Έχουν οι μαθητές τις βασικές γνώσεις για το πώς πρέπει να αντιδράσουν σε περιπτώσεις φυσικών καταστροφών; Τι πρέπει να κάνουν όταν βρίσκονται στις σχολικές αίθουσες και έχουμε σεισμό; Πώς θα συμπεριφερθούν σε μια δασική πυρκαγιά;
Aναζητήσεις σε ερωτήματα όπως τα παραπάνω αναζητεί στην διπλωματική της εργασία στο τμήμα “Χημικών Μηχανικών” του Πολυτεχνείου Κρήτης η εκπαιδευτικός κ. Αγγελική Δημητρούλια.
Όπως εξηγεί στα “Χ.ν.”, στο πλαίσιο της πολύμηνης εργασίας «πραγματοποιήθηκε εκπαίδευση δράσεων σε περιπτώσεις καταστροφών, σε 600 μαθητές Γυμνασίου. Ο σκοπός της εκπαίδευσης ήταν να ενθαρρύνει την ανάπτυξη ενός ξεχωριστού σχολικού σχεδίου εκκένωσης σε περιπτώσεις πυρκαγιάς, πλημμύρας και σεισμού».
Οι μαθητές μπόρεσαν να γνωρίσουν:
• Τις αιτίες, την προφύλαξη και την αντιμετώπιση από πυρκαγιές, πλημμύρες και σεισμούς και πώς εκκενώνεται με ασφάλεια κατά τη διάρκεια αυτών των φυσικών καταστροφών το σχολείο τους.
•Έψαξαν για ασφαλή μέρη εκκένωσης λόγω καταστροφής κοντά στα σπίτια τους.
• Δημιούργησαν χάρτες εκκένωσης πυρκαγιάς και σεισμού και ανέπτυξαν το σχέδιο εκκένωσης της οικογένειας τους με βάση αυτόν τον χάρτη.
«Κρίνουμε ότι με βάσει το συγκεκριμένο εκπαιδευτικό πρόγραμμα μας, τα παιδιά όχι μόνο κατέκτησαν την απαιτούμενη γνώση για τις δασικές πυρκαγιές και τους σεισμούς, αλλά και για την εκκένωση μετά από φυσικές καταστροφές» επισημαίνει η υποψήφια διδάκτορας.
Σύμφωνα πάντα με την κ. Δημητρούλια «η Ελληνική εμπειρία μας δείχνει ότι ακόμα κι αν η κυβέρνηση εξέδωσε προειδοποίηση πυρκαγιάς ή σεισμού και πληροφορίες εκκένωσης στους κατοίκους στις πληγείσες περιοχές, αυτοί ενδέχεται είτε να μην κατανοήσουν, είτε να μην υπακούσουν στην εντολή εκκένωσης. Σε έρευνα που έγινε από τον Κώστα Συνολάκη κ.ά. μετά τη φονική δασική πυρκαγιά στο Μάτι Αττικής διαπιστώθηκε ότι κατά την πυρκαγιά που εκδηλώθηκε εκεί το ποσοστό των κατοίκων που εκκένωσαν την περιοχή ήταν 1,7%. Η εκπαίδευση του πληθυσμού για την αντιμετώπιση καταστροφών αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα. Γενικά, η τάση είναι ότι λίγα άτομα παρακολουθούν τα εκπαιδευτικά φόρουμ καταστροφών και συνήθως είναι αυτοί που έχουν ήδη έντονο ενδιαφέρον για το θέμα. Κάτοικοι που δεν είναι προετοιμασμένοι ή που δεν έχουν κανένα ενδιαφέρον για το θέμα τείνουν να απέχουν. Το αποτέλεσμα είναι, οι υπεύθυνοι συντονιστές του φόρουμ εκπαίδευσης για καταστροφές αδυνατούν να επικοινωνήσουν με τους αμέτοχους κατοίκους».
Τέλος, γνωρίζουμε ότι η εμπειρία μιας καταστροφής ξεθωριάζει. Στην Ελλάδα, παρόμοιες εμπειρίες σχετικά με τις καταστροφές υπάρχουν και σε παραθαλάσσιες πόλεις, ωστόσο, αυτές οι μνήμες σταδιακά εξαφανίζονται.
Η έρευνα πραγματοποιήθηκε με τη μορφή ερωτηματολογίων σε 600 μαθητές της Α, Β, Γ τάξης Γυμνασίων της Αθήνας, ενώ θα συνεχιστεί με αντίστοιχο αριθμό μαθητών στα Χανιά.
