Το ιστορικό λιμάνι αφήνει πίσω του τα χρόνια της παρακμής και γοητεύει με την εξωστρέφειά του.
Παρά την ιστορικότητά της, η Μασσαλία ήταν για πολλά χρόνια ταυτισμένη με μια ρυπαρή, υποβαθμισμένη, βίαιη εκδοχή αστικού κέντρου της Γαλλίας, με μόνο καύχημα τη διάσημη ποδοσφαιρική της ομάδα. Ένα φλεγόμενο γκέτο που διασωζόταν από τη θάλασσα και τον χειμαζόμενο βορειοδυτικό άνεμο Μιστράλ, που τρύπωνε και στα πιο ανήλια στενά του. Όχι πια. Έπειτα από μία δεκαετία εντατικών εργασιών, η μεταμορφωμένη πλέον Μασσαλία βρίσκεται στη σωστή κατεύθυνση, εδραιώνοντας τον ρόλο της ως το παλαιότερο λιμάνι της Γαλλίας και το μεγαλύτερο στη Μεσόγειο.
Όπως αναφέρει η Καθημερινή, ο κατασκευαστικός οργασμός που επικράτησε στο πλαίσιο της ευρείας αστικής της ανασυγκρότησης, η διευρυμένη ανάπλαση του παραλιακού της μετώπου, o εμπλουτισμός των πολιτιστικών της υποδομών, με αφορμή τη φιλοξενία του θεσμού της Ευρωπαϊκής Πολιτιστικής Πρωτεύουσας το 2013, καθώς και η ανάδειξη του πολυεθνικού πυρήνα της, που λειτουργεί ως συνδετικός κρίκος ανάμεσα στη γαλλική και την ελληνική, την αραβική, την αρμένικη, την εβραϊκή, τη βορειοαφρικανική και την ιταλική κουλτούρα, μεταξύ άλλων, συνέτειναν στη ριζική αναδιαμόρφωσή της. Άλλωστε, λόγω της συμπυκνωμένης πολυπολιτισμικότητάς της, ο συγγραφέας Αλέξανδρος Δουμάς την αποκαλούσε «σημείο όπου συναντιέται όλη η υφήλιος».
