Ολοκληρώθηκε ξημερώματα Πέμπτης (22/2) η συζήτηση στη Βουλή επί της πρότασης των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ για τη σύσταση Προκαταρτικής Επιτροπής εξέτασης του σκανδάλου Novartis για τυχόν ενοχή πολιτικών προσώπων. Ο χαρακτηρισμός “προανακριτκή επιτροπή” είναι λάθος, διότι τέτοιος όρος δεν αναφέρεται στο άρθρο 86 του Συντάγματος.
Εψήφισαν 218 βουλευτές για οκτώ εμπλεκόμενους πολιτικούς και 217 για τον κ. Βενιζέλο και τον κ. Λοβέρδο. Οι ψήφοι κατανέμονται υπέρ του “ναι” από 159 το λιγότερο για τον κ. Σάλμα έως 188 το περισσότερο για τον κ. Αβραμόπουλο. “Κατά” της πρότασης εψήφισαν από 2 για τον κ. Στουρνάρα έως 17 για τον κ. Σαλμά, ενώ “παρών” εψήφισαν 16 οι πιο πολλοί για τον κ. Σαλμά και 4 οι πιο λίγοι για τον κ. Αβραμόπουλο και κ. Λοβέρδο. Οι βουλευτές της Ν.Δ., που παρίσταντο αρνήθηκαν ψήφο, ενώ του Ποταμιού έριξαν στις κάλπες ψηφοδέλτια, που ανέγραφαν “ναι στη σύσταση της Επιτροπής για προκαταρτική εξέταση” αλλά μετρήθηκαν άκυρα. Η Ενωση Κεντρώων υπεστήριξε μια κάλπη για την Προκαταρτική και μια για τα εμπλεκόμενα πρόσωπα, ξεχνώντας το προηγούμενο της υπόθεσης Βατοπεδίου, που στήθηκαν 6 κάλπες, για τη λίστα Λαγκάρντ 4 και για το θέμα Μαρκογιαννάκη 2 κάλπες. Αποφασίσθηκε να κατατεθεί από την επιτροπή πόρισμα εντός μηνός, χρόνος που θεωρήθηκε ανεπαρκής και ζητήθηκε το λιγότερο τρίμηνη προθεσμία, άγνωστο αν εγκριθεί απ’ την Επιτροπή των Προέδρων της Βουλής. Η προκαταρκτική θα αποτελείται από 21 μέλη, 10 του ΣΥΡΙΖΑ, 5 της Ν.Δ. και 1 μέλος εκ των άλλων κομμάτων, αποκλειομένης εκπροσώπησης των ανεξαρτήτων.
Απ’ τους ομιλητές της ΔΗΣΥΜΠ χαρακτηρίστηκε η πρόταση “παντελώς ανυπόστατη” και ζητήθηκε, να προστεθούν κάλπες για κ. Κουρουμπλή και κ. Ξανθό, πράγμα, που αποκρούσθηκε από το Προεδρείο της Βουλής, διότι θα ’πρεπε να είχε ζητηθεί με την υπογραφή 30 βουλευτών. Ο κ. Βενιζέλος χαρακτήρισε την πρόταση “κυβερνητική σκευωρία” που στοχοποιεί τον ίδιο και υπουργούς της κυβέρνησης Σαμαρά, ενώ το ΚΚΕ ζήτησε να εξετασθούν τα αδικήματα, έχουν δεν έχουν παραγραφεί για να πληροφορηθεί η κοινή γνώμη, πόσο έχει επιδράσει το φάρμακο στον τζόγο της αγοράς.
Εκείνο, που άκουσε ο ελληνικός λαός, λες και δεν το ήξερε, είναι ότι στην Υγεία γινόταν πάρτι παροχών, που έπληξε όχι μόνον την Οικονομία αλλά και το πολιτικό σύστημα. Η ζημιά στο διάστημα 2000-2015 ανήλθε στα 23 δισ. ευρώ. Επετεύχθη μείωση της συμμετοχής του Δημοσίου στη δαπάνη του φαρμάκου, αλλά αυξήθηκε η συμμετοχή του ασφαλισμένου. Η αξία για μερικά φάρμακα παρέμεινε η ίδια, ενώ για άλλα έγινε υπερτιμολόγηση και τα κέρδη των φαρμακοβιομηχάνων αυξάνονταν υπερβολικά.
Η μαραθώνια συζήτηση διεξήχθη σε υψηλούς τόνους. Εκτοξεύθηκαν χαρακτηρισμοί για τους προστατευόμενους μάρτυρες που θεωρήθηκαν πρόσωπα “δημοσίου συμφέροντος”. Το κλίμα πολλές φορές γινόταν εκρηκτικό, που αντί να φωτίζει την υπόθεση, τη συσκότιζε περισσότερο και δημιουργούσε εμφυλιοπολεμική κατάσταση διχασμού. Οσο πιο πολύ προσπαθεί κανείς από αυτά που ακούει, να μπει στα ενδότερα του πολιτικού συστήματος, τόσο απομακρύνεται απ’ την πραγματικότητα. Χάνεται στις ψευδαισθήσεις από υποσχέσεις και ελπίδες ανατροπής του κατεστημένου και γίνεται επιφυλακτικός, να πιστέψει αυτά που του λένε για αλήθειες, γιατί γνωρίζει, ότι και αλήθειες να είναι, θα διαστρεβλωθούν!