ΜΕΡΟΣ 2
Στο προηγούμενο σημείωμά μας είδαμε ότι παγιώνεται η αργή ανάπτυξη, ο χαμηλός πληθωρισμός και η πολιτική αναταραχή συνεχίζουν με το “βουνό” των χρεών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, πράγμα που συνιστά κακό οιωνό.
Στο σημερινό μας σημείωμα θα δούμε την πραγματικότητα τουλάχιστον χωρίς περιστροφές, και αυτό στηρίζεται στο κατά πόσον ευθύνεται το κράτος των Η.Π.Α. Ο ρόλος του αμερικανικού νομίσματος είναι μία από τις πλευρές που θα αναφερθούμε, αλλά και στο που οδηγείται το παγκόσμιο νόμισμα.
Στην Ευρώπη η άφρων πολιτική που ακολουθήθηκε τα τελευταία χρόνια, δεν οδηγεί πουθενά. Η σοβαρή ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ αναφέρει ότι αν μετρηθεί με ίδιους όρους το ποσοστό του χρέους της χώρα μας, όπως και στις άλλες χώρες, τότε, όπως υποστηρίζει ο αρμενικής καταγωγής Αμερικανός επενδυτής Πολ Καζέριαν, το χρέος της Ελλάδας είναι κάτω του 60% του Α.Ε.Π. της – χαμηλότερο από αυτό της Ισπανίας, της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας, και περίπου το μισό από αυτό της Ιταλίας. Αν αληθεύει αυτό που αναφέρει η σοβαρή εφημερίδα, γιατί κανείς από τους κυβερνώντες δεν έχουν αναφέρει τίποτα, ούτε έχει γίνει άλλη αναφορά;
Το θέμα θα πρέπει να απασχολήσει αυτούς που νομίζουν ότι είναι οι πολιτικοί μας, και επιτέλους, κάποιος πρέπει να μας πει τι κερδίσαμε που εγκαθιδρύσαμε την πανούκλα στη χώρα μας, στέλνοντας στην ανεργία ότι καλύτερο είχαμε!
Την εποχή που η τρόικα μας επέβαλε όρους λιτότητας, δείτε τι γινόταν στη Μεγάλη Αμερική, τις γνωστές μας Η.Π.Α:
Ο ρόλος του αμερικανικού συνολικού χρέους
Το χρέος των Ηνωμένων Πολιτειών πλησιάζει 60,000 δισ. Ευρώ, δηλαδή 60 τρισ. €. Είναι αυτό προάγγελος μιας νέας ύφεσης; Σύμφωνα με τα στοιχεία της κεντρικής τράπεζας των Η.Π.Α. (Federal Reserve Bank) το χρέος των Η.Π.Α. ανήλθε σε σχεδόν 60.000 δισ. ευρώ (ακριβώς 59.400 δισ. ευρώ στις 31 Μαρτίου του τρέχοντος έτους), σημειώνοντας αύξηση 500 δισ. δολαρίων από το τέλος του έτος 2013. Στην πραγματικότητα το χρέος, είναι ουσιαστικά το ιδιωτικό χρέος, δεν είναι το δημόσιο χρέος, το οποίο απ ότι είχαν α ανακοινώσει οι ίδιοι οι κυβερνώντες τη μονοκρατορία του κόσμου, ανερχόταν πέρυσι σε περίπου 13 τρισ. δολάρια! Αν το ιδιωτικό χρέος (επιχειρήσεις νοικοκυριά) είναι όντως 4 φορές μεγαλύτερο, τότε η εξέλιξη αυτού του ιδιωτικού χρέους είναι ένας πολύ πραγματικός κίνδυνος της ύφεσης.
Στο ακόλουθο διάγραμμα 1 φαίνεται η εξέλιξη του αμερικάνικου χρέους (Διάγραμμα 1)
Σημειώνεται ότι μόλις πριν σαράντα χρόνια, το χρέος των Ηνωμένων Πολιτειών αντιπροσώπευε μόνο 2.200 δισ. ευρώ. Ομως, η χρήση της πίστωσης είναι παρόμοια με μια ιογενή ασθένεια: «Σε 50 χρόνια, το χρέος έχει περάσει από την πολυτέλεια που ήταν για μια μειονότητα σε μια ευκολία για κάποιους, σε ένα εθισμό για πολλούς, και μια ασθένεια για τον καθένα μας».
Μια μελέτη από τον Εκόνομιστ (Economist), το 2012, υποστηρίζει ότι η αύξηση του ιδιωτικού χρέους είναι ένας πιο αξιόπιστος δείκτης της ύφεσης, παρά την αύξηση του δημόσιου χρέους, την προσφορά χρήματος, ή μια ανισορροπία στο εμπόριο.
Φαίνεται όμως ότι η φούσκα ξαναήλθε! . Ετσι, οι Αμερικανοί ακόμα φορά, κατέφυγαν στην ελεύθερη κάλυψη των δαπανών τους, και τώρα το συνολικό χρέος στις Ηνωμένες Πολιτείες αυξάνεται με σχεδόν την ίδια πορεία όπως πριν και έχει χτυπήσει νέο ρεκόρ όλων των εποχών.
Βλέπουμε ένα παρόμοιο πράγμα, όταν κοιτάζουμε ένα γράφημα για το χρέος των καταναλωτών στην Αμερική (Διάγραμμα 2)
Για ένα διάστημα μετά την ύφεση που ήταν στη μόδα να κόβονται οι πιστωτικές κάρτες για να βγουν από το χρέος.
Κατά τη διάρκεια της ύφεσης, οι άνθρωποι έχουν την τάση να μειώνουν τις πιστώσεις που αγοράζονται με τη χρήση της κάρτας τους, και γενικότερα, για απομόχλευση. Αλλά αυτό δεν συμβαίνει τώρα πλέον, και επέστρεψαν στις καταναλωτικές συνήθειες τους μέσω της πίστωση, λέει ο Μάικλ Σνάιντερ Ίνφογουόρ (Michael Snyder Infowars). Επί του παρόντος, το 56% των Αμερικανών έχουν πιστωτικές και το 52% των ιδιοκτητών έχουν προσπαθήσει να καθυστερήσει την ωρίμανση των στεγαστικών δανείων τους και δεν διαθέτουν επαρκείς οικονομικούς πόρους για να αντιμετωπίσουν την κατάσταση. Οι νέοι ενήλικες είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι και μια μελέτη από τη Γουέλς Φάργκο (Wells Fargo) κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι νέοι δαπανούν τουλάχιστον το ήμισυ του μισθού για την εκπλήρωση του δανείου τους. Και δύο χρόνια μετά την αποφοίτηση, το ήμισυ των αμερικανικών απόφοιτων εξακολουθούν να αναγκάζονται να βασίζονται στους γονείς ή τους συγγενείς τους να τα βγάλουν πέρα. Οτι γίνεται και στη χώρα μας!
Σύμφωνα με μια έκθεση από το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κογκρέσου, η οικονομική ανάπτυξη στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι πιθανό να παραμείνει στάσιμη από το 2017, επειδή ο πληθυσμός θα συνεχίσει να καταναλώνει χωρίς μισθούς και ο πλούτος της χώρας αυξήθηκε αρκετά, πράγμα που θα μπορούσε να επιδεινώσει τις ανισότητες. Η διαφορά είναι πράγματι γεμάτη με πιστώσεις, σύμφωνα με την ίδια δυναμική, όπως αυτή που συνέβαλαν στην ύφεση. Ωστόσο, κατά ειρωνεία της τύχης, αυτή η δυναμική είναι επίσης ένας ισχυρός παράγοντας για να βγει η χώρα από την κρίση.
Πάντως οι διεθνείς αναλυτές λένε ότι η αρνητική επίδραση του βάρους του χρέους θα γίνει πιο σημαντική από τη θετική επίδραση των πρόσθετων δαπανών, η οποία θα προκαλέσει μια ύφεση, ή ακόμα χειρότερα προβλήματα, ήτοι πληθυσμιακές εξεγέρσεις!
