Με άλλα λόγια

» Κύριε πρόεδρε,
η όλη κατάσταση της χώρας, όπως διαμορφώνεται σήμερα, με τα πάντα να βρίσκοντα «στην κόψη του ξυραφιού», μετέωρα και απροσδιόριστα, με την «αισιοδοξία» να υπάρχει μόνο στους ιθύνοντες, με το άπλετο φως γύρω μας αλλά όχι στις ζωές μας…, όλα αυτά μας θυμίζουν λίγο – πολύ τους στίχους του Νικηφόρου Βρεττάκου («Επιστροφή από τους Δελφούς»):
«…Μέσα μας ζούσαμε ένα φόβο. Τούτο το ταξίδι
μπορεί σε λίγο να τελειώσει; Θεέ μου, θα τελειώσει;
Και τι θα γίνει αυτό το φως όλο που αναδιπλώνεται
και ξεχειλίζει και κυλάει παντού, σε μιαν αδιάκοπη
άμπωτη, σα να μη χωράει; (…)».