Μάνα γη – πώς μας αντέχεις
σε ξεσκίσαμε – σε σέρνουμε
στο χώμα.
Ξεχάσαμε μα εντελώς ξεχάσαμε
τους πόνους που για να γεννήσει
τράβηξε
τ’ ακέραιο το λατρευτό σου σώμα
τη ψυχούλα σου – καθόλου δεν
σκεφτόμαστε
αμα πονεί – αν υποφέρει – αν φοβάται
πως θα ζήσουν τα παιδιά –
που ακόμη έρχονται
και συχνά μέσα στον ύπνο της
βρυχάται
Μάνα κρατήσου όσο μπορείς
και προσευχή σου
να ρθουνε μέρες που εμείς – όλοι μαζί
θα καθαρίσουμε
τη κρίζα ασηγύριστη αυλή σου.
Μάνα γη
Εντός εκτός και επί τα αυτά
Μικρές αγγελίες
Μόνιμες στήλες
