Κύριε πρόεδρε,
«Σε 11 κιβώτια, λοιπόν, “έκλεισαν” την προδοσία της χούντας, την τουρκική εισβολή και κατοχή, τις ευθύνες των ξένων, αλλά και τις ευθύνες κάποιων Ελλήνων πολιτικών, που έπαιξαν το παιχνίδι της ξενοκίνητης χούντας, μέχρι την επιστροφή της Δημοκρατίας στη χώρα που γεννήθηκε. Διότι ο κάθε μάρτυρας (και ψευδομάρτυρας) των φακέλων είπε το μακρύ και το κοντό του, ο καθένας κάλυψε τον κομματικό χώρο από τον οποίο προερχόταν, και η μόνη που υπέφερε από το θέατρο του παράλογου, που παίχθηκε στην Ελληνική Βουλή, ήταν η αλήθεια».
Τα παραπάνω είναι σχόλιο του έγκυρου Κύπριου δημοσιογράφου Μιχ. Ιγνατίου στην ιστοσελίδα του. Κι εδώ που τα λέμε, γιατί θα έπρεπε να περάσουν 43 χρόνια για να παραδοθούν οι καταθέσεις μαρτύρων που πιθανόν να μη ζουν σήμερα; Και γιατί μια «αριστερή» κυβέρνηση επέλεξε αυτές τις μέρες για την παράδοση των φακέλων; Μήπως όλα γίνονται για αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης (Κυπρίων και Ελλαδιτών) από τα τρέχοντα καυτά προβλήματα; Μήπως οι φάκελοι αποτελούν άλλο ένα “Κιβώτιο” του Άρη Αλεξάνδρου, με μηδενική αξία; Ας πούμε, εξετάσθηκε ποτέ ο τότε υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, ο κ. Χένρι Κίσιγκερ; Μα, εκεί δεν βρίσκεται η αλήθεια;