Στ’ αμπελι της αγάπης μας
οφετος να βρεθούμε.
Μαζί να το τρυγησουμε,
γλυκό κρασί να πιούμε.
Από το κλήμα του σεβντα,
Ρωμέικο σταφύλι.
Να γεύομαι τη γλύκα του,
απ’ τα δικά σου χείλη.
Αρχόντισσα τση σκέψης μου ,
μη μου χαλάς χατηρι.
Έλα να ανταμώσουμε,
μέσα στο πατητήρι.
Το μούστο μιας παλιάς φιλίας,
βανω μες το βαρέλι.
Τέτοιο κρασί όταν το πιω,
νιώθω μικιο κοπέλι.
Απ’ το αμπέλι της ψυχής,
σταφύλι Κοτσιφάλι.
Σιαζω κρασί και κάνω το,
στους φίλους μου χαλάλι.
