Νιώθεις ότι ο χρόνος γυρίζει πολλές δεκαετίες πίσω βλέποντας νεαρά κορίτσια με επιδεξιότητα να χειρίζονται τον αργαλειό, να υφαίνουν ένα χαλί και μάλιστα να διασκεδάζουν! Η ομάδα “Βαφικές… Υφαντοπινελιές” του 4ου Γενικού Λυκείου Χανίων έχει διδαχτεί τα μυστικά της υφαντικής τέχνης και στον αργαλειό που δωρήθηκε στο σχολείο και κοσμεί το ισόγειο του σχολείου, κάνει θαύματα!
Χθες οι μαθήτριες του σχολείου έδειξαν πως υφαίνουν στα παιδιά του ολοήμερου νηπιαγωγείου Κυριάννας Ρεθύμνου, ένα νηπιαγωγείο που επίσης έχει αργαλειό, καλλιεργεί λινάρι και έχει και μεταξοσκώληκες!
Εμπνευστής των μαθητριών η φιλόλογος – καθηγήτρια κ. Ζαχαρένια Λιγοψυχάκη που τους κέντρισε το ενδιαφέρον και τους έβαλε πίσω από τον αργαλειό.
«Μας δόθηκε η τεράστια ευκαιρία να γνωρίσουμε τον αργαλειό χάρις στην κ. Ζ. Λιγοψυχάκη την καθηγήτρια μας που έχει αναλάβει αυτό το πρόγραμμα» λέει η μαθήτρια Θωμαΐς Καστάνη που μιλάει για ένα «ταξίδι στο χρόνο, ώστε να μάθουμε να υφάνουμε, να συνομιλήσουμε με τις γιαγιάδες και τους παππούδες μας! Η κ. Λιγοψυχάκη μας δίδαξε πως δουλεύουμε στον αργαλειό και εμείς βρήκαμε ένα νέο τρόπο για να εκφραζόμαστε κάτι που και εμείς δεν περιμέναμε ότι κάναμε ποτέ».
Αν κάποιος σου έλεγε ένα χρόνο πριν ότι θα ασχοληθείς σε λίγους μήνες με την ύφανση σε αργαλειό τι θα του έλεγες, ρωτάμε την Θωμαίδα… «Θα γελούσα, θα τον κοροϊδευα» απαντάει με ειλικρίνεια η κοπέλα.
Από τη μεριά της η Πανωρέα Βατσάκη εξηγεί πως «τρεις- τρεις ξεκινήσαμε στον μεγάλο αργαλειό του σχολείου μας και στη συνέχεια και στο σπίτι με μικρά “αργαλάκια”! Πως το αντιμετώπισαν οι γονείς μας; Όταν τους το ανακοίνωσα χάρηκαν πάρα πολύ που αξιοποίησα έτσι το χρόνο μου. Και οι φίλοι μου έδειξαν περιέργεια για το πως γίνεται αυτό και πολλοί μάλιστα ενθουσιάστηκαν!».
Μαθήτριες εν ώρα “δουλειάς”
ΟΠΩΣ Η ΓΙΑΓΙΑ
«Εμένα η γιαγιά μου η δουλεία της ήταν να υφαίνει και ενθουσιάστηκε όταν έμαθε ότι θα ασχοληθώ με αυτό το αντικείμενο» δηλώνει η Ιωάννα Μαργαριτάκη που μας σημειώνει πως ήδη φτιάχνουν ένα χαλί που ελπίζουν να το τελειώσουν το επόμενο διάστημα. «Έχουμε πολλές ομάδες εργασίας αλλά το αντικείμενο της συγκεκριμένης ήταν πολύ πρωτότυπο. Οι γονείς μου δεν περίμεναν ότι θα έκανα κάτι τέτοιο. Αν είχα έναν αργαλειό σπίτι μου σίγουρα θα ύφανα και εκεί» είναι τα λόγια της Ελένης Σταυρουλάκη.
Η Μαρία Καλογεράκη πάλι τονίζει πως «χάρις την κ. Λιγοψυχάκη έμαθα πολύ γρήγορα να υφάνω και στον μεγάλο αργαλειό και στα μικρά “αργαλάκια”. Είναι κάτι πρωτόγνωρο για νέους ανθρώπους και κάτι καθόλου συνηθισμένο».
Και η γιαγιά της Ευθαλίας Σπάρταλη ασχολούνταν με την τέχνη της υφαντικής για αυτό και πολύ εύκολα βρέθηκε μπροστά στον αργαλειό. «Ήθελα να δω αυτήν την παλιά τέχνη, να την μελετήσω. Ανάμεσα στα μαθήματα και στο διάβασμα είναι μια ασχολία που ξεκουράζει το μυαλό» εξηγεί, ενώ η Έλενα Απλατίδου υπογραμμίζει πως «πρόκειται για μια αρχαία τέχνη που πρέπει να διατηρηθεί και να μην ξεχαστεί στο πέρασμα του χρόνου. Είμαστε εδώ για να συνεχίσουμε την παράδοση και για μας αποτελεί από τη μια εκτόνωση από το διάβασμα αλλά και μια ευκαιρία για να δημιουργήσουμε».
Τέλος η Χρυσαλένα Νικολουδάκη αναφέρει πως «ασχολούμαι πολύ με τις τέχνες και όταν μου γίνεται μια πρόταση για κάτι ανάλογο ποτέ δεν την απορρίπτω και προσπαθώ να γεμίζω με εμπειρίες το χρόνο μου. Όταν μας το πρότεινε η κ. Λιγοψυχάκη το αποδέχθηκα αμέσως ! Συνειδητοποίησα ότι χρόνια πριν δημιουργηθούν τα μηχανήματα οι άνθρωποι έτσι έφτιαχναν βασικά είδη ανάγκης όπως κουβέρτες και χαλιά!»
Τη δράση στηρίζει η Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Χανίων. Η κ. Αρετή Μαρματάκη υπεύθυνη σχολικών δραστηριοτήτων μιλάει για μια πρωτοβουλία «πολύ σπουδαία και ιδιαίτερη ως προς τη σχέση της με την τοπική κοινωνία. Η κ. Ζαχαρένια Λιγοψυχάκη πήρε τον αργαλειό και κατάφερε να εμπνεύσει τα παιδιά στη χρήση του! Αντίστοιχα στο νηπιαγωγείο της Κυριάννας απέκτησαν αργαλειό και παράλληλα καλλιεργούν λινάρι και μεταξοσκώληκες!».
Τα παιδιά του λυκείου έδειξαν τη χρήση του αργαλειού στα νηπιαγωγάκια και στη συνέχεια επισκέφθηκαν όλοι μαζί την έκθεση “John Craxton: Μια ελληνική ψυχή” στο χώρο της Δημοτικής Πινακοθήκης.
Η παλιά υφάντρα
Για τη τέχνη της υφαντικής σε αργαλειό μίλησε στους μαθητές η κα Μαρία Παπαδόσηφου (φωτ.) που βρέθηκε χθες το πρωί στο 4ο Λύκειο Χανίων. «Πριν ακόμα πάω στο σχολείο, έμπαινα στο τελάρο της μάνας μου και έσπαγα τις κλωστές! Και έλεγα στη μάνα μου “αν δεν σπάσω τις κλωστές δεν θα μάθω ποτέ να υφάνω!”» αναφέρει η παλιά υφάντρα.
Για την ίδια η υφαντική «δεν είναι δύσκολη, θέλει υπομονή και ενδιαφέρον για να μάθεις. Αν τα παιδιά εδώ στο Λύκειο είχαν ένα καλύτερο αργαλειό σίγουρα θα μάθαιναν καλύτερα την τέχνη».
Όπως τονίζει η κ. Παπαδόσηφου «σήμερα δεν βγαίνουν οι παλιές κλωστές που είχαμε εμείς. Αυτές ήταν άλλο πράγμα!».
