Σήμερα θα ξεκινήσω μεταφέροντας δύο δηλώσεις. Θα σας αφήσω πρώτα να τις διαβάσετε, και μετά θα σας πω ποιοι τις έκαναν.
Πρώτη δήλωση: «…το χριστιανικό Ευαγγελικό μήνυμα της αποδοχής της ετερότητος, της ελευθερίας του προσώπου, της καταλλαγής και συγχωρητικότητος, της αρνήσεως της βίας…»
Δεύτερη δήλωση, για την τροπολογία που θα επεξέτεινε το σύμφωνο συμβίωσης και για τα ομόφυλα ζευγάρια, μετά την καταδίκη της χώρας μας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων: «η συγκεκριμένη τροπολογία θέτει πλέον κατά τρόπο φρικιαστικό στη χώρα μας τη θεσμοθέτηση της ανατροπής της ανθρώπινης οντολογίας και φυσιολογίας και την κατοχύρωση της ψυχοπαθολογικής εκτροπής της ομοφυλοφιλίας. Εμείς οι Ορθόδοξοι σεβόμαστε την προσωπική ιδιωτική ζωή κάθε προσώπου ως υπεύθυνη ελεύθερη επιλογή. Δεν έχουμε πρόθεση να επέμβουμε ρατσιστικά και να αναστείλουμε δικαιώματα και ελευθερίες. Η διαμαρτυρία μας επικεντρώνεται στο ότι επιχειρείται το φοβερό αυτό αμάρτημα της ομοφυλοφιλίας, του κιναιδισμού, του σοδομισμού, της αρσενοκοιτίας, της παρά φύσιν ασέλγειας, που προεκτείνεται στην παιδεραστία και παιδοφιλία, να παρουσιασθεί ως φυσιολογική κατάσταση, ως απλή διαφορετικότητα».
Την πρώτη δήλωση, την έκανε ένας μητροπολίτης της Εκκλησίας της Ελλάδας. Τη δεύτερη δήλωση, την έκανε ένας μητροπολίτης της εκκλησίας της Ελλάδας. Ξέρετε ποιος; Ο ίδιος! Που, με την πίεση που άσκησε, μαζί με άλλους εντός και εκτός Εκκλησίας που έχουν τις ίδιες απόψεις, πέτυχε να παραπεμφθεί “στο μέλλον” η ψήφιση της τροπολογίας στη Βουλή. Ποιος νοιάζεται τώρα για καταδίκες επειδή η Ελλάδα δεν σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα; Το θέμα είναι να μην χάσουν ψήφους αρκετοί βουλευτές της ΝΔ, που αρνήθηκαν να ψηφίσουν την τροπολογία, όπως λένε δημοσιογραφικές πληροφορίες, φοβούμενοι “μαύρισμα” από συγκεκριμένους ψηφοφόρους.
“Αποδοχή της ετερότητος”, λοιπόν, αλλά φοβερό αμάρτημα το με ποιον προτιμάς να πας στο κρεβάτι.
“Ελευθερία του προσώπου”, αλλά είναι “φρικιαστικό” να δηλώνεις ποιος είναι ο σύντροφός σου με σύμφωνο συμβίωσης, ώστε π.χ. να έχει δικαίωμα σε ασφάλιση, αν είναι άνεργος, ή δικαίωμα στην περιουσία σου.
“Αρνηση της βίας”, αλλά σου απαγορεύουμε να νιώθεις καλά με τον εαυτό σου γιατί έχεις “ψυχοπαθολογική εκτροπή”. Προφανώς η βία στην οποία αντιτίθεται ο μητροπολίτης είναι μόνο η σωματική – με την ψυχολογική βία τα πάει πολύ καλά.
Και μαζί, διάφορες αναλύσεις πολύ επιστημονικές. Όπως το ότι αν κάποιος είναι ομοφυλόφιλος, αυτή του η προτίμηση προεκτείνεται στην παιδεραστία και στην παιδοφιλία. Δεν υπάρχουν δηλαδή τόσοι και τόσοι παιδεραστές και παιδόφιλοι που στοχεύουν σε παιδιά αντίθετου φύλου. Δεν υπάρχουν τόσα κοριτσάκια που έχουν υποφέρει στα χέρια τεράτων. Όχι, λάθος τα ξέρετε. Μόνο η ομοφυλοφιλία προεκτείνεται στην παιδεραστία και στην παιδοφιλία. Όσοι είμαστε ετεροφυλόφιλοι είμαστε όλοι ανεξαιρέτως μια χαρά άνθρωποι, οι “κακοί” είναι οι άλλοι.
Όλα τα παραπάνω μπορεί να σας θυμίζουν παρόμοιες αντιλήψεις και συμπεριφορές από άλλους χώρους.
Για παράδειγμα, μπορεί να σας θυμίζουν ότι και η άκρα δεξιά όλους τους αγαπάει, αρκεί να μην είναι ξένοι και να μην είναι αριστεροί. Σε αυτούς επιτίθεται με μανία, λεκτικά και σωματικά.
Μπορεί να σας θυμίζουν ότι και η άκρα αριστερά για τον αδύναμο άνθρωπο ενδιαφέρεται και θέλει να υπερασπίζεται τα δικαιώματά του, όπως το άσυλο ιδεών μέσα στο πανεπιστήμιο. Μόνο που αν διαφωνείς με τις ιδέες της και πας να μπεις στον χώρο του πανεπιστημίου θα φας βρισιές, κλωτσιές, μπουνιές και ότι άλλο τους βρίσκεται εύκαιρο.
Μαγαζάκια, όλα, που παλεύουν για να κρατήσουν μαντρωμένη την πελατεία τους, χρησιμοποιώντας ως μάντρα το μίσος.
Προσέξτε τώρα μια καταπληκτική σύμπτωση: οι περισσότεροι μητροπολίτες έχουν εκφραστεί επανειλημμένα ενάντια στην άκρα δεξιά και στην άκρα αριστερά, αλλά ενστερνίζονται τις απόψεις του παραπάνω μητροπολίτη (ίσως χρησιμοποιούν απλώς διαφορετική διατύπωση).
Γιατί έτσι κάνουν οι καλοί μαγαζάτορες. Πολεμούν απέναντι στον ανταγωνισμό. Προσπαθούν να προσελκύσουν κι άλλους πελάτες, από τα ανταγωνιστικά μαγαζιά.
Μόνο που ο άνθρωπος, βαθιά μέσα του, πιστεύω πως είναι φτιαγμένος για ν’ αγαπάει. Γι’ αυτό όλα αυτά τα μαγαζάκια, τελικά θα κλείσουν. Γιατί το μόνο “παρά φύσιν” είναι το κήρυγμα βίας και μίσους που κάνουν.
Και να καταλήξω δηλώνοντας πολύ ευτυχής που η Εκκλησία μας, εδώ στην Κρήτη, είναι ανεξάρτητη από την Εκκλησία της Ελλάδος.
Μπορεί κανείς να σκεφτεί ότι είμαστε απλώς τυχεροί, που είχαμε και έχουμε σπουδαίους κληρικούς στην κεφαλή της, αλλά δεν το πιστεύω. Νομίζω πως η ημιαυτονομία μας (υπό την υψηλή επίβλεψη του Οικουμενικού Πατριαρχείου) οδηγεί στο να έχουμε πολύ πιο φωτισμένους ιεράρχες.
*O Πολυχρόνης Κουτσάκης είναι συγγραφέας και
Επίκουρος Καθηγητής
στο Πολυτεχνείο Κρήτης.
Το τελευταίο μυθιστόρημά του είναι το «Καιρός
για Ήρωες».
