Εγινε κιόλας είκοσι τεσσάρων χρονών, εκείνο το μοναδικό, το υπέροχο “μελαχρινό θαύμα” του Πακιστάν.
Η Μαλάλα! Η μικρούλα “εμμονική” με τα γράμματα, που τα πλήρωσε στα δεκαπέντε της, με…, με “πυροβόλο εκδίκηση”, ίσα στο κεφαλάκι της!!! Και γλύτωσε του χάρου, στην τρίχα!
Για να μεγαλουργήσει.
Στην Αγγλία, σε μεγάλο Νοσοκομείο, θεραπεύτηκε, ανάρρωσε, κι έλαβε μόρφωση Πανεπιστημιακή!
Υποκλίθηκε η υφήλιος τότε, στην ευφυέστατη και χαρισματική μικρή που ανέβαζε τις κορυφές του βίου της, τη μια πίσω από την άλλη…, έως και το Νόμπελ Ειρήνης στα δεκαεφτά της χρόνια!
Γνωστά πράγματα!
Είχα αρθρογραφήσει, τότε θυμάμαι (Χ.ν.) κατασυγκινημένη με την περίπτωσή της, τις περιπέτειες, τα οράματα, τη θεϊκή της δύναμη! Την αντίστασή της στη βία.
Το 2014, η χρονιά του κλέους της, σε πλανητικό εύρος• και τώρα, εδώ είμαστε! Η φωτισμένη μικρή, ακόμη δεν είναι μικρή;
Δεν μένει αδιάφορη στο καθημαγμένο Αφγανιστάν και στην τύχη των γυναικών του.
Και εκδίδει το βιβλίο της, ο τίτλος του, τίτλος των “Αφορμών”, δίνοντας βήμα στις γυναίκες αυτές!
Βήμα να εκφραστούν• να καταθέσουν φόβους και εμπειρίες, αγωνίες και καθέκαστα εφιαλτικά, ώστε ν’ ανέλθει ο λόγος τους, σε Μαρτυρία Ζωής που θα συγκλονίσει τα ώτα του κόσμου!
Γυναίκες που έζησαν βία, πολέμους, ξεριζωμούς… που έχασαν δικούς, φίλους, γεμίζουν τις σελίδες, αγιάζοντας τον πόνο τους!
Η Σαμπρίν, από την Υεμένη, η Μουζούν από τη Συρία, η Νετζλά από το Ιράκ, η Μαρία από την Κολομβία, η Αναλίζα από την Γουατεμάλα, αποκτούν πρόσωπο και φωνή. Δεν είναι πια μια κουκκίδα των στατιστικών, για τα εκατομμύρια των ανθρώπων στον κόσμο, που ζουν εκτοπισμένοι.
Η Μαλάλα συνείρει την προσωπική της Ιστορία, εκτοπισμένη στην ίδια της την πατρίδα, και δομεί τα γεγονότα θαυμαστά, αφήνοντας ένα σημαντικό ντοκουμέντο… Ο κόσμος, πάλι την ευχαριστεί!
