Με άλλα λόγια

Κύριε πρόεδρε,
Στην ελληνική πολιτική κονίστρα, δεκαετίες τώρα, κανένα κόμμα δεν χάνει υιοθετώντας την ένταση.
Χάνουμε όμως όλοι, ως σύνολο.
Ξαναβλέπουμε να ποινικοποιείται η πολιτική και να πολιτικοποιούνται ιδιωτικά θέματα (Δ. Λιγνάδης) που ανήκουν στην αρμοδιότητα του ποινικού κώδικα.
Η πολιτική στην Ελλάδα αποτελούσε ανέκαθεν -με την πρώτη ευκαιρία- το δίπολο, “αυτοί οι ανήθικοι και διεφθαρμένοι, εμείς οι ηθικοί και καθαροί”, “αυτοί οι κακοί, εμείς οι καλοί”, “αυτοί οι προδότες, εμείς οι πατριώτες” κ.λπ.
Με τέτοιους ακραίους αφορισμούς και τελικά με τη λεγόμενη ανάληψη “πολιτικής ευθύνης” (από τον εκάστοτε πρωθυπουργό ή υπουργό), πάντα οι πραγματικοί ένοχοι ξεφεύγουν.
Έτσι, δεν έχουμε δημιουργική πολιτική, παρά μια συνεχή οπισθοδρόμηση.