Προχθές στη Βουλή, που συζητήθηκε η κατάργηση του νόμου περικοπής των παλαιών συντάξεων, υποβαθμίστηκε ο πολιτικός λόγος. Επ’ ευκαιρία λήψεως αυτού του κοινωνικού μέτρου σχηματίσαμε ιδέες, που μας βάζουν σε διλήμματα, ποιος λέει την αλήθεια, και ποιος επιχειρεί να αμαυρώσει την αλήθεια. Σ’ αυτή την ανακατωσούρα συμμετέχουν και τα Μέσα Ενημέρωσης, ηλεκτρονικά και Τύπος με βαρύγδουπους τίτλους αποπροσανατολίζοντας τηλεθεατές και αναγνώστες.
Ολοι φταίνε το ίδιο. Δεν βλέπουν ότι υπάρχουν κέντρα ανωμαλίας που προσπαθούν να χειραγωγήσουν την ελληνική κοινωνία. Αλλά συσχετίζουν το “ναι” της κυβέρνησης στη Συμφωνία των Πρεσπών με αντάλλαγμα την ανοχή των “μεγάλων” στη μη περικοπή των συντάξεων και άλλα στο “όχι”, θεωρώντας, ότι η συμφωνία είναι προς όφελος και των δύο χωρών.
Εγιναν αρνητικά σχόλια και ακούστηκαν επιτιμητικά λόγια για τον πρωθυπουργό, ότι “πούλησε” το όνομα για ν’ “αγοράσει” κάτι. Δεν μπορεί να πιστέψει κανείς, ότι υπάρχει Ελληνας πρ/ργός, που έχει διαπράξει προδοσία. Τίποτα δεν πουλήθηκε! Αν ανατρέξουμε στο παρελθόν, θα δουμε, ότι το “Μακεδονία” καθιερώθηκε επί Τίτο. Στην ουσία τώρα έγινε μια συμφωνία μεταξύ δύο μή ισοδυνάμων κρατών. Τέτοιες συμφωνίες καταλήγουν πάντοτε υπέρ του δυνατού. Στην περίπτωση όμως των Πρεσπών υπερίσχυσε η θέληση της ΠΓΔΜ, ενός ανυπόστατου μέχρι τώρα κράτους χωρίς πολιτικό παρελθόν, δίχως ιστορία και στρατό, που προσπαθεί κλεψίτυπα ν’ αποκτήσει υπόσταση. Η τόση βιασύνη της κυβέρνησης, να λύσει αυτό το θέμα την ώρα που λήγει η θητεία της, είναι περίεργη. Την ιστορία, ακόμα και να υπογραφεί η σύμβαση από τα δύο μέρη, θα τη βρίσκουμε μπροστά μας για πολλά χρόνια.
Αμερικανοί και Ευρωπαίοι θέλουν να διευθετηθεί το Σκοπιανό για να γίνει η ένταξη στο ΝΑΤΟ. Στοχεύουν να δημιουργήσουν ένα τόξο παρεμπόδισης στα Βαλκάνια της ρωσικής επιρροής. Παραχωρήσεις, λοιπόν, έγιναν εκ μέρους της Ελλάδος, αλλά είναι κάπως δύσκολο αυτό να θεωρηθεί συναλλαγή. Περί δοσοληψίας πρόκειται με μια συμφωνία κακή και ετεροβαρή. Το θέμα των συντάξεων μπορεί να ανακύψει και στο μέλλον, ανάλογα με τα οικ/κά της χώρας. Το Σκοπιανό όμως είναι οριστικό και θα σιγοκαίει.
Η συμφωνία μήπως βλάπτει τα συμφέροντα και των δύο χωρών μακροπρόθεσμα; Αξιοποιώντας τις αμερικανικές βάσεις εξυπηρετεί Νατοϊκά συμφέροντα. Διατηρεί ζητήματα που μπορεί ν’ αποβούν εις βάρος και των δύο χωρών. Τον αλυτρωτισμό οι ΝΑΤΟϊκοί τον εκμεταλλεύονται δημιουργώντας κατάλληλες ευκαιρίες. Εχουμε το προηγούμενο της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας με το “διαίρει και βασίλευε”.
Ζητήματα στη Σύμβαση όπως “Μακεδονική γλώσσα” “Μακεδονικό έθνος” κ.ά. τροφοδοτούν εθνικιστικές πολιτικές και προπαγάνδα. Οι δηλώσεις Ζάεφ περί διδασκαλίας της “Μακεδονικής γλώσσας” στην Ελλάδα, μπορεί να ήρθησαν, αλλά κανείς δεν εγγυάται, ότι δεν θα επαναληφθούν στο μέλλον. Οσο και να λένε οι ελληνικοί παράγοντες ότι η συμφωνία είναι επωφελής για την ασφάλεια της περιοχής, άλλο τόσος κίνδυνος εμφυλοχωρεί απ’ τα εθνικιστικά συνθήματα των γειτόνων.
Οπως εξελίσσεται η κατάσταση δεν αποκλείεται εφ’ όσον παύσουν οι ΑΝΕΛ να στηρίζουν την κυβέρνηση, να ‘χουμε απώλεια της δεδηλωμένης και πολιτική κρίση σ’ έναν Ιανουάριο γεμάτο παζάρια, δυσάρεστα πράγματα για τον κόσμο, που είναι φορτωμένος με πολλά άλλα προβλήματα.