Κύριε Διευθυντά.
Στὸ φύλλο τῆς Τρίτης 26 Ἰουνίου 2018 τῆς ἐφημερίδας σας (σελ. 35) φιλοξενήθηκε ἄρθρο τοῦ κ. Ἀλεξάνδου Παπαδεροῦ μὲ τίτλο: «Ἡ Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος καὶ ἠ Κρήτη»
Φρονεῖ καὶ προτείνει ὁ συντάκτης τοῦ ἄρθρου: «Οἱ κάτοικοι τῆς Κρήτης καὶ οἱ Κρῆτες ὅπου γῆς φρονῶ ὅτι θὰ ἔπρεπε κατὰ τὸ τελευταῖο 10ήμερο τοῦ Ἰουνίου κάθε χρόνο νὰ τὸ ἀφιερώνουμε στὴν Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδο…» διότι, κατὰ τὴν γνώμη του: «Τὸ γεγονὸς αὐτὸ ἔγραψε ἀνεξίτηλη σελίδα δόξας καὶ τιμῆς γιὰ τὴν Κρήτη στὴν Ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας».
Ὁ κάθε ἕνας, ἰδιαιτέρως στὴν ἐποχή μας, μπορεῖ νὰ φρονεῖ καὶ νὰ προτείνει νὰ δηλώνει καὶ νὰ πράττει ὁτιδήποτε θέλει. Δὲν σημαίνει αὐτὸ ὅτι τὰ ὅσα ἰσχυρίζεται εἶναι καὶ ὀρθὰ οὔτε ὅτι ἐκφράζουν εὐρύτερα σύνολα ἀνθρώπων ἐπειδὴ ἔτσι νομίζει ἤ θέλει αὐτὸς ποὺ τὸ λέγει. Στὸ προκείμενον ὁ συγκεκριμένος ἀρθρογράφος ὅταν ἐκφράζεται ἐξ ὀνόματος ἑνὸς συνόλου, τῶν κατοίκων τῆς Κρήτης -καὶ μάλιστα τῶν ὅπου γῆς Κρητῶν-καλὸν θὰ εἶναι νὰ τεκμηριώνει τὶς ἀπόψεις του.
Χρησιμώτερο θὰ ἦτο νὰ ἐξηγηθῆ μὲ ὅρους πραγματικοὺς καὶ σαφεὶς γιατὶ ἡ πραγματοποίησις τῆς λεγομένης «Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου» ἀποτελεῖ «ἀνεξίτηλη σελίδα δόξας καὶ τιμῆς γιὰ τὴν Κρήτη στὴν Ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας;».
Ἀπὸ τὴν ἀνακοίνωσι τῆς ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης τῆς 3ης Φεβρουαρίου 2016 ὅπου εὐχαριστεῖ τὸν Πατριάρχη γιὰ τὴν μεγάλη τιμὴ νὰ γίνει στὸ Κολυμπάρι ἡ Σύνοδος, πρὶν τὴν Σύνοδο αὐτὸ, μέχρι καὶ σήμερα, μετὰ δύο ἔτη δηλαδή, παντοῦ ἐπαναλαμβάνεται συνεχῶς, ἀπὸ τὰ ἴδια πρόσωπα πάντα, ἡ τιμὴ καὶ ἡ δόξα ποὺ προέκυψε γιὰ τὴν Κρήτη ἀπὸ τὸ γεγονὸς αὐτό.
Ἐκτὸς ἀπὸ αὐτοὺς, οἱ ὁποίοι ἀποτελοῦν καὶ μιὰ εἰδικὴ κατηγορία ἀνθρώπων, ὁ λαὸς τῆς Κρήτης δὲν βλέπω νὰ νοιώθει καμμιὰ περηφάνεια καὶ δόξα καὶ τιμὴ γιὰ ὅσα διεδραματίσθησαν κατὰ τὴν Σύνοδο καὶ γιὰ τὶς ἀποφάσεις ποὺ πῆρε. Τὸ ἀντίθετο διαπιστώνει κανεὶς. Ἐξ ἄλλου μιὰ Σύνοδος μὲ τόσο ἀντιδημοκρατικὸ χαρακτήρα, μὲ τὴν στέρησι τοῦ δικαιώματος ψήφου στοὺς συμμετέχοντες, μὲ προειλημένες ἀποφάσεις, μὲ ἀπουσία ὀλοκλήρων ἐκκλησιῶν, μὲ ἐπιλεκτικὴ συμμετοχὴ τῶν ἐπισκόπων, μὲ ὀργάνωσι καὶ συμμετοχὴ τῆς CIA, μὲ τέτοια κατασπατάλησι χρήματος καὶ ἡθικῶν πόρων καὶ μὲ ἀποτελέσματα διασπαστικὰ γιὰ τὴν Ἐκκλησία δὲν νομίζω νὰ εἶναι ἀφορμὴ γιὰ δόξες καὶ τιμές.
Μὲ τὸ παρὸν σημείωμα σᾶς παρακαλῶ καὶ προκαλῶ τοὺς φιλοξενούμενος στὶς στῆλες σας νὰ ἐξηγήσουν καὶ θεολογικῶς καὶ ὀρθολογικῶς ποιὰ εἶναι ἐκείνα τὰ σημεῖα γιὰ τὰ ὁποία πρέπει νὰ νοιώθει περήφανος ἕνας Κρητικὸς ἀπὸ τὴν πραγματοποίησι τῆς συγκεκριμένης Συνόδου στὸ νησί δεδομένης τῆς προϊστορίας της, τοῦ τρόπου πραγματοποιήσεῶς της καὶ τῶν ἀποφάσεῶν της. Μόνον νὰ εἶναι σαφὴ καὶ συγκεκριμένα καὶ νὰ ἀναφέρονται στὰ πράγματα καὶ ὄχι τὸ εἶπε ὁ Μακαριώτατος ἤ ὁ Παναγιώτατος ἤ τόσοι ἀρχηγοὶ ἀποφάσισαν ἤ τόσοι θεολόγοι συζήτησαν. Ἡ σημερινὴ κατάντια μας ὡς χώρας καὶ ὡς λαοῦ πολλὰ ὀφείλει στὴν παραπάνω νοοτροπία… Ἐξ ἄλλου σοφὸν τὸ σαφὲς.
Οἱ Κρῆτες Νεομάρτυρες ποὺ τιμῶνται τὴν 23η Ἰουνίου τιμῶνται γιὰ συγκεκριμένους καὶ σαφεῖς λόγους. Κατεσφάγησαν ἀπὸ τοὺς ἰσλαμιστὲς κατακτητὲς τοῦ νησιοῦ ἀντιστεκόμενοι ὑπὲρ πίστεως καὶ πατρῖδος. ( Ἔχουν ἄρα οἱ Κρῆτες, οἱ ἐδὼ καὶ πανταχοῦ, σελίδες ἀνεξίτηλες δόξας καὶ τιμῆς γιὰ τὸ τελευταῖο δεκαήμερο τοῦ Ἰουνίου. Ἄν μᾶς πείσουν ὅτι ὑπάρχουν ἀκόμα περισσότερες τέτοιες σελίδες, ὅπως ἰσχυρίζεται ὁ ἀναφερθεὶς ἀρθρογράφος, θὰ εἶναι πολὺ εὐχάριστον. Ἀναμένομεν.)
Γεώργιος Κ. Τζανάκης
Ἀκρωτήρι Χανίων.
