«Το θέατρο πάντα ήταν ένα όμορφο παιχνίδι για εμένα, μου έδινε μεγάλη χαρά», λέει στις “διαδρομές” η Χανιώτισσα ταλαντούχα ηθοποιός Μαρίνα Πανηγυράκη η οποία έρχεται ξανά στα Χανιά, αυτή τη φορά για την παράσταση: “Τα μαύρα λουστρίνια” της Μάρως Δούκα.
Η παράσταση θα παρουσιαστεί στο Κέντρο Αρχιτεκτονικής Μεσογείου στις 12 – 14 Ιουνίου στις 9.15 μ.μ. και στις 15 Ιουνίου στις 7 μ.μ. και 9.15 μ.μ. σε σκηνοθεσία – δραματουργία της Μαρίνας Πανηγυράκη η οποία παίζει μαζί με τη Μαρία Μπρανίδου, σκηνική μουσική του Γιάννη Κατσικανδαράκη, σκηνικά – κοστούμια της Χρύσας Κουρτούμη και με βοηθό σκηνοθέτη την Εύη Καρρά.
Η ίδια έχει συνεργαστεί στην Αθήνα σε παραστάσεις με την Ρηνιώ Κυριαζή και τον Νίκο Φλέσσα, τη Νέλλη Καρά και τον Πάρη Μαντόπουλο, με την ομάδα ΤΟΠΙ και τον Δημήτρη Πλειώνη, την Ελένη Γεωργοπούλου, το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, το Στούντιο Μαυρομιχάλη, το ΔΗΠΕΘΕ Ρούμελης, κ.α.
•Σε είδαμε πρόσφατα σε ένα παιδικό θεατρικό που έχετε ανεβάσει με επιτυχία στην Αθήνα. Αυτή τη φορά θα σε δούμε στα “μαύρα λουστρίνια”. Μιλησε μας για το έργο.
«Το έργο “Τα μαύρα λουστρίνια”, είναι μια θεατρική διασκευή του ομώνυμου βιβλίου “Τα μαύρα Λουστρίνια” αλλά και του “Που είναι τα φτερά” της Μάρως Δούκα. Είναι ένας διάλογος ανάμεσα στην παιδική και ώριμη ηλικία της συγγραφέως . Όπου μέσα από όλα όσο έχει ζήσει , τις δυσκολίες τις συγκρούσεις, τη μνήμη και κυρίως την επιμονή και συνεχή αναζήτηση με τον εαυτό της καταφέρνει να γίνει αυτό που πραγματικά είναι. Δηλαδή συγγραφέας. Το έργο εμπεριέχει βιογραφικά στοιχεία αλλά και ποιητικά όπως άλλωστε είναι και ο ίδιος ο τρόπος γραφής της Μάρως Δούκα».
•Ποια η σχέση του έργου με τα Χανιά, «ένα έργο για την περιπέτεια της γραφής, την περιπέτεια της ζωής», όπως σημειώνεται στο ενημερωτικό δελτίο για την παράσταση.
«Το έργο έχει άμεση σχέση με τα Χανιά , καθώς είναι και ο ιδιαίτερος τόπος της Μάρως Δούκα αλλά και ο δικός μου.Υπάρχουν σημεία στο κείμενο που νομίζω ότι μπορείς μέχρι και να αισθανθείς τη μυρωδιά των Χανίων. Όπως λέει και η ίδια: “Ποτέ δεν ταξίδεψα αλλού και να μη θυμηθώ τα Χανιά. Ποτέ δεν προσπάθησα να περιγράψω άλλον τόπο και να μη σκεφτώ τον δικό μου. Και πως θα μπορούσα να αγναντέψω πέλαγος, αν δεν είχα μείνει ώρες στο τειχαλάκι του Φάρου;”».
•Πώς ξεκίνησε η δική σου επαφή με το θέατρο; Τι είναι το θέατρο για εσένα; Τι σε συναρπάζει περισσότερο;
«Η δική μου επαφή με το θέατρο ξεκίνησε επίσης στα Χανιά όταν ήμουν στον Πολιτισμικό Νότο όπου ήμουν χρόνια και είμαι ευγνώμων για αυτή τη συνάντηση. Το θέατρο πάντα ήταν ένα όμορφο παιχνίδι για εμένα, μου έδινε μεγάλη χαρά. Τόσο μεγάλη που μετά επέλεξα να το κάνω και επάγγελμα. Για εμένα το θέατρο είναι ένας τρόπος να συνδέομαι με το παιδί μέσα μου, να βρίσκομαι εντελώς στο παρόν και μια βαθύτερη ανάγκη για μοίρασμα όσων έχω μέσα μου».
•Σου λείπουν τα Χανιά; Η πόλη αυτή δίνει ευκαιρίες σε έναν νέο που θέλει να ασχοληθει με την τέχνη;
«Τα Χανιά πάντα τα σκέφτομαι και οραματίζομαι έναν δίαυλο επικοινωνίας με τα χρόνια όσων κάνω στην Αθήνα με τα Χανιά. Εχω επιδιώξει και άλλη φορά να κατεβάσω βραδινή παράσταση άλλα υπάρχουν δυσκολίες όταν τα άτομα είναι πολλά. Έχει επιτευχθεί αυτό με την ομάδα μου το Τοπι όπου με παιδικές παραστάσεις έχουμε κατέβει και έχουν πάει καλά. Όμως με βραδινή χαίρομαι ιδιαίτερα γιατί είναι πρώτη φορά».
•Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σου;
«Αφότου τελειώσουν οι παραστάσεις μας Χανιά και Ηράκλειο, από Οκτώβρη πάλι τα Μαυρα Λουστρίνια θα τα ανεβάσουμε στην Αθηνά. Επίσης θα έχουμε συνεργασία με την ομάδα ΤΟΠΙ σε νέα παραγωγή που δεν έχει ανακοινωθεί ακόμα».
