Στο πλαίσιο του μαθήματος της Χημείας, μαθήτριες και μαθητές της Β τάξης του Γενικού Λυκείου Κολυμβαρίου, μαζί με την καθηγήτρια μας Μάνια Γαρεδάκη και με την συνεργασία του ΕΚΦΕ Χανίων, εκμεταλλευόμενοι όσο καλύτερα μπορούσαμε τις ημέρες της τηλεκπαίδευσης και του αποκλεισμού από την δια ζώσης παρακολούθηση των μαθημάτων, αποφασίσαμε να ασχοληθούμε με το παραπάνω θέμα συμμετέχοντας στο πιλοτικό πρόγραμμα “Connect”
Λίγα λόγια για το πρόγραμμα…
Το Connect είναι ένα τριετές έργο που χρηματοδοτείται από το πρόγραμμα έρευνας και καινοτομίας ‘’Horizon 2020” της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο πλαίσιο του ΄΄Επιστήμη με και για την Κοινωνία”. Υλοποιείται σε πολλές χώρες του κόσμου με την επιστημονική καθοδήγηση του ΄΄The Open University’’ του Ηνωμένου Βασιλείου και για την Κρήτη υποστηρίζεται από την Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης. Έχει στόχο την ενσωμάτωση εκπαιδευτικών επιστημονικών σεναρίων στα Προγράμματα Σπουδών έτσι ώστε μέσα από δραστηριότητες που κάνουν τις επιστήμες πιο προσιτές, θα αναδειχθεί η επιρροή της επιστημονικής έρευνας και της καινοτομίας στην ζωή των μαθητών. Εφαρμόζοντας τις Φυσικές Επιστήμες θα ωφεληθούν ως νέοι επιστήμονες, θα συζητήσουν επιστημονικά θέματα στο σπίτι ενώ ως ενεργοί πολίτες θα έχουν την ευκαιρία να αλληλεπιδράσουν με επαγγελματίες των επιστημών STEM.
Αφού λοιπόν συζητήσαμε με τους δικούς μας , ερευνήσαμε για τα πολυμερή πλαστικά (δομή, είδη, χρήσεις, διαχείριση από τους καταναλωτές και την πολιτεία) και μιλήσαμε με επιστήμονες-ειδικούς τους οποίους ευχαριστούμε α)Την Δρ. Γιολάντα Κουλούρη ,βιολόγο, κύρια ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Θαλάσσιας Βιολογίας, Βιοτεχνολογίας-Υδατοκαλλιεργειών β)Τον κ. Βαρδάκη Μανώλη, Γεωπόνο ,Δ/ντη Εναλλακτικής Διαχείρισης ΔΕΔΙΣΑ Α.Ε. (ΟΤΑ) γ)Τον Δρ. Αλέξανδρο Γκότση καθηγητή της σχολής Μηχανικών Ορυκτών Πόρων του Πολυτεχνείου Κρήτης.
Καταλήξαμε στα εξής συμπεράσματα
Α.Τα πλαστικά είναι αναντικατάστατα υλικά που έχουν προσφέρει πολλά στην βελτίωση της ποιότητας της ζωής μας και είναι απαραίτητα σε πολλά προϊόντα
Β. Το βασικό πρόβλημα δεν είναι η χρήση του πλαστικού αλλά η απόρριψή του δηλαδή ο τρόπος που και οι καταναλωτές (εμείς) αλλά και η πολιτεία αντιμετωπίζει το υλικό μετά τη χρήση του.
Τι πρέπει να κάνουμε σαν καταναλωτές, όσον αφορά τα πολυμερή-πλαστικά;
• Δεν πετάμε ποτέ πλαστικά σκουπίδια εκτός κάδων απορριμμάτων και φροντίζουμε να μην μπορεί να τα πάρει ο αέρας από τους κάδους. • Αποφεύγουμε τα είδη μιας χρήσης, καθώς και τα προϊόντα που περιέχουν μικροπλαστικά. • Αν χρησιμοποιούμε συσκευασίες μιας χρήσης, τις ανακυκλώνουμε στους κατάλληλους (μπλε) κάδους (αφού τις καθαρίσουμε), εκτός από την περίπτωση που είναι βιοαποκοδομήσιμες οπότε τις πετάμε μαζί με τα κοινά σκουπίδια!
-Τι πρέπει να κάνει η πολιτεία, όσον αφορά τα πολυμερή-πλαστικά; Κυρίως να στοχεύσει στην αλλαγή του ρόλου που τους έχει αποδοθεί.
• Να φροντίσει για τη μετατροπή των πλαστικών μετά τη χρήση τους (post-consumer scrap) σε προϊόντα που θα πουληθούν για διάφορες εφαρμογές. Π.χ., στην Κρήτη θα μπορούσαν τα εκατομμύρια άδεια μπουκάλια νερού από PET να συλλέγονται ξεχωριστά και να γίνουν μπουφάν από φλις ή ζώνες ασφαλείας για εξαγωγή.
• Να χρηματοδοτήσει χημικές διεργασίες που διασπούν τα ΄΄άχρηστα’’ πολυμερή στα μονομερή τους για παραγωγή χημικών ή καυσίμων.
• Να χρησιμοποιήσει τα πλαστικά και ως αποθήκες ενέργειας. (Μετά τον κύκλο της ζωής τους ως υλικά τα καίμε ως καύσιμα αντί για πετρέλαιο). Ασφαλείς τεχνολογίες καύσης υπάρχουν και εφαρμόζονται εκτεταμένα στην βόρεια Ευρώπη.
– Τι πρέπει να κάνουν οι επιστήμονες μηχανικοί που σχεδιάζουν τα πολυμερή-πλαστικά;
• Να λαμβάνουν υπόψη στο σχεδιασμό τους τη διαχείριση όλου του κύκλου ζωής των καταναλωτικών προϊόντων από πλαστικό, με στόχο την ελάχιστη περιβαλλοντική επιβάρυνση.• Ο βιομηχανικός σχεδιασμός των προϊόντων πρέπει να γίνεται λαμβάνοντας υπ’ όψιν και τη δυνατότητα και ευκολία ανακύκλωσης του υλικού μετά το τέλος της χρήσης του προϊόντος.
