Γλύτωσε την τελευταία στιγμή την επιβίβασή του στο “Ηράκλειον” και το ναυάγιο που ακολούθησε στις 8 Δεκέμβρη του 1966. Tρία χρόνια μετά η τύχη δεν του χαμογέλασε καθώς ήταν στο αεροσκάφος που στις 8 Δεκεμβρίου του 1969 φεύγοντας από τα Χανιά έπεσε στην Κερατέα λίγο πριν την Αθήνα! Την απίστευτη και τραγική παράλληλα ιστορία του Μανούσου Τζιγκουνάκη του ηλεκτρολόγου-ψυκτικού από τα Χανιά, μας διηγείται η κόρη του Αναστασία Τζιγκουνάκη προϊσταμένη της Αρχαιολογίας στο Ρέθυμνο.
Η ίδια μικρό παιδί θυμάται καλά όσα έζησε και το πώς τα συναισθήματα ανακούφισης το 1966 διαδέχθηκε ο πόνος το 1969. «Ο πατέρας μου Μανούσος Τζιγκουνάκης εργαζόταν ως ηλεκτρολόγος-ψυκτικός. Εκανε συχνά ταξίδια στην Αθήνα και θυμάμαι ότι πάντα έπαιρνε το “Ηράκλειον” γιατί έφτανε νωρίτερα στον Πειραιά και βόλευε για τη δουλειά του ώστε να την κάνει και να επιστρέψει αυθημερόν. Εφευγε στις 7 Δεκεμβρίου και πριν έστειλε τον νεαρό που δούλευε στο κατάστημα του να του βγάλει ένα εισιτήριο με το “Ηράκλειον” για Αθήνα. Ο νεαρός έκανε λάθος και του έβγαλε εισιτήριο με το “Φαιστός” αν δεν κάνω λάθος που έφευγε το ίδιο βράδυ. Ετσι ο πατέρας μου έφυγε με το “Φαιστός” και όχι με το “Ηράκλειον”, το πλοίο που βυθίστηκε» αφηγείται η κα Τζιγκουνάκη.
Την επόμενη ημέρα μαθήτρια η κα Τσιγκουνάκη μαθαίνει στο σχολείο πως το “Ηράκλειον” βούλιαξε αύτανδρο. «Ημουν στην ίδια τάξη με μια κοπέλα που ο πατέρας της επίσης ταξίδευε με το “Ηράκλειον” και τελικά πνίγηκε. Πίστευα ότι ο πατέρας μου ήταν πάνω στο “Ηράκλειον” όπως και ο δικός της, για αυτό και εγώ και αυτή αρχίσαμε να κλαίμε. Μέχρι τελικά να μάθω ότι είχε φύγει με το άλλο πλοίο, καταλαβαίνετε την αγωνία και την ανησυχία μου! Ακόμα και η μητέρα μου πίστευε ότι ο μπαμπάς μου ήταν στο ναυάγιο, μέχρι να μιλήσει μαζί του» εξηγεί. Η ανακούφιση που ο δικός τους άνθρωπος δεν ήταν στο πλοίο που βούλιαξε, δεν έγινε και χαρά για την οικογένεια Τζιγκουνάκη. «Ηταν τόσο τραγικά τα πράγματα τότε στα Χανιά, υπήρχε τόση θλίψη στον κόσμο που πώς μπορούσες να χαρείς; Τόσος κόσμος είχε χαθεί, δεν υπήρχε άνθρωπος να μην είχε χάσει ένα συγγενή, φίλο, γνωστό του» θυμάται.
ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ
Τρία χρόνια μετά ο κ. Μανούσος Τζιγκουνάκης δεν ήταν το ίδιο τυχερός. «Είχα πάει με τη μητέρα μου για να αγοράσω κάτι για τη γιορτή μου. Επιστρέφοντας μας λέει η γιαγιά μου ότι πέρασε ο πατέρας μου από το σπίτι και ότι φεύγει εσπευσμένα για Αθήνα με το αεροπλάνο. Ηθελε να πάρει μια αντιπροσωπεία για ασανσέρ και το αποφάσισε γρήγορα. Το μεσημέρι τον είδα στο μαγαζί να ετοιμάζεται για να φύγει» λέει η κα Αναστασία.
Το αεροπλάνο αναχωρούσε τις 7.35 από το αεροδρόμιο των Χανίων για το Ελληνικό. Ηταν μια μέρα με κακές καιρικές συνθήκες. «Το βράδυ η μητέρα μου μας έβαλε για ύπνο. Είχα κάτι σαν διαίσθηση, μια ενδόμυχη ανησυχία και ενώ ήμουν μεταξύ ύπνου και ξύπνιου άρχισα να σκέφτομαι ότι είμαι μέσα στο αεροπλάνο και ότι κινδύνευε και εγώ προσπαθούσα να πάω προς την ουρά του γιατί έλεγαν ότι αν υπάρχει πιθανότητα να σωθεί κάποιος είναι όταν κάθεται στην ούρα. Εκείνη την ώρα που το σκεφτόμουν πήραν τηλέφωνο από την Αθήνα οι αδελφές της μητέρας μου.
Είπαν ότι έπεσε ένα αεροπλάνο από τα Χανια και ρωτούσαν αν ήταν κάποιος γνωστός μέσα! Εγώ δεν μπορούσα να το συνειδητοποιήσω εκείνη τη στιγμή…». Κάθε χρόνο τέτοια εποχή τα γεγονότα επιστρέφουν ζωντανά στη μνήμη της κας Τζιγκουνάκη. Ο αναπάντεχος χαμός του πατέρα, ο τόσος ξαφνικός θάνατος. Ακολούθησαν δύσκολες εποχές για μία οικογένεια χωρίς ένα από τα βασικά της στηρίγματα. «Ηταν άλλες εποχές από την άποψη του ότι υπήρχε… μια σκληρότητα σε εισαγωγικά ως προς την αντιμετώπιση. Δηλαδή άκουγες στο δρόμο την έκφραση “να το ορφανό”!
Επίσης, θυμάμαι μια καθηγήτρια να μου λέει στο σχολείο πως “μιλάς την ώρα του μαθήματος για αυτό σε τιμώρησε ο Θεός”, αλλά και άλλους να λένε “γιατί δεν φοράς μαύρα αφού σκοτώθηκε ο μπαμπάς σου”. Ηταν μια σκληρή εποχή» λέει η συνομιλήτρια μας. Παρά τις δυσκολίες πάντως, η ίδια δεν πτοήθηκε, κατάφερε να σπουδάσει και όχι μόνο αυτό αλλά να είναι σήμερα αναγνωρισμένη αρχαιολόγος με πολύ μεγάλη επιστημονική και κοινωνική προσφορά. Επειδή και τα δύο πολύ σοβαρά ατυχήματα -ναυάγιο “Ηράκλειον” και πτώση αεροσκάφους- είχαν γίνει στις 8 Δεκεμβρίου- το Δ.Σ. Χανίων με απόφαση του είχε κηρύξει αυτήν την ημέρα ως “αποφράδα” ημέρα για τα Χανιά.
