Κύριε διευθυντά,
Σχετικά με τον σχολιασμό στη στήλη της έγκριτης εφημερίδας σας «Ματιές μέσα και έξω από την πόλη – Μικρά Πολιτικά (Είμαστε σοβαροί;)» της 1/8/2023 του συνεργάτη σας κ. Στ.Γ.Κ. που αφορούσε την εισαγωγή στη Φιλοσοφική του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου υποψήφιου φοιτητή με 9.500 μόρια, θα ήθελα να διατυπώσω 2-3 ερωτήματα:
1) Αυτό το παιδί με τα 9.500 μόρια, αν δεν περνούσε σε Ελληνικό Δημόσιο Πανεπιστήμιο και εφόσον η τσέπη του πατέρα του το άντεχε, θα μπορούσε κανείς να του απαγορέψει να σπουδάσει σ’ ένα Κολέγιο ή κάποιο Πανεπιστήμιο στο εξωτερικό και να πάρει πτυχίο απόλυτα ισότιμο με των παιδιών που μπήκαν σε Ελληνικό Πανεπιστήμιο με 19.500 π.χ. μόρια;
2) Αυτού του παιδιού ξέρετε ποιες ήταν οι δυνατότητες προετοιμασίας του για τις Πανελλήνιες ή αν κάποιο τυχαίο περιστατικό την περίοδο ή την ώρα των εξετάσεων επηρέασε την απόδοσή του; Δεν έχει σημασία αν ο αρθρογράφος το χρησιμοποίησε απλώς ως παράδειγμα για να δικαιολογήσει την άποψή του (ατυχέστατο κατά τη γνώμη μου και μειωτικό για το παιδί).
3) Με βάση ποια στοιχεία (επιστημονικά ή στατιστικά) βγάλατε αβίαστα και προδιαγράψατε από τώρα και μάλιστα ειρωνικά την επιστημονική πορεία («Ο Θεός και η γλαύκα της Αθηνάς γνωρίζουν τι σόι φιλόλογος θα βγει») ενός παιδιού που είμαι σίγουρος πως δε γνωρίζετε ούτε το ίδιο, ούτε την οικογένειά του, ούτε τις συνθήκες που ζει και μεγαλώνει;
Στον Καιάδα λοιπόν…
4) Η αξίωση ή απαξίωση της Δημόσιας Παιδείας και των Ελληνικών Δημόσιων Πανεπιστημίων, που αναφέρεται στο σχόλιο, εξαρτάται από τον σχετικά μικρό αριθμό υποψηφίων που μπορεί να εισάγονται με χαμηλές βαθμολογίες, έναντι των χιλιάδων παιδιών και μπράβο τους, που εισάγονται με πολύ υψηλές μέχρι υψηλότατες βαθμολογίες;
Ή εξαρτάται και είναι αποτέλεσμα, κατά το μεγαλύτερο μέρος, από τις εκάστοτε εφαρμοζόμενες κυβερνητικές πολιτικές για την Παιδεία και ειδικότερα για τα Πανεπιστήμια;
Κύριε διευθυντά,
Επειδή μπορεί να κάνω και λάθος στις εκτιμήσεις μου, παρακαλώ διορθώστε με.
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία
Μανώλης Α. Μπροκαλάκης
