» Φοιτητές σκλαβωµένοι στο τραυµατικό Υπουργείο Παιδείας
» Προς ∆ευτεροβάθµια Εκπαίδευση Χανίων και ∆ιευθύνσεις Σχολείων
Κρίνετε απαραίτητο τα προσωπικά δεδοµένα ενός µαθητή ή µαθήτριας, που τραυµατίστηκε στο σχολείο της από έλλειψη προστασίας εκπαιδευτικών διδασκόντων καθιστώντας την πια ανάπηρη στο κεφάλι και στους σκελετικούς της µυς, να µην έλθουν στο φως. Όµως βγήκε στην τηλεόραση αυτός ο τραγικός τραυµατισµός που έγινε στο ειδικό ΕΕΕΕΚ Χανίων, συγκεκριµένα πριν ένα µήνα, αλλά δεν παρέχεται στη µαθήτρια τίποτα, ούτε κατ’ οίκον διδασκαλία για πάντα, µέχρι την αποφοίτηση της. Το Υπουργείο Παιδείας έχει νόµους όντως µη ανθρώπινους, χωρίς ενσυναίσθηση που αυτήν την κατάσταση τη µεταφέρει δυστυχώς και στις λοιπές υπηρεσίες της.
Οι εκπαιδευτές φτάνουν στα όρια τους. Παιδιά καρδιοχτυπούν µαζί τους και οι γονείς καθηµερινά και στα τυπικά σχολεία, λόγω της διάλυσης των εκπαιδευτικών συστηµάτων, της πορείας και της εξέλιξης τους στη µαθητική ζωή.
Το Υπουργείο Παιδείας για σας είναι το κεφάλαιο πληρωµής και δεν το ενοχλείτε. «Νίπτω τάς χείρας µου» λέτε. Πληρώνει όµως η νέα γενιά, η αξιοπρέπεια του κάθε µαθητή και η υγεία του µαζί πολύ άσχηµα. Ό,τι και να παθαίνουµε είναι λυπηρό.
Σηκωθείτε από τις καρέκλες. Η παιδεία σαπίζει, δεν έχει όραµα. Ανεργία, αδουλεία, ελλείψεις στις ελλείψεις, πρόστυχα λόγια χωρίς συναίσθηµα, χωρίς φύλακες στα σχολεία. Οι διευθυντές, οι εκπαιδευτικοί φοβούνται να µιλήσουν µήπως και χάσουν τη θέση τους. Αποσιωπούν ατυχήµατα, δεν έχουν αρχές στα σχολεία, δεν καλούν γονείς… δεν τιµωρούν, δεν βάζουν όρια, και στην ενδυµασία ακόµα. ∆εν καλούνται οι γονείς να συνεργαστούν µε την ηθικότητα, να µη φοβούνται, να κλείνουν το ίντερνετ για το καλό των παιδιών τους, να µάθουν ότι είναι σάπια τα παιχνίδια αυτής της κοινωνίας.
Αν δεν έρθουν ανάποδα τα πράγµατα και η προφύλαξη της νέας γενιάς… Γενιά δεν θα ξαναϋπάρξει δυστυχώς. Τα Υπουργείο Παιδείας και Εγκληµατικότητας πρέπει να συνεργαστούν. Ταρακουνήστε τους. Αν δεν υπάρχει διαπαιδαγώγηση, ενσυναίσθηση, εκπαιδευτικά δρώµενα, τρικ, εκδροµές και σε µοναστήρια και σε επιχειρήσεις. Μην αφήνονται στα διαλείµµατα, στα κενά να κάνουν βόλτες. Να βοηθούν το κοινό καλό.
Λυπάµαι – Λυπάµαι.
Μαρία ∆ασκαλάκη
