1ο) ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΑΛΙΚΙΑΝΟΥ: Ο τόπος μας
Ο τόπος μας… αυτό το μικρό αγαπημένο κομμάτι γης, αυτός ο κόσμος ο μικρός και μέγας, αυτή η ιερή γη των προγόνων μας, αυτή η γη μας. Σ’ αυτή την ιδιαίτερη μικρή πατρίδα, το αγαπημένο χωριό, είδαμε για πρώτη φορά το μεγάλο άστρο της ημέρας και αναπνεύσαμε το ζωογόνο αέρα της. Εκεί συνειδητοποιήσαμε καλά την αξία της συμβίωσης με τους γειτόνους, τους φίλους, τους συμπατριώτες.
O Ομηρικός ήρωας, ο πολύπαθος Οδυσσέας, «ιέμενος και καπνόν ανωθρώσκοντα νοήσαι ης γαίης και θανέειν ιμείρεται», γράφει ο μεγάλος Όμηρος, ή με απλά λόγια, είχε τη μεγάλη λαχτάρα να αισθανθεί έστω και λίγο καπνό ν’ ανεβαίνει από τα σπίτια της πατρίδας του κι ας πέθαινε… κι ένας μεγάλος παιδαγωγός, ο Spranger, είπε ότι «εάν το Σχολείο κατόρθωνε να εναρμονίσει τη διδασκαλία του προς την ιδέα της στενότερης πατρίδας θα εξασφάλιζε στο παιδί όλους εκείνους τους πλήρεις μυστηρίου χυμούς των ριζών από τους οποίους θα έπαιρνε την προίκα του για την υπόλοιπη ζωή του».
Το Γυμνάσιο Αλικιανού πιστεύοντας στην αξία της γνωριμίας της στενότερης πατρίδας, ευαισθητοποίησε την περιβαλλοντική ομάδα του Σχολείου, και τα παιδιά γνώρισαν τον τόπο τους μέσα από ένα “οδοιπορικό” που μας το παρουσίασαν με το θαυμάσιο φετινό ημερολόγιο “Ο ΤΟΠΟΣ ΜΑΣ”.
Οι μαθητές της ομάδας, περιδιάβηκαν τα χωριά (συνολικά 15), ήπιαν από το δροσερό νερό της βρύσης των, χαιρέτησαν τα πουλιά και τα λουλούδια, μπήκαν σε παλιούς ναούς κι ασπάστηκαν τις ιερές εικόνες, στάθηκαν με σεβασμό και κατάνυξη στα ιστορικά μνημεία και στα ηρώα των πεσόντων. Με προσοχή και περιέργεια άκουσαν την ιστορία του τόπου και των ανθρώπων που έζησαν και ζουν σ’ αυτόν.
Με δυο λόγια μπήκαν στην ατμόσφαιρα της ιδιαίτερης πατρίδας τους και τόσο εντυπωσιάστηκαν ώστε την αποτύπωσαν στις σελίδες του ημερολογίου που, όπως είπαμε, μας έδωσαν για τη φετινή χρονιά.
Οι πληροφορίες που συνέλεξαν σ’ αυτό το οδοιπορικό «προκάλεσαν την έκπληξη και τον ενθουσιασμό τους, γεγονός που ενδυνάμωσε την αγάπη τους για την έρευνα, τους ενέπνευσε μεγαλύτερο σεβασμό για τον τόπο τους και σφυρηλάτησε ισχυρούς δεσμούς μεταξύ τους», όπως αναφέρουν οι υπεύθυνες καθηγήτριες Αποστόλου Ευγενία, Δασκαλάκη Σοφία και Τζανοδασκαλάκη Μαρία στον πρόλογο του ημερολογίου.
Συγχαίρομε τους μαθητές και τις μαθήτριες του Γυμνασίου Αλικιανού για όλα όσα μας έδωσαν μέσα από το εξαιρετικό ημερολόγιο, τις καθηγήτριες που τους ενίσχυσαν στην προσπάθειά τους, καθώς και τον οικείο Δήμο Πλατανιά που στέκεται κοντά σ’ όλες αυτές τις πολιτισμικές πρωτοβουλίες και δραστηριότητες.
2ο) ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΚΙΣΑΜΟΥ “Η ΓΡΑΜΠΟΥΣΑ”: ΚΙΣΑΜΙΤΙΚΟΣ ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ
Oσοι με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο παρακολουθούμε την πολύχρονη ανοδική πορεία και προσφορά του Συλλόγου Προβολής Κισάμου “η Γραμπούσα”, έχομε μείνει έκπληκτοι από τις δραστηριότητες του. Τα “Γραμπούσια”, με τις πολλές και ωραίες εκδηλώσεις, αλλά και τα ετήσια ημερολόγια έχουν προβάλει τον όμορφο και αγαπητερό τόπο, με τον καλύτερο τρόπο και τον έχουν κάνει γνωστότερο σ’ όλους μας.
Για πολλά-πολλά χρόνια ψυχή του Συλλόγου ήταν ένας άξιος και μοναδικός άνθρωπος, ο Θανάσης Δεικτάκης που κυριολεκτικά αναλώθηκε στην υπεύθυνη προβολή της περιοχής αλλά και ολόκληρης της επαρχίας του.
Με την παρουσία και το έργο του, τόσο το προσωπικό, όσο και μέσα από το Σύλλογο, έβαλε βαθιά τη σφραγίδα του στον τόπο, που όπως πιστεύω θα μείνει ανεξίτηλη.
Βέβαια ένας Σύλλογος δεν είναι μόνο ο pρόεδρος. Είναι όλα τα μέλη του και κυρίως τα μέλη του Δ.Σ. που συμπαρίστανται, στηρίζουν και προωθούν όλες τις πολιτισμικές πρωτοβουλίες του Προέδρου. Σ’ αυτά τα μέλη, πέρα από τα συγχαρητήρια, εκφράζω την ευχή να συνεχίσουν το γνωστό, πολισχιδές και καρποφόρο έργο, για το καλό ολόκληρης της Κισάμου, ολόκληρης της Κρήτης…
Εφέτος ο Δεικτάκης έφυγε από τούτο τον κόσμο. Βρίσκεται, ουσιαστικά και μεταφορικά στην αγκαλιά του Αγίου Αλεξίου που τόσο αγάπησε στη ζωή του, ώστε έχτισε ναό στη χάρη του και αιώνια θ’ αναπαύεται στην αυλή του. Πρόλαβε όμως και μας άφησε, ως πρόεδρος του Συλλόγου, το ύστατο ημερολόγιο, το 25ο, που είναι πραγματικά “ΜΑΓΕΙΑ και ΠΟΙΗΣΗ”.
Όλοι οι αποδέκτες του ημερολογίου, Κισαμίτες και μη, θα έχουν την ευκαιρία να αποθαυμάζουν ολόκληρο το 2017, τον πραγματικά μαγευτικό τόπο «από τη Γραμπούσα μέχρι τον Ταυρωνίτη» μέσα από τις πανέμορφες φωτογραφίες των Φάνη Μανουσάκη(8), Αντώνη Βακάκη (2), Αντώνη Ανουσάκη (1) και Κώστα Λυκάκη (1) καθώς και τα εκφραστικότατα συνοδευτικά ποιήματα του Δεικτάκη και θα μνημονεύουν τον άξιο Κισαμίτη, τον ακέραιο Ανθρωπο, τον γνήσιο Κρητικό.
Θα αλλάξω λίγο ένα από τα ποιήματά του ευαίσθητου δημιουργού και το προσφέρω ως μνημόσυνο αγάπης για την όλη παρουσία του:
«Σε νανουρίζει γλυκά το κύμα/ δεν σε φοβίζει η παγωνιά.
Μαζί σου έχεις μέρα και νύχτα/ του Άγιου Αλέξιου την αγκαλιά.
Πλατιά τα πέλαγα αντικρίζεις/ και δε χορταίνεις ανατολή.
Και καμαρώνεις και λαμπυρίζεις/ από τη χάρη σου την πολλή.»
