«Η τέχνη μπορεί να εμπνεύσει και να ευαισθητοποιήσει τους ανθρώπους. …Μας λείπουν σήμερα τα μεγάλα αντιπολεμικά κινήματα του παρελθόντος. Και είναι επιτακτική η ανάγκη να αντιδράσουμε συλλογικά, απέναντι στη φρίκη του πολέμου και τις γενοκτονίες» λένε στα «Χ.ν.» οι «Magic de Spell», ένα από τα μακροβιότερα ελληνικά rock συγκροτήματα στην χώρα, που μετρά πάνω από τέσσερις δεκαετίες στο ηλεκτρικό τραγούδι και πρόκειται να εμφανιστεί το βράδυ του Σαββάτου 27/7 στο πλαίσιο του Chania Rock Festival.
Με αφορμή την εμφάνιση τους στα Χανιά μιλήσαμε μαζί τους για την πορεία της μπάντας στο πέρασμα του χρόνου, για τον προσωπικό τους ήχο και στίχο που άλλοτε παραμένει ποιητικός κι άλλοτε, με έντονο κοινωνικοπολιτικό χαρακτήρα. Sarajevo (Φώναξε)», «Νίψον Ανομήματα Μη Μόναν Όψιν», «Τέρμα το διάλειμμα», ένα μεγάλο μέρος της Γενιά Υ έχει σιγοτραγουδήσει τα τραγούδια τους, τα οποία το Χανιώτικο κοινό θα έχει την ευκαιρία να ακούσει το βράδυ του Σαββάτου στο Θέατρο Ανατολικής Τάφρου.
Οι Magic De Spell μετράνε, από το 1980, πάνω από τέσσερις δεκαετίες στο ηλεκτρικό τραγούδι στην Ελλάδα. Τι έχει αλλάξει στο πέρασμα του χρόνου στον ήχο, στο άκουσμα και στην πορεία του συγκροτήματος ; Ποιοι οι σταθμοί που το καθόρισαν;
MAGIC DE SPELL: Έχουν αλλάξει πολλά και αυτό είναι φυσιολογικό. Ξεκινήσαμε αγγλόφωνοι και επηρεασμένοι από τον Βρετανικό ήχο του Punk και του Dark Wave. Στις αρχές της επόμενης δεκαετίας, αλλάξαμε ριζικά τον ήχο μας, που έγινε πιο grunge, αλλά και τους στίχους μας, οι όποιοι έγιναν πια ελληνικοί. Κατά τη διάρκεια αυτής της μεγάλης αλλαγής για τη μπάντα, είχαμε την τύχη να συνεργαστούμε με τον JJ Burnel μπασίστα των Stanglers, που μας έκανε την παραγωγή στα δυο πρώτα ελληνόφωνα album, “Διακοπές στο Sarajevo” και “Νίψον Ανομήματα”. Η επόμενη αλλαγή του ήχου και της διάθεσης της μουσικής μας, έγινε με τη μελοποίηση του “Εμένα οι φίλοι μου” της Κατερίνας Γώγου. Αλλά και σήμερα, παρακολουθούμε τα νέα μουσικοκοινωνικά ρεύματα και επηρεαζόμαστε από αυτά. Χωρίς βέβαια να χάνονται ποτέ τα βασικά και ιδιαίτερα στοιχεία που μας καθορίζουν και μας κάνουν αναγνωρίσιμους στον κόσμο της ελληνικής ροκ σκηνής.
Με τα τραγούδια σας έχετε τραγουδήσει κατά που πολέμου “Sarajevo (Φώναξε)” το 1993 για τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία. Πώς βλέπετε σήμερα την κατάσταση που διαμορφώνεται γύρω μας, σε Ουκρανία, Παλαιστίνη και ποιος ο ρόλος της Τέχνης απέναντι σε αυτά τα φαινόμενα;
MAGIC DE SPELL: Η τέχνη μπορεί να εμπνεύσει και να ευαισθητοποιήσει τους ανθρώπους. Δε μπορεί όμως από μόνη της να σταματήσει τους πολέμους. Μας λείπουν σήμερα τα μεγάλα αντιπολεμικά κινήματα του παρελθόντος. Και είναι επιτακτική η ανάγκη να αντιδράσουμε συλλογικά, απέναντι στη φρίκη του πολέμου και τις γενοκτονίες.
Το 1995 κυκλοφορήσατε το δίσκο “ΝίψονΑνομήματα Μη Μόναν Όψιν” και το 1998 το “Εμένα Οι Φίλοι Μου” σε ποίηση της Κατερίνας Γώγου. Επίσης μεταξύ άλλων, έχετε μελοποιήσει Καρυωτάκη και διασκευάσει Σαββόπουλο. Ποια η γνώμη σας, για τις επιρροές που δέχονται ειδικά σήμερα οι νέοι άνθρωποι μέσω Social-media και ειδικά του tik tok, με την trap μουσική;
MAGIC DE SPELL: Είμαστε πολύ προβληματισμένοι και επιφυλακτικοί απέναντι στα μηνύματα και την κουλτούρα της trap μουσικής. Και πραγματικά απορούμε πως είναι δυνατόν να δέχεται αυτά τα ερεθίσματα ένας νέος άνθρωπος σήμερα. Επίσης, και με τα social media έχουμε ανάλογους προβληματισμούς. Ο πόλεμος των likes με την παράλληλη λογοκρισία του μέσου, δημιουργούν μια πολύ άβολη κατάσταση, τουλάχιστον για μας, που έχουμε συνηθίσει να συνδιαλεγόμαστε αλλιώς.
Το 2020, κυκλοφορήσατε το digital single” Έρχονται οι άνθρωποι – live”, αποτυπώνοντας την ατμόσφαιρα από την καραντίνα λόγω της πανδημίας. Έχει αλλάξει το κοινό μετά την παρατεταμένη κρίση και την πανδημία; Τι είναι αυτό που προσλαμβάνετε από τις live εμφανίσεις σας;
MAGIC DE SPELL: Ναι, όλα έχουν αλλάξει και το κοινό και η οικονομική κατάσταση των ανθρώπων, αλλά και οι συνήθειες όλων μας. Έχουμε γίνει πιο επιφυλακτικοί και πιο μοναχικοί. Και αυτό δεν ευνοεί καθόλου κοινωνικά ανοίγματα και διαδικασίες. Ελπίζουμε κάποτε πραγματικά “να έρθουν οι άνθρωποι”..
Το Δεκέμβρη του 2020, δώδεκα χρόνια από τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου και τριάντα από το θάνατο του Παύλου Σιδηρόπουλου, επαναφέρετε το τραγούδι “Η Φαντασία στην Εξουσία” του Στ. Βαμβακάρη, σε μια ζωντανή ηχογράφηση δικής σας εκδοχής. Στο videoclip οι φωτογραφίες του φωτορεπόρτερ Μάριου Λώλου, παρουσίαζαν τον αγώνα των ανθρώπων για κοινωνική χειραφέτηση και ελπίδα. Πώς προέκυψε η σκέψη αυτή;
MAGIC DE SPELL: Θέλαμε με την ευκαιρία των δυο επετείων, να θυμίσουμε στον κόσμο τις ιδέες και τα μηνύματα του Μάη του ‘68. Ο Μάριος Λώλος είναι ένας, ηρωικός θα λέγαμε φωτορεπόρτερ που έχει καταγράψει όλες τις πορείες και τις διεκδικήσεις εδώ και δεκαετίες. Ο Παύλος Σιδηρόπουλος, συμπεριλαμβάνεται στην παρέα των τραγουδιστών της πρωτότυπης ηχογράφησης του τραγουδιού.
Πέρυσι κυκλοφορήσατε το digital single “Σκοτώνω Λένε, Σημαίνει Ζω”, που περιέχει το ομώνυμο τραγούδι, αλλά και τη διασκευή στο εμβληματικό τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη “Το Σφαγείο”. Τι νεότερο να περιμένουμε από εσάς;
MAGIC DE SPELL: Θεωρήσαμε πολύ επίκαιρο αυτό το τραγούδι του Μίκη, γιατί βλέπουμε ολοένα και περισσότερα σύγχρονα σφαγεία γύρω μας. Έχουμε ήδη κυκλοφορήσει δυο ακόμη νέα τραγούδια, σε συνεργασία με τον βιρτουόζο κρητικό λυράρη Ιάκωβο Πατεράκη. Είναι μια σύμπραξη που στέλνει τον ήχο μας αλλού και αυτό μας εξιτάρει. Σκοπεύουμε να συνεχίσουμε αυτούς τους πειραματισμούς. Το ένα από τα τραγούδια, αναφέρεται στην περιπέτεια δυο φίλων, έγκλειστων σε ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης κατά τη διάρκεια του β’ παγκοσμίου πολέμου. Πρόκειται για μια ανατριχιαστική ιστορία, που περιέχεται στο βιβλίο του Μανώλη Παντινάκη με τίτλο “Άνθρωποι σαπούνι και λίπασμα”.
Πως βλέπετε θεσμούς όπως το Chania Rock Festival και τι θα ακούσουμε στην συναυλία στις 27 Ιουλίου στα Χανιά;
MAGIC DE SPELL: Το Chania Rock Festival είναι ένα μεγάλο και καταξιωμένο φεστιβάλ, προδιαγραφών εξωτερικού. Και είναι σπουδαίο που γίνεται στα Χανιά και όχι στην Αθήνα ή τη Θεσσαλονίκη. Είμαστε πολύ χαρούμενοι που θα παίξουμε φέτος. Από μας, θα ακούσετε αντιπροσωπευτικά τραγούδια από ολόκληρη την ελληνόφωνη πορεία μας, καθώς και ένα μίνι αφιέρωμα στους ήρωες της σκηνής μας που δεν είναι πια στη ζωή. Όπως ο Παύλος Σιδηρόπουλος, ο Τζίμης Πανούσης, η Κατερίνα Γώγου. Ανυπομονούμε!
