Μαθαίνουµε από τους άµαθους;

Σε εκρηκτικό τοπίο εξελίσσεται η κατάσταση στην Κουµουνδούρου µεταξύ των προεδρικών και των “87”, ύστερα και απ’ την κατάθεση του κ. Π. Πολάκη και τη βεβαιότητα ότι ο κ. Κασσελάκης είναι προβληµατισµένος, επειδή καταλαβαίνει ότι ο πρώην υποστηρικτής του παράγει περισσότερη επιρροή στο κόµµα απ’ όση θα έπρεπε και η προσπάθειά του τώρα είναι να τον προσεγγίσει και να σώσει ό,τι σώζεται.
Θα µπορούσε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, όχι να περισώσει, αλλά έστω να διευθετήσει τις αψιµαχίες, όταν ο ίδιος δείχνει απροκάλυπτα ότι δεν δέχεται να εξουσιάζεται από άλλους, που στην πολιτική είναι πολύ καλύτεροι. Ένας πολιτικός πρέπει να ‘χει υπ’ όψιν του τρία σηµεία της καριέρας του. Ότι άρχει των ανθρώπων, ότι είναι άρχοντας πάντα σύµφωνα µε τον νόµο και ότι δεν είναι παντοτινός άρχοντας. Τούτο διδάσκει ο Αγάθωνας, σύγχρονος τραγικός επί Σωκράτη, που είχε παραθέσει στους φίλους του δείπνο, το οποίο χρησίµευσε στον Πλάτωνα για το “Συµπόσιο”.
Αλλά κατά τον Σόλωνα “άρχεσθαι µαθών, άρχειν επιστήσει”. ∆ηλαδή για να µάθεις να ασκείς εξουσία, πρέπει πρώτα να µάθεις να διοικείσαι. Ποιος από τους σύγχρονους πολιτικούς έχει αυτή την ιδιότητα; Σηµειωτέον ότι και από τον Βία τον Πριηνέα κληρονόµησε το γνωµικό «Αρχήν άνδρα δείκνυσιν…». Το αξίωµα θα δείξει τον άνθρωπο, το οποίο δεν περιορίζεται στην αλληλοσυναρτώµενη πολιτική και την οικονοµία. Ο Βίας ένας εκ των επτά σοφών (625-540 π.Χ.) εδίδασκε ότι «∆ει τον ενάρετο άρχοντα παυόµενον της αρχής, µη πλουσιότερον, αλλ’ ενδοξότερον γεγονέναι». Ότι τότε είναι ενάρετος ένας άνδρας, όταν φεύγει απ’ την εξουσία, όταν γίνεται πιο ένδοξος και όχι πιο πλούσιος. Συµβαίνει τούτο σε έναν σηµερινό πολιτικό;
Να µην ξεχνάµε και την κεντρική φιλοσοφία του εξ Αβδήρων της Θράκης προσωκρατικού ∆ηµόκριτου, του πρώτου υλιστή φιλόσοφου της αρχαιότητας, ο οποίος επινόησε την επικρατούσα µέχρι σήµερα θεωρία περί της ύλης. Παραδέχετο ότι «το σύµπαν συνέκειτο εξ απείρων αιωνίων, άφθαρτων, αναλλοίωτων και αδιαίρετων µερών ατόµων ύλης, που κινούνται αιωνίως, εν κενώ, αλληλοσυνοθούµενα και ενούµενα προς άλληλα καθ’ οµοιότητα. Και η ψυχή του ανθρώπου είναι άθροισµα υλικών µεν, αλλά πολύ λεπτοτέρων ατόµων».
Οι σηµερινοί ηγέτες δεν “ακροάζονται” τις απόψεις των αρχαίων φιλοσόφων, όταν κάνουν τα αδύνατα δυνατά, να διαλέξουν αντιπάλους της αρεσκείας τους θεωρώντας τους κατώτερους των δυνατοτήτων τους, όταν αυτό που λέγεται πολιτική ιδεολογία το καταργούν, θεωρώντας θεµιτό εκείνο, που φτιάξε κάποιος άλλος, να το καταστρέψουν και να δηµιουργήσουν κάτι δικό τους. Στόχος τους είναι να δείχνουν ανώτεροι γιατί δεν θέλουν να εξουσιάζονται από κάποιους ανώτερους, που τους θεωρούν κατώτερους