Η θάλασσα των ποιημάτων. «Τότε είπε και γεννήθηκεν η θάλασσα». «Των μακρυσμένων ταξιδιών και των γαλάζιων πόντων». Της Ιθάκης, του Ποσειδώνα και της Μέδουσας. Του αγναντέματος και της νοσταλγίας. Της ένωσης των αρχαίων πολιτισμών με τους δρόμους του νερού. Του καταγάλανου, του γαλαζοπράσινου και του μπλε. Του αφρού και του βράχου. Της μπουνάτσας και της φουρτούνας. Των υποθαλάσσιων χρωμάτων και της ελευθερίας του αβαρούς σώματος εντός της. Η θάλασσα της κρυφής ζωής των βαθιών νερών, που έθρεψε χιλιάδες γενιές ανθρώπων, ανεξάρτητα από έθνος, χρώμα ή θρησκεία. Αλλά και η θάλασσα της υποδοχής των αποβλήτων σύγχρονων πόλεων. Των αεροπλανοφόρων, των 6ων στόλων και των κοντέινερς. Των χημικών και πυρηνικών όπλων. Η θάλασσα του χαμού των προσφύγων, στην προσπάθειά τους να ξεφύγουν από τον πόλεμο και την πείνα. Η μία θάλασσα είναι η θάλασσά μας. Η θάλασσα της ειρηνικής συνύπαρξης των λαών. Η θάλασσα που δεν χωρίζει, αλλά ενώνει. Η άλλη θάλασσα είναι η θάλασσα, των συμφερόντων, της βίας και των πολέμων. Εδώ στα Χανιά της Κρήτης, που βρίσκεται στο κέντρο της Μεσογείου, έχουμε την ευκαιρία να δείξουμε ποια θάλασσα θέλουμε. Μέσα από τη συμμετοχή μας στο 9ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ, που κάθε χρόνο γίνεται στο Πάρκο Ειρήνης και Φιλίας των Λαών. Ένα πάρκο που μια φορά το χρόνο γίνεται αντάξιο του ονόματός του. Στις 28 και 29 Ιούνη.