Άνθρωπος των γραμμάτων και των τεχνών, μέλος της μεγάλης καλλιτεχνικής οικογένειας των Θεοδωράκηδων, η Μάρω Θεοδωράκη ξεχωρίζει για τις πολλές πτυχές του έργου της και ιδιαίτερα για την αφοσίωση της στα παιδιά.
Η ίδια, άλλωστε, είχε την ιδέα για μια ειδική έκδοση στα “Χανιώτικα νέα”, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Παιδιού, με έμφαση στην έννοια της ενσυναίσθησης. Η ιδέα αυτή αποτέλεσε και αφορμή για μια ενδιαφέρουσα συζήτηση.
Μια νέα δημιουργία σας παρουσιάστηκε αυτές τις ημέρες, τα «Μουσικά Ερεθίσματα για βρέφη». Πόσο σημαντική είναι η μουσική παιδεία στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του ανθρώπου;
Η μουσική επηρεάζει κάθε στάδιο της ζωής μας και ιδιαίτερα το εμβρυϊκό. Γεννιόμαστε με τη μουσική μέσα μας, ενώ το πρώτο αισθητήριο όργανο που διαμορφώνεται κατά την περίοδο της κύησης είναι το αυτί. Η μουσική αναμφισβήτητα καλλιεργεί δεξιότητες και ενισχύει το πνευματικό – νοητικό πεδίο κάθε ανθρώπου. Τα “Μουσικά ερεθίσματα για βρέφη” είναι ένα πρότυπο μουσικό εργαστήρι μέσα απο το οποίο ο γονιός, ο θεραπευτής, ο φροντιστής, ο βρεφονηπιοκόμος θα αντλήσει δημιουργικές δράσεις με εφαλτήριο το καθημερινό περιβάλλον των παιδιών. Κάθε δράση συνοδεύεται απο ένα μουσικό ερέθισμα, μια μουσική πρόταση που συνέθεσα ειδικά γι’ αυτό.
Ξεπερνάτε τις 50 εκδόσεις γύρω από το παιδί. Πέρα από το προσωπικό ενδιαφέρον για το θέμα, πιστεύετε ότι υπήρχε κι ένα κενό στην ελληνική βιβιλιογραφία που έπρεπε να καλυφθεί;Υπό την έννοια ότι στα έργα σας βλέπουμε μια ιδιαίτερη έμφαση στα συναισθήματα.
Με την παρούσα έκδοση συμπληρώνω φέτος τους 60 τίτλους βιβλίων! Γράφω από το 1999 με άξονα το παιδί και τις ανάγκες του· τις συναισθηματικές σίγουρα ανάγκες και ανησυχίες του. Κάθε μου ιστορία προβάλλει ένα μήνυμα, δίχως όμως να σηκώνει το δάχτυλο. Δεν θέλω να είμαι διδακτική. Θέλω να είμαι δίπλα στο παιδί σαν μια καλή φίλη που του διηγείται μια ιστορία. Κάθε μου ιστορία προβάλλει αξίες όπως είναι η αλληλεγγύη, ο σεβασμός στον συνάνθρωπο, η εγκαρδιότητα κ.α. Κάθε μου ιστορία ακουμπάει την ενσυναίσθηση.
Η συνέντευξη δημοσιεύθηκε στην ειδική έκδοση των “Χ.ν.” αφιερωμένη στο παιδί «Παιδικός Κόσμος»
Από τις σελίδες του βιβλίου, το έργο σας περνά και στη θεατρική σκηνή. «Τα σ’ αγαπώ του κόσμου» είναι μια παράσταση που αγκαλιάζει η Αθήνα αυτές τις μέρες, και βασίζεται στη σειρά των βιβλίων «Σ’ αγαπώ”. Τι μηνύματα επιχειρεί να περάσει αυτή η παράσταση;
Είναι πολλά τα μηνύματα, με κεντρικό άξονα την Αγάπη. Μια τόσο βαθιά έννοια που οφείλουμε να δίνουμε απλόχερα στα παιδιά μας από τη στιγμή που τα φέρνουμε στον κόσμο. Κάθε σ’ αγαπώ χτίζεται μέσα στην ενσυναίσθηση, στη στοργή και στη φροντίδα. Με το βλέμμα στην παιδική ψυχή γεννήθηκε αυτή η παράσταση που εμπνέεται από σκηνές της καθημερινότητας, από όνειρα, από ανάγκη για τρυφερότητα, από καλοσύνη. Την αγάπη μπορούμε να τη γιορτάζουμε κάθε στιγμή!
Η δομή της σύγχρονης οικογένειας, οι πολλαπλοί ρόλοι γονιών αλλά και παιδιών, τι περιθώρια αφήνουν για να ακουστεί το «σ’ αγαπώ» σήμερα, μέσα στα σπίτια; Χάνεται κι αυτό μέσα σε όλα όσα θεωρούνται δεδομένα;
Οι σπουδαίες αξίες στη ζωή δεν χάνονται έτσι εύκολα. Αν ξεθωριάζουν, είναι γιατί εμείς το επιτρέπουμε. Για να μεγαλώσει καλά ένα παιδί χρειάζεται αγάπη. Αγάπη άνευ όρων! Αποδέχομαι και αγαπώ το παιδί μου δίχως όρους. Κι όπως όλα του τα συναισθήματα, πρέπει να είναι αποδεκτά. Ολα τα παιδιά βιώνουν πολλά από τα συναισθήματα που βιώνουν κι οι ενήλικες. Θυμώνουν, στενοχωριούνται, χαίρονται, ντρέπονται κ.α. Ο γονιός οφείλει να βοηθήσει το παιδί του να κατανοεί κάθε του συναίσθημα. Αλλά και να το ενθαρρύνει να το εκφράσει.
Ζούμε, πάντως, σε μια εποχή που υπάρχουν μεν πολλά περισσότερα “εργαλεία” για τους γονείς, αλλά ταυτόχρονα πολύ πιο δύσκολες συνθήκες και κίνδυνοι. Μεγαλώνουν διαφορετικά τα παιδιά σήμερα ή οι βασικές αρχές της γονεϊκότητας παραμένουν διαχρονικές;
Σίγουρα ο κόσμος μας αλλάζει. Νέες προκλήσεις κάνουν την εμφάνισή τους. Οι οικογένειες αλλάζουν. Οι σύγχρονοι γονείς θεωρώ πως ενδιαφέρονται περισσότερο, αφουγκράζονται το παιδί τους περισσότερο και κυρίως συμπορεύονται με το παιδί τους. Το θέμα του σημερινού γονιού είναι η αντοχή και ο χρόνος. Εκεί είναι το ζήτημα. Γιατί όταν υπάρχει περιορισμένος χρόνος, τότε περιορίζεται και η αντοχή. Δυστυχώς, το πρόβλημα είναι ότι η πλειονότητα των γονιών εργάζεται πολλές ώρες και συχνά δεν προλαβαίνουν να διαθέσουν στο παιδί τους ούτε μία ώρα της ημέρας. Αυτό είναι το ζητούμενο. Ο ποιοτικός χρόνος!
Ολοκληρώνοντας, έχει μεγάλο ενδιαφέρον να μάθουμε τις πιο δυνατές αναμνήσεις από τα παιδικά χρόνια ενός ανθρώπου που μεγάλωσε στη μεγάλη καλλιτεχνική οικογένεια των Θεοδωράκηδων.
Μεγάλωσα μέσα στην ποίηση, στη μουσική και στη δημοσιογραφία. Κάθε στίχος του πατέρα μου με έχει σημαδέψει. Κάθε τραγούδι του θείου μου με έχει καθορίσει. Ευλογία πάνω από όλα! Τυχερή που επέλεξα και επαγγελματικά να συμπορευθώ με τη μουσική και τη μουσική διδασκαλία. Θυμάμαι εμένα και τον αδερφό μου μικρά παιδιά, τη χαρά μας όταν πηγαίναμε στις συναυλίες του θείου μου του Μίκη. Κάθε συναυλία ήταν γιορτή. Όπως θυμάμαι και τον πατέρα μου όταν τραγουδούσε με συγκινητικό τρόπο τα ριζίτικα στον κήπο του Γαλατά. Πολλές οι μνήμες!
