Κανείς δεν μπορεί να φτιάξει μια πόλη όπως την ονειρεύεται.
Ας είμαστε ρεαλιστές. Το ιδεατό πλαίσιο ακυρώνει τον ορθολογικό προορισμό των Χανίων, όπως συνυφαίνεται μέσα από τις οικονομικές δυνατότητες, το κοινωνικό πλαίσιο, το εμπράγματο σχέδιο που κορυφώνεται ως ρεαλιστικό προσδοκώμενο.
Γι’ αυτό μην πολυπιστεύετε στα μεγαλεπίβολα σχέδια, που συνήθως αδρανούν μπροστά στην πρώτη δυσκολία που προκύπτει.
Τα Χανιά απεχθάνονται το κυνήγι ανεμόμυλων ως πολιτική αυταπάτη.
Μην ξεχνάτε ότι αν έπιαναν τόπο τα ιδεατά τόσα χρόνια που πέρασαν… θα είχαμε μετακομίσει σε άλλο γαλαξία.
Αυτό δεν σημαίνει, όμως, ότι τρία, τέσσερα, πέντε βασικά πράγματα δεν έχουμε το ιστορικό χρέος να τα κάνουμε.
Και έχουν την υποχρέωση να τα κάνουν διότι η πόλη δεν αντέχει άλλες καθυστερήσεις.
Τα σημαντικά προβλήματα εξάλλου τα συναντάμε, συνήθως, όταν περπατάμε στον δρόμο.
Εκεί διαπιστώνουμε τις ατέλειες, τα κενά, τις ελλείψεις.
Διότι έτσι επιτάσσει η καθημερινή πραγματικότητα της πόλης.
Κανείς δεν γνωρίζει τα προβλήματα με κλειστά μάτια και κλειστά αυτιά.
Μάτια κλειστά…
1 Comment
Αφήστε ένα σχόλιο
Εντός εκτός και επί τα αυτά
Μικρές αγγελίες
Μόνιμες στήλες
Ως τώρα αναρωτιόμουν γιατί τόσα χρόνια δεν φτιάχνουν το πεζοδρόμιο μπροστά από την στάση της Αγοράς. Δεν έβρισκα εξήγηση. Σήμερα διάβασα πως δικαστές έβαλαν μια γυναίκα για 10 χρόνια στην φυλακή διότι πλαστογράφησε το απολυτήριο του Δημοτικού για να μπορέσει να δουλέψει ως καθαρίστρια, και αυτό δεν έγινε στην χώρα των Ταλιμπάν αλλά στην δημοκρατική Ελλάδα. Τότε ξαφνικά είχα την απάντηση: Την απόλυτη τρέλα δεν μπορείς να την εξηγήσεις, απλά υπάρχει.