Τις μαργαρίτες σαν μαδώ, να δω αν μ΄αγαπούνε,
όλες τους, καταφατικά, πάντα μου απαντούνε.
Τη Μαργαρίτα σαν ρωτώ εάν με αγαπάει,
στις ανθισμένες λεμονιές κάθε φορά με πάει..
Οι μαργαρίτες σαν γελούν, τον ουρανό κοιτούνε
και μ΄όλα τους τα πέταλα, τον Πλάστη ευχαριστούνε.
Η Μαργαρίτα σαν γελά, ο ουρανός ανοίγει
κι οι λύπες γίνονται χαρές, για ώρα… όχι λίγη!
Η Λύση του Αινίγματος της προηγουμενης εβδομαδας είναι το σημείο στίξεως “κόμμα”
ΑΙΝΙΓΜΑ Νο 3: Ποιο είναι αυτό;
Που απ΄των Μαντείων τους χρησμούς, πάντα απουσιάζει
και μπαίνει μόνο αν θέλουνε, απάτη να σκεπάζει,
Που όπου γουστάρεις κάθεται, αλλάζει καταστάσεις
ανάλογα με το δοκούν και με τις περιστάσεις,
Που αλλάζει τα νοήματα, τα κάτω πάνω φέρνει
κι ακόμα, την αναπνοή, αυτό την κουμαντέρνει.
Όποιος το βρει για έπαθλο, βιβλίο μου θα πάρει
που θα το έχει στη ζωή τιμή του και καμάρι.
