να είναι η παραγωγή της Ισπανίας επειδή, όπως όλοι ξέρουν, αυτή αποτελεί σχεδόν το μισό της παγκόσμιας παραγωγής και επομένως επηρεάζει άμεσα και ισχυρά το επίπεδο των τιμών παραγωγού και έμμεσα τις τιμές καταναλωτή.
Έτσι, Εμπειρογνώμονες Σύμβουλοι Βιομηχανιών πρόσφατα ανέβασαν την παραγωγή της Ισπανίας σε 1,4εκατ. τόνους, ενώ ο Ισπανός Υπουργός Γεωργίας Luis Planas σε δήλωση του στην Μαδρίτη ανάφερε ότι οι υπηρεσίες του δεν έχουν ακόμη στοιχεία άλλα ελπίζει η παράγωγη της χώρας να φτάσει το 1 εκατ. τόνους.
Έξαλλου και εδώ στην Ελλάδα σε εκπομπή της ΕΡΤ (11/7/24) αναφέρθηκε ότι «αν και οι πρώτες εκτιμήσεις έκαναν λόγο για αύξηση της παραγωγής στην Ισπανία στους 1,5 εκατομμύριο τόνους, τις τελευταίες ημέρες εκπρόσωποι του κλάδου αναθεωρούν προς τα κάτω τις προβλέψεις τους στους 1 με 1,1 εκατ. τόνους». Στην ίδια εκπομπή αναφέρθηκε ότι στην Ελλάδα, «αν και αρχικά οι ελαιοπαραγωγοί ανέμεναν άνοδο της παραγωγής από τους 140.000 στους 200 με 220.000 τόνους, πλέον οι προβλέψεις τους δεν ξεπερνούν τους 150 με 160.000 τόνους.
Είναι, επομένως, σαφές ότι, οι εκτιμήσεις που κυκλοφορούν απέχουν τόσο πολύ μεταξύ τους ώστε θέτουν αφ’ εαυτών υπό αμφισβήτηση την αξιοπιστία τους.
Άρα καλό είναι να υπάρξει κάποια υπομονή μέχρι να έχουμε τα στοιχεία των εκτιμήσεων από αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες οι οποίες, όταν ως οφείλουν εξειδικεύουν τοπικά (κατά Κοινότητα η Δήμο) τις εκτιμήσεις τους, προσεγγίζουν κατά τεκμήριο καλύτερα την πραγματικότητα.
*Ο Νίκος Μιχελάκης, είναι Δρ. Γεωπόνος, πρώην Δ/ντής του Ινστιτούτου Ελιάς Χανίων και Επιστ. Σύμβουλος του ΣΕΔΗΚ. Τα άρθρα του εκφράζουν προσωπικές απόψεις και δεν απηχούν κατά ανάγκη τις απόψεις του ΣΕΔΗΚ. Μπορούν να αναδημοσιευτούν μόνο μετά άδεια του (nmixel@otenet.gr)
