ΜΕΡΟΣ 3
Στο δεύτερο σημείωμά μας είδαμε τον ρόλο του αμερικανικού νομίσματος, ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος, καθώς και διαπιστώσαμε ότι τη στιγμή που σε χώρες όπως η Ελλάδα, οι δανειστές μας, μας επέβαλαν άθλιους όρους λιτότητας, τους οποίους αποδεχόμασταν αδιαμαρτύρητα, η υπερδύναμη εφάρμοζε το ίδιο ακριβώς μοντέλο σπάταλης διαχείρισης των δημοσίων οικονομικών, γνωρίζοντας ότι όποτε έχει πρόβλημα προχωρεί στην εκτύπωση μερικών δεκάδων δισ. δολαρίων, χωρίς να δώσει λογαριασμό σε κανέναν.
Στο τρίτο μέρος, θα δούμε τον ρόλο άλλων δυνάμεων, αλλά και τη δυναμική ορισμένης θεματολογίας που παρεμβαίνει ισχυρά και μάλλον αναμένεται να αποτελέσει συνέχεια των απελπισμένων κινημάτων του πρόσφατου παρελθόντος.
Πρόκειται για θέματα όπως η πείνα, η έλλειψη επενδύσεων, η απομόχλευση και η αδυναμία των ευρωπαϊκών κρατών που ερίζουν για το ποιος θα είναι ο πρόεδρος της νέας Κομισιόν και δεν κοιτάζουν να δουν τι γίνεται τριγύρω τους!
Οδηγούν στον θάνατο του χρήματος τα χρέη;
Απλό κοίταγμα στους κυριακάτικους τίτλους των ηλεκτρονικών μέσων δίνει μια περίεργη εικόνα των τεκταινομένων. Ολοι έχουν βαλθεί να αποδείξουν ότι κινούνται υπόγειες δυνάμεις που ωθούν τα πράγματα σε καταστάσεις που θα δημιουργήσουν προβλήματα. Ανακατατάξεις σε παγκόσμια κλίμακα και οι ισχυροί γίνονται ανίσχυροι, ή ισχυροποιούνται περισσότερο. Όλοι φοβούνται τα χειρότερα και όλοι προσπαθούν να φτιάξουν τα δικά τους στεγανά.
«Θάνατος του χρήματος» ονομάζεται το πολυσυζητημένο βιβλίο του Ρικάρτζ (Rickards). Ο γνωστός οικονομολόγος αναλύει την πορεία προς την διάλυση του δολαρίου και τις καταστροφικές συνέπειες που μας περιμένουν. Ωστόσο, τα γεγονότα εκτυλίσσονται πιο σύντομα από ότι τα είχε υπολογίσει. Βρισκόμαστε μπροστά σε μια ολοένα και αυξανόμενη παγκόσμια κρίση ρευστότητας η οποία σηματοδοτείται από διόλου τυχαία γεγονότα.
Από τη μια πλευρά οι ανησυχίες της Κίνας για πιθανή υπερτίμηση του δολαρίου από τις Η.Π.Α., μέσω του πληθωρισμού, τις οδήγησε να αγοράζουν όσο πιο πολύ χρυσό μπορούν. Η Κίνα έχει τρία τρισεκατομμύρια δολάρια, στο αποθεματικό της αλλά αγοράζουν χρυσό όσο πιο γρήγορα μπορούν. Η Κίνα ανησυχεί ότι οι Η.Π.Α. πρόκειται να υποτιμήσει το δολάριο μέσω του πληθωρισμού, έτσι θέλει να έχει μια αντιστάθμιση αν το δολάριο πέφτει, οπότε ο χρυσός θα ανεβεί, (λογική συνέπεια)!
Η λογική πίσω από αυτή την πολιτική είναι απλή. Οι Η.Π.Α. στην προσπάθεια τους να αποπληρώσουν το χρέος τους το οποίο ανέρχεται στα 17 τρισεκατομμύρια δολάρια θα μειώσουν την άξια του νομίσματος τους και έτσι θα οδηγηθούμε σε αύξηση της αξίας του χρυσού γεγονός που ενισχύει τις ιλιγγιώδεις ταχύτητες ανάπτυξης της Κίνας σε όλα τα επίπεδα μιας και κατέχει μεγάλες ποσότητες χρυσού.
Ο ρόλος άλλων σοβαρών δυνάμεων στην παγκόσμια σκακιέρα
Από την άλλη πλευρά η Ρωσία όχι μονό έχει ξεκινήσει πόλεμο με τις Η.Π.Α. για τα ζητήματα της Κριμαίας και της Ουκρανίας αλλά o Πούτιν οραματίζεται μια ευρασιατική οικονομική ζώνη, η οποία θα περιλαμβάνει την Ανατολική Ευρώπη, την κεντρική Ασία και την Ρωσία δηλώνοντας ρητά πως το ρωσικό ρούβλι είναι έτοιμο να πάρει τη θέση είτε του παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος είτε του περιφερειακού αποθεματικού νομίσματος.
Η συνεργασία δυο παγκοσμίων δυνάμεων όπως η Ρωσία και η Κίνα έχοντας σαν κοινό σκοπό την κατάρρευση του δολαρίου ως αποθεματικό νόμισμα είναι καταλυτικής σημασίας. Την προηγούμενη τέταρτη οι δυο δυνάμεις υπέγραψαν μια ιστορική συμφωνία κατά την οποία η Ρωσία θα παρέχει στην Κίνα φυσικό αέριο για τα επόμενα 30 χρόνια. Η έλλειψη του δολαρίου σε αυτή τη συναλλαγή είναι και η πηγή του κακού, δεδομένου ότι το δολάριο είναι το θεμέλιο του συστήματος.
Επιπρόσθετα ισχυρές χώρες όπως η Ρωσία, η Κινά, το Ιράν και η Ινδία δεν είναι υπό την αιγίδα προστασίας των ΗΠΑ οπότε η οικονομική αποδυνάμωση των ΗΠΑ και του δολαρίου, κατ επέκταση είναι ένα γεγονός που τους ωφελεί. Τα λάθη που έχουν γίνει και έχουν οδηγήσει στη αστάθεια του δολαρίου είναι αυτά που τελικά θα το οδηγήσουν στην κατάρρευση. Μια αρχή χρειάζεται για να ξεκινήσει το ντόμινο.
Η διάσωση από αυτή την κρίση ρευστότητας μπορεί να έρθει από το ΔΝΤ δημοσιοποιώντας τα επίσημα αποθεματικά κάθε χωράς προκειμένου να προκύψει το νέο παγκόσμιο νόμισμα. Η κατάρρευση του νομισματικού συστήματος περιμένει τον κόσμο στο εγγύς μέλλον, λέει ο οικονομικός εμπειρογνώμονας Ρικάρτζ. Η Ρωσία και η επιθυμία της Κίνας να απαλλαγούν από το δολάριο των ΗΠΑ που είναι το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα είναι ένα πρώιμο σημάδι της «ολοένα και πιο αναπόφευκτης κρίσης».
Ως μία από τις βασικές εκδηλώσεις για την υποστήριξη στις προβλέψεις του Ρικάρτζ είναι η επισήμανση που πρόφερε ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν στο 18ο Διεθνές Οικονομικό Φόρουμ στην Αγία Πετρούπολη, που πραγματοποιήθηκε στις αρχές του μήνα, που δήλωσε ότι οραματίζεται μια ευρασιατική οικονομική ζώνη που περιλαμβάνει Ανατολική Ευρώπη, την Κεντρική Ασία και τη Ρωσία. Το ρωσικό ρούβλι δεν είναι έτοιμο για να γίνει ένα παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, αλλά θα μπορούσε να είναι ένα περιφερειακό αποθεματικό νόμισμα, όπως αναφέρεται και στο βιβλίο του Ρικάρτζ, που σημειώσαμε προηγουμένως.
Μάλιστα, φαίνεται ότι τα γεγονότα εκτυλίσσονται πιο γρήγορα απ ότι ήταν αναμενόμενο.
Βασικό πρόβλημα: η πείνα
Στις 16/06/2014 ο κ. Ζοζέ ντα Σίλβα υποστήριξε ότι «η συνεχιζόμενη ανάπτυξη στις αναπτυσσόμενες χώρες, σε συνδυασμό με τη μείωση της φτώχειας, συνέβαλαν στη βελτίωση τόσο των εσόδων, όσο και την ασφάλεια των τροφίμων σε παγκόσμιο επίπεδο. Ακόμα, εν τούτοις, η εξάλειψη της πείνας παραμένει μια τεράστια πρόκληση που έχει αντίκτυπο σε κάθε άλλη προσπάθεια για να βελτιώσουν τη ζωή, τους οι άνθρωποι». Ο αξιωματούχος αυτός είναι ένας Αμερικανός-γεννημένος στη Βραζιλία γεωπόνος και συγγραφέας. Υπηρετεί σήμερα ως γενικός διευθυντής του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας (FAO) του Ο.Η.Ε.
Εκτιμάται ότι 842 εκατομμύρια άνθρωποι βρέθηκαν να πάσχουν από χρόνια πείνα μεταξύ 2011 και 2013. Σε παγκόσμιο επίπεδο, ένας στους οκτώ άνθρωποι είναι σε θέση να αποκτήσουν τακτική πρόσβαση σε αρκετή τροφή και είναι σε θέση να σπουδάσουν, να εργαστούν, να αντιμετωπίσουν ασθένειες και γενικά να ζήσουν μια υγιή και παραγωγική ζωή!
Το Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα είναι υπηρεσία πρώτης γραμμής του Ο.Η.Ε. Ο νέος διευθυντής στο Κέρας της Αφρικής κα Γκουαρνιέρι αναφέρει ότι η πρόσφατη αντιμετώπιση της κρίσης της Ευρωπαϊκής Ενωσης είχε ως αποτέλεσμα να δημιουργήσει ένα νέο πρότυπο για τη χρηματοδότηση της ανθρωπιστικής δράση στην υποσαχάρια Αφρική. Δηλαδή νέα πρόσθετη εγκατάλειψη εκείνων των πληθυσμών που είχαν άμεση και αμεσότατη ανάγκη!
