«Και να, αδερφέ μου, που μάθαμε να κουβεντιάζομε»… Και αυτός ο στίχος του Γιάννη Ρίτσου απ’ το “καπνισμένο τσουκάλι” στο νου μου, το βράδυ της περασμένης Παρασκευής, 15 Φεβρουαρίου, ενώ παρακολουθούσα την εκδήλωση που διοργάνωσε, στους κατάμεστους από κόσμο χώρους του, το Εθνικό Ιδρυμα Ερευνών και Μελετών “Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος”, με τίτλο “Τα ανοιχτά μέτωπα της Εξωτερικής Πολιτικής από το 1974”, με ομιλητές τρεις πολιτικούς με θητεία στο Υπουργείο Εξωτερικών και συγκεκριμένα τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ Νίκο Ξυδάκη, τη βουλευτή Α’ Αθήνας της Νέας Δημοκρατίας Ντόρα Μπακογιάννη και τον κοινοβ. εκπρ. του ΚΙΝΑΛ Ανδρέα Λοβέρδο. Ερμηνεύοντάς τον, βέβαια, κατά το δοκούν… Ζητούμενο πάντα και σε διαπροσωπικό και σε κοινωνικό και σε πολιτικό, διακομματικό, επίπεδο, ο διάλογος με στόχο την εύρεση, κατά το δυνατόν κοινής συνισταμένης. Μέγα ζητούμενο στα θέματα της εξωτερικής πολιτικής της πατρίδας μας με στόχο τη χάραξη κοινής εθνικής γραμμής. Εχοντας πάντα σαν δεδομένο τη βενιζελική ρήση ότι στις διεθνείς σχέσεις δεν υπάρχουν εθνικά δίκαια, παρά μόνο εθνικά συμφέροντα. Ιδιαίτερα σε εποχές μεγάλων αναταράξεων και ανακατατάξεων, όπως αυτήν που διανύουμε κι αν ισχύει αυτό!
Χαμηλοί οι τόνοι που επέλεξαν και οι τρεις προαναφερθέντες πολιτικοί στις ομιλίες τους, ύστερα από την εισαγωγική τοποθέτηση του και συντονιστή της εκδήλωσης γενικού διευθυντή του Ιδρύματος Νίκου Παπαδάκη. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπήρξαν διαφορετικές προσεγγίσεις και εκτιμήσεις, προπάντων στη λεγόμενη συμφωνία των Πρεσπών. Τα δύσκολα έρχονται και γι’ αυτά πρέπει να είμαστε πάντα έτοιμοι, ένα από τα συμπεράσματα της εκδήλωσης, που ειρήσθω εν παρόδω ήταν μεστή περιεχομένου και διήρκησε περίπου δυόμισι ώρες (βλ. σχετ. ρεπορτάζ του Δημήτρη Μαριδάκη στην εφημερίδα μας, 16.2.2019).
«Το Ιδρυμα έχει ξεκινήσει τις προκαταρκτικές διαδικασίες για να λειτουργήσει στο προσεχές μέλλον μία Ακαδημία Πολιτικών και Διπλωματικών Σπουδών, με την υποστήριξη της Βουλής των Ελλήνων στη βάση σχετικής απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου του». Στη γραμμή του να μάθουμε να κουβεντιάζουμε και σχετικά με θέματα πολιτικής, με βάση τη βενιζελική σκέψη, προφανώς και ο νέος στόχος του Ιδρύματος που έθεσε προς επίτευξη ο και κινών τα νήματά του, γενικός διευθυντής του Νίκος Παπαδάκης. Στη λογική αυτή και η διοργάνωση της περί ης ο λόγος εκδήλωσης, που όπως επεσήμανε η ιστορικός – υπεύθυνη Ερευνητικών Προγραμμάτων του Ιδρύματος Αργυρώ Βατσάκη, ανοίγοντάς την, ανήκει σε μια σειρά εκδηλώσεων υπό τον γενικό τίτλο “Ιστορία και Επικαιρότητα”.
Χαιρετισμός στη Βικτωρία Θεοδώρου
«Πάρε, για σένα τάφεραν τα ρόδα και τ’ αρώματα/ τα σπάνια τ’ ακριβά του κόσμου εσέ ταιριάζουνε/εργάτισσά μου αφρόντιστη κι αστόλιστη./ Πάρε τα στεφάνια και τα κρύσταλλα/ με τα τριαντάφυλλα και με τις δάφνες./ Για σε θα σκύβουνε στο μάρμαρο οι τεχνίτες/ οι σμίλες θα ιστορούνε το μόχτο σου/ μ’ ανάγλυφο θα διηγούνται τα πάθη σου». Στίχοι της Βικτωρίας Θεοδώρου, απ’ την αφιερωμένη στη μάνα της πρώτη ποιητική της συλλογή “εγκώμιο” (Β’ έκδοση, Αθήνα 1973). Με αφορμή το φευγιό της στα 95 της χρόνια, πριν από λίγες μέρες (την Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου) στο άλλο ημισφαίριο της ζωής… Εν είδει χαιρετισμού. “Τα Σα εκ των Σων”, αγαπημένη μας ποιήτρια! Και για σένα έγραψες με το αίμα της καρδιάς σου και αυτούς τους στίχους. Οπως και όλους τους άλλους στις 13 συνολικά ποιητικές σου συλλογές. Σύμφωνο αθανασίας! …«Θάνατος, Κάτω Κόσμος δεν υπάρχει/ Μην τους ακούς που λένε…/ Ποτέ δεν συναντήσαμε το Μαύρο Καβαλάρη./ Αύρες είμαστε, Αγέρας/ Στα φύλλα κατοικούμε/ Γι’ αυτό φθινόπωρο, να ‘σαι προσεκτική». (από το ποίημά της “Πρέπει να προφυλάξω τη μητέρα”).
“Τα κύματα που με δίδαξαν το ανυπότακτο”, ο τίτλος του μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ (80 λεπτών) που έκανε ο γνωστός Χανιώτης σκηνοθέτης Κώστας Νταντινάκης (παρουσιάστηκε στο 11ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης τον Μάρτιο του 2009) για τη ζωή και το έργο της Βικτωρίας Θεοδώρου, που γεννήθηκε στα Χανιά και συγκεκριμένα στη Νέα Χώρα. Από ένα πεζό της κείμενο η φράση που την εκφράζει απόλυτα. Πάντα εξόριστη στην ελευθερία της και πάντα ελεύθερη στην εξορία της η και, αγωνίστρια της Εθνικής Αντίστασης, η ωραία ως Ελληνίδα συμπατριώτισσά μας ποιήτρια!
