Ένα ακόµη καλοκαίρι πέρασε και το ναυάγιο του πλοίου ‘‘Manassa Rose Μ’’ εξακολουθεί να παραµένει στον κόλπο Κισσάµου, στη θαλάσσια περιοχή ανοιχτά του ∆ραπανιά, και να συνθέτει ένα µόνιµο, όπως εξελίσσεται, αξιοθέατο.
Το ναυάγιο αποτέλεσε αντικείµενο εναέριων λήψεων µε drone, background για λήψη selfies και σίγουρα προκάλεσε το ενδιαφέρον των επισκεπτών της περιοχής. Πολλοί το εκλαµβάνουν ως ένα ναυάγιο αντίστοιχο της Γραµβούσας, της Ζακύνθου, του Γυθείου, κ.α. Ίσως και οι ντόπιοι έχουν αποδεχθεί ότι µε τον καιρό θα «ενσωµατωθεί» στο φυσικό τοπίο και σταδιακά θα αποτελέσει αναπόσπαστο µέρος αυτού ή σηµείο αναφοράς.
Εντούτοις, ελάχιστοι συνειδητοποιούν ή έστω διερωτώνται κατά πόσο η παρουσία ενός ναυαγίου επηρεάζει την ποιότητα του θαλάσσιου περιβάλλοντος της περιοχής, όπου βρίσκεται. Σας διαβεβαιώ ότι η περιβαλλοντική ζηµία που δύναται να προκαλέσει ένα ναυάγιο είναι σηµαντικότατη και µακροχρόνια και δεν περιορίζεται µόνο στο θαλάσσιο περιβάλλον, αλλά «επεκτείνεται» και στη στεριά, µέσω της τροφικής αλυσίδας.
Όπως έχω τονίσει πάρα πολλές φορές, ένας κίνδυνος δεν είναι πάντα ορατός, ούτε οι περιβαλλοντικοί ρύποι, ούτε η υποβάθµιση του περιβάλλοντος. Έχουµε τη γνώση και την εµπειρία πλέον σήµερα να µην µένουµε στο τι φαίνεται, αλλά να αναλύουµε καταστάσεις φαινοµενικά ασφαλείς, να προλαµβάνουµε κινδύνους και να τους αποτρέπουµε όσο το δυνατόν νωρίτερα.
Αντιλαµβάνοµαι ότι στην περίπτωση του ναυαγίου ‘‘Manassa Rose M’’ υπάρχουν νοµικά και διαδικαστικά θέµατα, τα οποία καθυστερούν την όποια επέµβαση, πόσο µάλλον την αποµάκρυνση του ναυαγίου. Εντούτοις, όµως θέλω να επισηµάνω ότι ο χρόνος που περνάει είναι εις βάρος µας.
Να είστε σίγουροι ότι το υφιστάµενο ναυάγιο αποτελεί µια συνεχή πηγή ρύπανσης, η οποία πρέπει να αποµακρυνθεί ή έστω να ελεγχθεί όσον το δυνατόν πιο άµεσα, πριν οι επιπτώσεις της γίνουν «ορατές» στους κατοίκους και τους επισκέπτες της περιοχής.
* O Ευάγγελος Γιδαράκος είναι
Οµ. Καθηγητής Πολυτεχνείου Κρήτης
