-Αρχαίο κείμενο (Καλλάκτορα):
Παρθενικά, κούρα ά κέρματα πλείονα ποιεί,
ουκ από τας τέχνας, αλλ΄από τας φύσιος…
Απόδοση σε σύγχρονη μαντινάδα:
Ανύπαντρη μια κοπελιά φουσκώνει το πουγκί τση,
δεν το φουσκώνει από δουλειά παρ’ από το …(μαλλί) τση…
-Αρχαίο κείμενο (Καλλίκτηρου Μανήσιου):
Όστις έσω πυρούς καταλαμβάνει ουκ αγοράζων,
κείνου Αμαλθείας α γυνά έστι κέρας.
Σε μαντινάδα:
Όποιος θωρεί στο σπίτι του, στάρι που δε ’γοράζει,
κέρατο η γυναίκα του, τσ’ Αμάλθειας του βάζει…
-Αρχαίο κείμενο (ερωτικό-σατιρικό, αγνώστου σε παλιά του αγάπη):
Όμφαξ ουκ επένευσας, ότ’ ής σταφυλή παραπέμψω,
μη φθονέσης δούναι καν σταφίδος.
Μαντινάδα:
Σταφύλι με απόδιωξες, μ’ αρνήθης αγουρίδα,
μη μ’ εμποδίσεις μπάρε μου να πάρω εδά… σταφίδα!
(Θυμίζει και το πασίγνωστο τραγούδι του Ξυλούρη: “Μικρή μικρή σ΄αγάπησα μεγάλη δε σε πήρα…”)
-Αρχαίο κείμενο (…χαιρέκακο ταφικό επίγραμμα Σιμωνίδη Κείου στον Τιμοκρέοντα Ρόδιο):
Πολλά πιών, πολλά φαγών, πολλά κακά ειπών ανθρώποις,
τήνδε κείμαι, Τιμοκρέων ο Ρόδιος.
Μαντινάδα:
Ήπια και έφαγα πολλά, πολλά ’βρισα τσ’ ανθρώπους,
ο Τιμοκρέων ο Ρόδιος κείμαι σ’ αυτούς τσι τόπους
(ή… για κάθε άλλη ανάλογη περίπτωση):
σαν πέθανα με θάψανε σ’ αυτούς εδώ τσι τόπους.
-Αρχαίο κείμενο (Λουκίλλιου):
Ποιήσας δαπάνην εν ύπνω φιλάργυρος Έρμων,
εκ περιωδυνίας αυτόν απεκτόνησεν!
Μαντινάδα:
Στον ύπνο του την έκανε ο Έρμων τη δαπάνη
κι από τη θλίψη του μετά ’κρεμάστη στο ταβάνι!
