Χαρίζοντάς μου το βιβλίο του “η Μαύρη βίβλος της κατοχής στην Ελλάδα” μου είπε: «Μελετώντας το να θυμάσαι πως ο αγώνας για τη Δικαίωση των διεκδικήσεών μας από τη Γερμανία πρέπει να είναι ασταμάτητος» γιατί «εγώ και αν λείπω θα είμαι παρών και θα σας ελέγχω συνεχώς».
Ως πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου για τις Γερμανικές επανορθώσεις διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στην ίδρυση του ΔΙΚΤΥΟΥ ΜΑΡΤΙΤΙΚΩΝ ΠΟΛΕΩΝ και ΧΩΡΙΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ 1940-1945 “ΕΛΛΗΝΙΚΑ – ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΑ” που είχα την τιμή να προσυπογράψω την ιδρυτική του πράξη στην Μαρτυρική πόλη των Καλαβρύτων στις 12 Δεκέμβρη του 2000. Έκτοτε πάτα παρών στα συνέδρια και τις εκδηλώσεις του Δικτύου στην Ελλάδα και στο εξωτερικό με προτάσεις, σκέψεις, παρατηρήσεις αλλά και ως κεντρικός ομιλητής στους τόπους των ολοκαυτωμάτων. Τιμώντας τη μνήμη του και ενθυμούμενος τα λόγια του θεωρώ χρέος να υπενθυμίσω στην κάθε Ελληνίδα και σε κάθε Έλληνα το Δικό μας Καθήκον.
Δικό μας χρέος
Υπέρτατο χρέος όλων εμάς των απογόνων της Δρακογενιάς της Εθνικής μας Αντιστάσης είναι να διατηρήσουμε αναλλοίωτα τα διδάγματα της, να μην γίνουμε παραχαράκτες των Ιστορικών γεγονότων να καταδικάζουμε τον φασισμό σε όλες του τις μορφές. Χρέος μας ακόμα είναι να απαιτούμε να πληρώσουν οι ένοχοι των εγκλημάτων του προηγούμενου πολέμου, αποδίδοντας στη χώρα μας αυτά που προβλέπονται από τις Διεθνείς συνθήκες και έχουν προσδιοριστεί και από την Βουλή των Ελλήνων. Ίσως αυτό να αποτελέσει παράδειγμα και να συγκρατήσει όσους ετοιμάζουν τον επόμενο. Να έχουμε πάντα στο μυαλό μας ότι: οι ζημιές, οι καταστροφές, οι θάνατοι, τα μαρτύρια που υπέστη ο πληθυσμός μιας χώρας εξαιτίας των ενεργειών μιας άλλης χώρας – είναι θέμα εθνικό, στην πιο απόλυτη έννοια της λέξης. Αφορά, δηλαδή το εθνικό σύνολο, δεν είναι θέμα ούτε ατόμων, ούτε συλλογικοτήτων. Το εθνικό σύνολο το εκφράζει η εκάστοτε κυβέρνηση, η πολιτική ηγεσία, η οποία μπορεί και μιλά στο όνομα του όλου. Το ίδιο ισχύει και για την απέναντι πλευρά. Αυτού του είδους τα θέματα λύνονται από συμφωνίες , μεταξύ κυβερνήσεων, πολιτικών ηγεσιών. Είναι διπλωματικά, πολιτικά ζητήματα. Όλα τα υπόλοιπα πεδία διεκδίκησης, το δικαστικό – νομικό, το κινηματικό, το ηθικό, αν θέλετε, το πνευματικό – επιστημονικό , υποβοηθούν, προετοιμάζουν, προσανατολίζουν και προωθούν το αποφασιστικό (το πραγματικό/ουσιαστικό) βήμα: την κυβερνητική παρέμβαση. Από μόνα τους – χωρίς το τελευταίο – είναι ως μη γενόμενα.
