Κύριε πρόεδρε,
για «δειλό ρεβανσισμό» -σύμφωνα με τον χθεσινό Τύπο- αλλά και για «συνειδητή ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής»(!) κατηγόρησε την κυβέρνηση ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Αλέξης Τσίπρας, κατά τη διάρκεια της συζήτησης στη Βουλή (8/10) για τη σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής η οποία και θα διερευνήσει πιθανές παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη (υπόθεση Novartis) του πρώην αναπληρωτή υπουργού Δικαιοσύνης, Δημήτρη Παπαγγελόπουλου.
…Ποιος το είπε ότι δεν μπήκαμε στην ελληνική “κανονικότητα”; Κυνισμός και λαϊκισμός δεν ήταν ανέκαθεν τα… υπερόπλα των πολιτικών μας; Τα ίδια δεν συνέβαιναν και πριν τη δεκαετία της κρίσης και των μνημονίων; Το μια σου και μια μου, και τύφλα να ’χει ο λαός;
Αλλάξαμε; Αλλάζουμε; Μάλλον όχι!
Αν πραγματικά πρόκειται για σκευωρία ενάντια στον πολιτικό αντίπαλο – κάτι που είναι πολύ πιθανό – αυτή δεν την έστησε ο Παπαγγελόπουλος χωρίς την έγκριση, ή ακόμα και εντολή, του Τσίπρα. Έχουμε να κάνουμε δηλαδή με μία περίπτωση που ο πρωθυπουργός ευρωπαϊκής δημοκρατίας στήνει καταγγελίες κατά πολιτικών αντιπάλων χρησιμοποιώντας ψευδομάρτυρες και ένα διεφθαρμένο μέρος της Δικαιοσύνης. Πρόκειται για πρωτοφανές σκάνδαλο και δεν έχει να κάνει τίποτα με κανονικότητα. Εδώ οι ίσιες αποστάσεις στην κρίση των δύο πλευρών είναι απαράδεχτες. Θήτες και θύματα έχουν ξεκάθαρους και αντίθετους ρόλους. Η χειρότερη υπηρεσία που μπορεί να κάνει ο άνθρωπος με δημόσιο λόγο στην Δημοκρατία είναι να βάζει αυτούς που την προσβάλλουν βάναυσα στο ίδιο καλάθι με αυτούς που προσπαθούν νόμιμα να τους καταδικάσουν για αυτό.
Αν το λέει για πλάκα, άντε και γελάσαμε. Αν το λέει σοβαρά, μάλλον υπάρχει -έχει- πρόβλημα.
Πολλές φορές η στάση του σώματος και η έκφραση του προσώπου μαρτυρούν την σκέψη του ανθρώπου. Στην επάνω φωτογραφία οι δύο κύριοι μας λένε με την γλώσσα του σώματος: Τα κάναμε όλα αυτά που μας καταλογίζετε, αλλά είμαστε τόσο έξυπνοι και εσείς τόσο βλάκες που δεν θα μπορέσετε να το αποδείξετε. Όλη η παρουσίαση του Παπαγγελόπουλου στην Βουλή ήταν αυτή ενός ένοχου. Ο άνθρωπος που κατηγορείται άδικα για τόσο σοβαρά αδικήματα δεν είναι ποτέ αστείος, κυνικός, σαρκαστικός, χυδαίος. Αν αυτοί οι δύο τύποι δεν καταλήξουν στην φυλακή, θα πρόκειται για μια πρωτοφανή ήττα της ελληνικής Δικαιοσύνης.